< Пәнд-несиһәтләр 10 >

1 Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
Salomos Ordsprog. Viis Søn glæder sin Fader, taabelig Søn er sin Moders Sorg.
2 Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
Gudløsheds Skatte gavner intet, men Retfærd redder fra Død.
3 Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
HERREN lader ej en retfærdig sulte, men gudløses Attraa støder han fra sig.
4 Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
Doven Haand skaber Fattigdom, flittiges Haand gør rig.
5 Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
En klog Søn samler om Somren, en daarlig sover om Høsten.
6 Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
Velsignelse er for retfærdiges Hoved, paa Uret gemmer gudløses Mund.
7 Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
Den retfærdiges Minde velsignes, gudløses Navn smuldrer hen.
8 Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Den vise tager mod Paabud, den brovtende Daare styrtes.
9 Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
Hvo lydefrit vandrer, vandrer trygt; men hvo der gaar Krogveje, ham gaar det ilde.
10 Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
Blinker man med Øjet, volder man ondt, den brovtende Daare styrtes.
11 Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
Den retfærdiges Mund er en Livsens Kilde, paa Uret gemmer gudløses Mund.
12 Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
Had vækker Splid, Kærlighed skjuler alle Synder.
13 Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
Paa den kloges Læber finder man Visdom, Stok er til Ryg paa Mand uden Vid.
14 Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
De vise gemmer den indsigt, de har, Daarens Mund er truende Vaade.
15 Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
Den riges Gods er hans faste Stad, Armod de ringes Vaade.
16 Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
Den retfærdiges Vinding tjener til Liv, den gudløses Indtægt til Synd.
17 Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
At vogte paa Tugt er Vej til Livet, vild farer den, som viser Revselse fra sig.
18 Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
Retfærdige Læber tier om Had, en Taabe er den, der udspreder Rygter.
19 Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
Ved megen Tale undgaas ej Brøde, klog er den, der vogter sin Mund.
20 Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv, gudløses Hjerte er intet værd.
21 Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
Den retfærdiges Læber nærer mange, Daarerne dør af Mangel paa Vid.
22 Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
HERRENS Velsignelse, den gør rig, Slid og Slæb lægger intet til.
23 Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
For Taaben er Skændselsgerning en Leg, Visdom er Leg for Mand med Indsigt.
24 Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
Hvad en gudløs frygter, kommer over hans Hoved, hvad retfærdige ønsker, bliver dem givet.
25 Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
Naar Storm farer frem, er den gudløse borte, den retfærdige staar paa evig Grund.
26 Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
Som Eddike for Tænder og Røg for Øjne saa er den lade for dem, der sender ham.
27 Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
HERRENS Frygt lægger Dage til, gudløses Aar kortes af.
28 Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
Retfærdige har Glæde i Vente, gudløses Haab vil briste.
29 Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
For lydefri Vandel er HERREN et Værn, men en Rædsel for Udaadsmænd.
30 Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
Den retfærdige rokkes aldrig, ikke skal gudløse bo i Landet.
31 Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
Den retfærdiges Mund bærer Visdoms Frugt, den falske Tunge udryddes.
32 Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
Den retfærdiges Læber søger Yndest, gudløses Mund bærer Falskheds Frugt.

< Пәнд-несиһәтләр 10 >