Матта 15
1 Бу чағда, Тәврат устазлиридин вә Пәрисийләрдин бәзилири Йерусалимдин келип Әйсаниң алдиға берип:
THEN came to Jesus scribes and Pharisees from Jerusalem, saying,
2 — Мухлислириң немишкә ата-бовилиримизниң әнъәнилиригә хилаплиқ қилиду? Чүнки улар қоллирини жуймай тамақ йәйдикәнғу, — деди.
Why do thy disciples transgress the tradition of the elders? for they wash not their hands when they eat bread?
3 Лекин у уларға мундақ җавап бәрди: — Силәрчу, силәр немишкә әнъәнимизни сақлаймиз дәп Худаниң әмригә хилаплиқ қилисиләр?
And he answering said to them, And why do you transgress the command of God, by your tradition?
4 Чүнки Худа: «Ата-анаңни һөрмәт қил» вә «Атиси яки анисини һақарәтлигәнләр өлүмгә мәһкүм қилинсун» дәп әмир қилған.
For God commanded, saying “Honour thy father and thy mother:” and, He that curseth father or mother, let him surely die.
5 Лекин силәр: — Һәр қандақ киши «Атиси яки анисиға: — Мән силәргә ярдәм бәргидәк нәрсиләрни аллиқачан [Худаға] ативәттим — десила,
But ye say, If any man declare to his father or mother, This is a devoted gift, which else might have been employed by me for thy advantage;
6 униң ата-анисиға һөрмәт-вападарлиқ қилиш мәҗбурийити қалмайду, — дәйсиләр. Буниң билән әнъәнәңларни дәп, Худаниң әмрини йоққа чиқиривәттиңлар.
then he shall not with it honour his father and mother: so have ye vacated the command of God by your tradition.
7 Әй сахтипәзләр! Йәшая пәйғәмбәр бәргән мошу бешарәт топтоғра силәр тоғрилиқ екән: —
Ye hypocrites, well hath Isaiah prophesied concerning you, saying,
8 «Мошу хәлиқ ағзида мени һөрмәтлигини билән, Бирақ қәлби мәндин жирақ.
This people draweth nigh to me with their mouths, and honoureth me with the lips, but their heart is far distant from me.
9 Улар маңа беһудә ибадәт қилиду. Уларниң үгәткән тәлимлири пәқәт инсанлардин чиққан пәтиваларла, халас».
But in vain do they worship me, teaching doctrines the commandments of men.
10 Андин у халайиқни йениға чақирип, уларға: — Қулақ селиңлар һәм шуни чүшиниңларки,
And he called to him the multitude, and said unto them, Hear, and understand:
11 Инсанни напак қилидиғини ағзидин киридиғини әмәс, бәлки ағзидин чиқидиғинидур, — деди.
not that which goeth into the mouth defileth a man; but what cometh out of the mouth, that defileth the man.
12 Кейин мухлислири униң алдиға келип: — Сениң бу сөзүңни Пәрисийләр аңлап, униңдин бизар болуп рәнҗигәнлигини билдиңму? — деди.
Then his disciples approaching, said to him, Knowest thou how offended the Pharisees were at hearing that speech?
13 Лекин у мундақ җавап қайтурди: — Әрштики Атам тикмигән һәр қандақ өсүмлүк йилтизидин жулунуп ташлиниду.
Then he answered and said, Every plant which my heavenly Father hath not planted shall be rooted up.
14 Силәр уларға писәнт қилмаңлар; улар корларға йол башлайдиған корлардур. Әгәр кор корға йол башлиса, һәр иккиси ориға чүшүп кетиду.
Leave them to themselves: they are blind leaders of the blind. But if the blind lead the blind, they will both fall into the pit.
15 Лекин Петрус униңға: — Бая ейтқан тәмсилни бизгә чүшәндүрүп бәргәйсән, — деди.
Then Peter answering said unto him, Explain to us this parable.
16 Лекин у: — Силәрму техичә чүшәнчигә еришимидиңлар?! — деди.
And Jesus said, Are ye also to this time destitute of intelligence?
17 Еғизға киргән барлиқ нәрсиләрниң аш қазан арқилиқ тәрәт болуп чиқип кетидиғанлиғини техи чүшәнмәмсиләр?
Do ye not observe, that every thing which entereth into the mouth passeth into the belly, and is ejected into the vault?
18 Лекин еғиздин чиқидиғини қәлбтин чиқиду, инсанни напак қилидиғиниму шудур.
But the things which go forth out of the mouth, come out of the heart, and they are the things which defile a man:
19 Чүнки яман ойлар, қатиллиқ, зинахорлуқ, бузуқчилиқ, оғрилиқ, ялған гувалиқ вә төһмәт қатарлиқлар қәлбтин чиқиду.
for out of the heart proceed wicked reasonings, murders, adulteries, whoredoms, thefts, false testimonies, blasphemies:
20 Инсанни напак қилидиғанлар мана шулардур; жуюлмиған қоллар билән тамақ йейиш инсанни напак қилмайду.
these are the things which defile a man: but to eat with unwashed hands doth not defile a man.
21 Әйса у йәрдин чиқип, Тур вә Зидон шәһәрлириниң әтрапидики жутларға барди.
And going forth thence, Jesus retired into the coasts of Tyre and Sidon.
22 Мана, у чәт йәрләрдин кәлгән қананий бир аял униң алдиға келип: — И Рәб! Давутниң оғли, һалимға рәһим қилғайсиз! Қизимға җин чаплишивалған екән, қийнилип кетиватиду! — дәп униңға нида қилип зарлиди.
And lo! a woman of Canaan coming out of these coasts, cried aloud, saying to him, Have mercy on me, Lord, Son of David: my daughter is a grievous demoniac.
23 Лекин у у аялға бир еғизму җавап бәрмиди. Мухлислири униң йениға келип: — Бу аялни йолға салсаң! Чүнки у кәйнимиздин әгишип ялвуруп нида қиливатиду, — деди.
But he replied not a word to her. Then his disciples came and intreated him, saying, Send her away; for she is crying aloud after us.
24 Әнди у җавап берип: — Мән пәқәт йолдин тенигән қой падилири болған Исраил җәмәтидикиләргә әвәтилгәнмән, — деди.
But he said in reply, I am not sent, save only to the lost sheep of the house of Israel.
25 Амма һелиқи аял униң алдиға келип сәҗдә қилип: — Рәб, маңа ярдәм қилғайсән! — дәп ялвурди.
Then she came, and worshiped him, saying, Lord, help me!
26 У униңға: — Балиларниң ненини кичик иштларға ташлап бериш яхши әмәс, — деди.
But he answering said, It is not proper to take the children’s bread and throw it to the dogs.
27 Лекин һелиқи аял: — Дурус, и Рәб, бирақ һәтта иштларму ғоҗайининиң дәстихинидин чүшкән увақларни йәйдиғу, — деди.
And she said, True, Lord: yet even the dogs eat of the crumbs which fall from their master’s table.
28 Шуниң билән Әйса униңға: — Әй ханим, ишәшиң күчлүк екән! Тилигиниңдәк болсун! — деди. У аялниң қизи шуан сақийип кәтти.
Then Jesus answering said unto her, O woman, great is thy faith! be it unto thee even as thou desirest. And her daughter was cured from that hour.
29 Әйса у йәрдин чиқип, Галилийә деңизиниң бойидин өтүп, таққа чиқип олтарди.
And departing thence, Jesus went to the sea-side of Galilee; and ascending a mountain, he sat down there.
30 Униң алдиға топ-топ халайиқ жиғилди. Улар токур, қариғу, гача, чолақ вә нурғун башқа хил кесәлләрниму елип келип, униң айиғи алдиға қоюшти; у уларни сақайтти.
And great multitudes came to him, bringing with them the lame, blind, dumb, cripples, and many others, and cast them down at the feet of Jesus; and he cured them all:
31 Шуниң билән халайиқ гачиларниң сөзләләйдиған болғанлиғини, чолақларниң сақайғинини, токурларниң маңғанлиғини вә қариғуларниң көридиған болғанлиғини көрүп, һәйран болди вә Исраилниң Худасини улуқлиди.
insomuch that the multitude marvelled when they saw the dumb speaking, the cripples sound, the lame walking, and the blind restored to sight: and they glorified the God of Israel.
32 Андин Әйса мухлислирини йениға чақирип: — Бу халайиққа ичим ағрийду; чүнки улар үч күндин бери йенимда болди, йегидәк бир нәрсисиму қалмиди. Уларни өйлиригә ач қайтурушни халимаймән, йолда һалидин кетиши мүмкин, — деди.
Then Jesus calling his disciples, said, I have compassion on the multitude, for they have now continued with me three days, and have not any thing to eat: and send them away fasting I will not, lest they faint on the road.
33 Мухлислар униңға: — Бу чөлдә бунчивала адәмни тойғузғидәк көп нанни нәдин тапимиз? — дейишти.
And his disciples said unto him, Whence can we in the wilderness have loaves enough to satisfy the cravings of so great a multitude?
34 Әйса улардин: Қанчә нениңлар бар? — дәп сориди. — Йәттә нан билән бир нәччә тал кичик белиқ бар, — дейишти улар.
And Jesus said unto them, How many loaves have ye? And they said, Seven, and a few small fishes.
35 Буниң билән у халайиқни йәрдә олтиришқа буйруди.
And he commanded the multitude to sit down on the ground.
36 Андин, йәттә нан билән белиқларни қолиға елип [Худаға] тәшәккүр ейтип, уларни уштуп мухлислириға бәрди, мухлислар халайиққа үләштүрди.
And taking the seven loaves and the fishes, he gave thanks, and brake, and gave to his disciples, and the disciples to the multitude.
37 Һәммәйлән тойғичә йеди; андин [мухлислар] ешип қалған парчиларни жиғип йәттә чоң севәтни тошқузди.
And they did all eat, and were filled: and took up a superabundance of fragments seven baskets full.
38 Тамақ йегәнләрниң сани балилар вә аяллардин башқа төрт миң киши еди.
And they that had eaten were four thousand men, besides women and children.
39 У халайиқни йолға салғандин кейин, кемигә чүшүп, Магадан жутиниң чәт йәрлиригә барди.
And dismissing the multitudes he went on board a vessel, and came into the coasts of Magdala.
