Микаһ 7
1 Мениң һалимға вай! Чүнки мән худди яздики мевиләр жиғилип, Үзүм һосулидин кейинки васаңдин кейин ач қалған бирисигә охшаймән, Йегидәк сапақ йоқтур; Җеним тәшна болған тунҗа әнҗир йоқтур!
Woe is me! for I am as the last of the summer fruits, as the grape gleanings of the vintage; there is no cluster to eat; nor first-ripe fig which my soul desireth.
2 Ихласмән киши зиминдин йоқап кәтти, Адәмләр арисида дурус бирисиму йоқтур; Уларниң һәммиси қан төкүшкә пайлимақта, Һәр бири өз қериндишини тор билән овлайду.
The godly man is perished out of the earth, and the upright among men is no more; they all lie in wait for blood; they hunt every man his brother with a net.
3 Рәзилликни пухта қилиш үчүн, Икки қоли униңға тәйярланған; Әмир «инъам»ни сорайду, Сорақчиму шундақ; Мөтивәр җанаб болса өз җениниң нәпсини ашкарә ейтип бериду; Улар җәм болуп рәзилликни тоқушмақта.
Their hands are upon that which is evil to do it diligently; the prince asketh, and the judge is ready for a reward; and the great man, he uttereth the evil desire of his soul; thus they weave it together.
4 Уларниң әң есили худди җиғандәк, Әң дуруси болса, шохилиқ тосуқтин бәттәрдур. Әнди күзәтчилириң [қорқуп] күткән күн, Йәни [Худа] саңа йеқинлап җазалайдиған күни йетип кәлди; Уларниң алақзадә болуп кетидиған вақти һазир кәлди.
The best of them is as a brier; the most upright is worse than a thorn hedge; the day of thy watchmen, even thy visitation, is come; now shall be their perplexity.
5 Үлпитиңгә ишәнмә, Җан достуңға таянма; Ағзиңниң ишигини қучиғиңда ятқучидин йепип жүр.
Trust ye not in a friend, put ye not confidence in a familiar friend; keep the doors of thy mouth from her that lieth in thy bosom.
6 Чүнки оғул атисиға беһөрмәтлик қилиду, Қиз анисиға, Келин қейн анисиға қарши қозғилиду; Кишиниң дүшмәнлири өз өйидики адәмлиридин ибарәт болиду.
For the son dishonoureth the father, the daughter riseth up against her mother, the daughter-in-law against her mother-in-law; a man's enemies are the men of his own house.
7 Бирақ мән болсам, Пәрвәрдигарға қарап үмүт бағлаймән; Ниҗатимни бәргүчи Худани күтимән; Мениң Худайим маңа қулақ салиду.
'But as for me, I will look unto the LORD; I will wait for the God of my salvation; my God will hear me.
8 Маңа қарап хуш болуп кәтмә, и дүшминим; Гәрчә мән жиқилип кәтсәмму, йәнә қопимән; Қараңғулуқта олтарсам, Пәрвәрдигар маңа йоруқлуқ болиду.
Rejoice not against me, O mine enemy; though I am fallen, I shall arise; though I sit in darkness, the LORD is a light unto me.
9 Мән Пәрвәрдигарниң ғәзивигә чидап туримән — Чүнки мән Униң алдида гуна садир қилдим — У мениң дәвайимни сорап, мән үчүн һөкүм чиқирип жүргүзгичә күтимән; У мени йоруқлуққа чиқириду; Мән Униң һәққанийлиғини көримән.
I will bear the indignation of the LORD, because I have sinned against Him; until He plead my cause, and execute judgment for me; He will bring me forth to the light, and I shall behold His righteousness.
10 Вә мениң дүшминим буни көриду, Шуниң билән маңа: «Пәрвәрдигар Худайиң қени» дегән аялни шәрмәндилик басиду; Мениң көзүм униң [мәғлубийитини] көриду; У кочидики патқақтәк дәссәп чәйлиниду.
Then mine enemy shall see it, and shame shall cover her; who said unto me: Where is the LORD thy God? Mine eyes shall gaze upon her; now shall she be trodden down as the mire of the streets.'
11 — Сениң там-сепиллириң қурулидиған күнидә, Шу күнидә саңа бекитилгән пасилиң жирақларға йөткилиду.
'The day for building thy walls, even that day, shall be far removed.'
12 Шу күнидә улар йениңға келиду; — Асурийәдин, Мисир шәһәрлиридин, Мисирдин [Әфрат] дәриясиғичә, деңиздин деңизғичә вә тағдин тағғичә улар йениңға келиду.
There shall be a day when they shall come unto thee, from Assyria even to the cities of Egypt, and from Egypt even to the River, and from sea to sea, and from mountain to mountain.
13 Бирақ йәр йүзи болса өзиниң үстидә туруватқанлар түпәйлидин, Йәни уларниң қилмишлириниң мевиси түпәйлидин харабә болиду.
And the land shall be desolate for them that dwell therein, because of the fruit of their doings.
14 — Өз хәлқиңни, йәни орманда, Кармәл оттурисида ялғуз туруватқан Өз мирасиң болған падини, Таяқ-һасаң билән озуқландурғайсән; Қедимки күнләрдикидәк, Улар Башан һәм Гилеад чимәнзарлирида қайтидин озуқлансун!
Tend Thy people with Thy staff, the flock of Thy heritage, that dwell solitarily, as a forest in the midst of the fruitful field; let them feed in Bashan and Gilead, as in the days of old.
15 — Сән Мисир зиминидин чиққан күнләрдә болғандәк, Мән уларға карамәт ишларни көрситип беримән.
'As in the days of thy coming forth out of the land of Egypt will I show unto him marvellous things.'
16 Әлләр буни көрүп барлиқ һәйвисидин хиҗил болиду; Қолини ағзи үстигә япиду, Қулақлири гас болиду;
The nations shall see and be put to shame for all their might; they shall lay their hand upon their mouth, their ears shall be deaf.
17 Улар иландәк топа-чаңни ялайду; Йәр йүзидики өмилигүчиләрдәк өз төшүклиридин титригән пети чиқиду; Улар қорқуп Пәрвәрдигар Худайимизниң йениға келиду, Вә сениң түпәйлиңдинму қорқиду.
They shall lick the dust like a serpent; like crawling things of the earth they shall come trembling out of their close places; they shall come with fear unto the LORD our God, and shall be afraid because of Thee.
18 Қәбиһликни кәчүридиған, Өз мираси болғанларниң қалдисиниң итаәтсизлигидин өтидиған Тәңридурсән, У аччиғини мәңгүгә сақлавәрмәйду, Чүнки У меһир-муһәббәтни хошаллиқ дәп билиду. Ким саңа тәңдаш илаһдур?
Who is a God like unto Thee, that pardoneth the iniquity, and passeth by the transgression of the remnant of His heritage? He retaineth not His anger for ever, because He delighteth in mercy.
19 — У йәнә бизгә қарап ичини ағритиду; Қәбиһликлиримизни У дәссәп чәйләйду; Сән уларниң барлиқ гуналирини деңиз тәглиригә ташлайсән.
He will again have compassion upon us; He will subdue our iniquities; and Thou wilt cast all their sins into the depths of the sea.
20 — Сән қедимки күнләрдин бери ата-бовилиримизға қәсәм қилған һәқиқәт-садақәтни Яқупқа, Өзгәрмәс муһәббәтни Ибраһимға йәткүзүп көрситисән.
Thou wilt show faithfulness to Jacob, mercy to Abraham, as Thou hast sworn unto our fathers from the days of old.
