Маркус 1
1 Худаниң оғли Әйса Мәсиһниң хуш хәвириниң башлиниши:
ಈಶ್ವರಪುತ್ರಸ್ಯ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಾರಮ್ಭಃ|
2 Йәшая пәйғәмбәрниң язмисида хатириләнгәндәк: — «Мана, алдиңда әлчимни әвәтимән. У сениң йолуңни алдин-ала тәйярлайду.
ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಗ್ರನ್ಥೇಷು ಲಿಪಿರಿತ್ಥಮಾಸ್ತೇ, ಪಶ್ಯ ಸ್ವಕೀಯದೂತನ್ತು ತವಾಗ್ರೇ ಪ್ರೇಷಯಾಮ್ಯಹಮ್| ಗತ್ವಾ ತ್ವದೀಯಪನ್ಥಾನಂ ಸ ಹಿ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ|
3 Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! У: «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Униң үчүн чиғир йоллирини түптүз қилиңлар!» — дәйду».
"ಪರಮೇಶಸ್ಯ ಪನ್ಥಾನಂ ಪರಿಷ್ಕುರುತ ಸರ್ವ್ವತಃ| ತಸ್ಯ ರಾಜಪಥಞ್ಚೈವ ಸಮಾನಂ ಕುರುತಾಧುನಾ| " ಇತ್ಯೇತತ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ವಾಕ್ಯಂ ವದತಃ ಕಸ್ಯಚಿದ್ರವಃ||
4 Кишиләрни чөмүлдүрүш елип баридиған Йәһя [пәйғәмбәр] чөл-баяванда пәйда болуп, гуналарға кәчүрүм елип келидиған, товва қилишни билдүридиған [суға] «чөмүлдүрүш»ни җакалашқа башлиди.
ಸಏವ ಯೋಹನ್ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಮಜ್ಜಿತವಾನ್ ತಥಾ ಪಾಪಮಾರ್ಜನನಿಮಿತ್ತಂ ಮನೋವ್ಯಾವರ್ತ್ತಕಮಜ್ಜನಸ್ಯ ಕಥಾಞ್ಚ ಪ್ರಚಾರಿತವಾನ್|
5 Пүтүн Йәһудийә өлкисидикиләр вә пүткүл Йерусалим шәһиридикиләр униң алдиға чиқип, гуналирини иқрар қилиши билән униң тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
ತತೋ ಯಿಹೂದಾದೇಶಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ಸ್ವಾನಿ ಸ್ವಾನಿ ಪಾಪಾನ್ಯಙ್ಗೀಕೃತ್ಯ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಂ ತೇನ ಮಜ್ಜಿತಾ ಬಭೂವುಃ|
6 Йәһя болса төгә жуңидин қилинған кийим кийгән, белигә көн тасма бағлиған еди; йемәклиги чекәткә билән явайи һәрә һәсили еди.
ಅಸ್ಯ ಯೋಹನಃ ಪರಿಧೇಯಾನಿ ಕ್ರಮೇಲಕಲೋಮಜಾನಿ, ತಸ್ಯ ಕಟಿಬನ್ಧನಂ ಚರ್ಮ್ಮಜಾತಮ್, ತಸ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ಚ ಶೂಕಕೀಟಾ ವನ್ಯಮಧೂನಿ ಚಾಸನ್|
7 У мундақ дәп җакалайтти: — Мәндин қудрәтлик болған бири мәндин кейин келиду. Мән һәтта еңишип кәшлириниң боқучини йешишкиму лайиқ әмәсмән!
ಸ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ, ಅಹಂ ನಮ್ರೀಭೂಯ ಯಸ್ಯ ಪಾದುಕಾಬನ್ಧನಂ ಮೋಚಯಿತುಮಪಿ ನ ಯೋಗ್ಯೋಸ್ಮಿ, ತಾದೃಶೋ ಮತ್ತೋ ಗುರುತರ ಏಕಃ ಪುರುಷೋ ಮತ್ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತಿ|
8 Мән силәрни суғила чөмүлдүримән, лекин у силәрни Муқәддәс Роһқа чөмүлдүриду.
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ಸ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾನಿ ಸಂಮಜ್ಜಯಿಷ್ಯತಿ|
9 Шу күнләрдә шундақ болдики, Әйса Галилийә өлкисиниң Насарәт шәһиридин келип, Йәһя тәрипидин Иордан дәриясида чөмүлдүрүлди.
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕಾಲೇ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ನಾಸರದ್ಗ್ರಾಮಾದ್ ಯೀಶುರಾಗತ್ಯ ಯೋಹನಾ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಂ ಮಜ್ಜಿತೋಽಭೂತ್|
10 У судин чиққандила, асманларниң йерилип, Роһниң кәптәр қияпитидә чүшүп, өз үстигә қонуватқанлиғини көрди.
ಸ ಜಲಾದುತ್ಥಿತಮಾತ್ರೋ ಮೇಘದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತಂ ಕಪೋತವತ್ ಸ್ವಸ್ಯೋಪರಿ ಅವರೋಹನ್ತಮಾತ್ಮಾನಞ್ಚ ದೃಷ್ಟವಾನ್|
11 Шуниң билән асманлардин: «Сән Мениң сөйүмлүк Оғлум, Мән сәндин толуқ хурсәнмән!» дегән бир аваз аңланди.
ತ್ವಂ ಮಮ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರಸ್ತ್ವಯ್ಯೇವ ಮಮಮಹಾಸನ್ತೋಷ ಇಯಮಾಕಾಶೀಯಾ ವಾಣೀ ಬಭೂವ|
12 Вә Роһ дәрһал уни чөл-баяванға сүйләп чиқарди.
ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಆತ್ಮಾ ತಂ ಪ್ರಾನ್ತರಮಧ್ಯಂ ನಿನಾಯ|
13 У чөлдә қириқ күн туруп, Шәйтан тәрипидин синилип туратти. У шу йәрдә явайи һайванлар билән биллә еди; шу күнләрдә пәриштиләр униң хизмитини қилди.
ಅಥ ಸ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ದಿನಾನಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ವನ್ಯಪಶುಭಿಃ ಸಹ ತಿಷ್ಠನ್ ಶೈತಾನಾ ಪರೀಕ್ಷಿತಃ; ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾಸ್ತಂ ಸಿಷೇವಿರೇ|
14 Әнди Йәһя соланғандин кейин, Әйса Галилийә өлкисигә берип: «Вақит-саити тошти, Худаниң падишалиғи йеқинлашти! Товва қилиңлар, хуш хәвәргә ишиниңлар!» дәп Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини җакалашқа башлиди.
ಅನನ್ತರಂ ಯೋಹನಿ ಬನ್ಧನಾಲಯೇ ಬದ್ಧೇ ಸತಿ ಯೀಶು ರ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಮಾಗತ್ಯ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯನ್ ಕಥಯಾಮಾಸ,
ಕಾಲಃ ಸಮ್ಪೂರ್ಣ ಈಶ್ವರರಾಜ್ಯಞ್ಚ ಸಮೀಪಮಾಗತಂ; ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಮನಾಂಸಿ ವ್ಯಾವರ್ತ್ತಯಧ್ವಂ ಸುಸಂವಾದೇ ಚ ವಿಶ್ವಾಸಿತ|
16 [Шу күнләрдә] у Галилийә деңизи бойида кетиветип, Симон билән иниси Андриясни көрди. Улар белиқчи болуп, деңизға тор ташлавататти.
ತದನನ್ತರಂ ಸ ಗಾಲೀಲೀಯಸಮುದ್ರಸ್ಯ ತೀರೇ ಗಚ್ಛನ್ ಶಿಮೋನ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಅನ್ದ್ರಿಯನಾಮಾ ಚ ಇಮೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ಮತ್ಸ್ಯಧಾರಿಣೌ ಸಾಗರಮಧ್ಯೇ ಜಾಲಂ ಪ್ರಕ್ಷಿಪನ್ತೌ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾವವದತ್,
17 Әйса уларға: — Мениң кәйнимдин меңиңлар, мән силәрни адәм тутқучи белиқчи қилимән! — деди.
ಯುವಾಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತಂ, ಯುವಾಮಹಂ ಮನುಷ್ಯಧಾರಿಣೌ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
18 Улар шуан торлирини ташлап, униңға әгишип маңди.
ತತಸ್ತೌ ತತ್ಕ್ಷಣಮೇವ ಜಾಲಾನಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮತುಃ|
19 У шу йәрдин бир аз өтүп Зәбәдийниң оғли Яқупни иниси Юһанна билән көрди. Бу иккиси кемидә туруп торлирини оңшавататти.
ತತಃ ಪರಂ ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ದೂರಂ ಗತ್ವಾ ಸ ಸಿವದೀಪುತ್ರಯಾಕೂಬ್ ತದ್ಭ್ರಾತೃಯೋಹನ್ ಚ ಇಮೌ ನೌಕಾಯಾಂ ಜಾಲಾನಾಂ ಜೀರ್ಣಮುದ್ಧಾರಯನ್ತೌ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾವಾಹೂಯತ್|
20 У шуан уларниму чақирди. Улар атиси Зәбәдийни мәдикарлар билән биллә кемидә қалдуруп, өзлири униң билән маңди.
ತತಸ್ತೌ ನೌಕಾಯಾಂ ವೇತನಭುಗ್ಭಿಃ ಸಹಿತಂ ಸ್ವಪಿತರಂ ವಿಹಾಯ ತತ್ಪಶ್ಚಾದೀಯತುಃ|
21 Улар КәпәрНаһум шәһиригә кирди. Шабат күни у удул синагогқа кирип, тәлим беришкә башлиди.
ತತಃ ಪರಂ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಾಮಕಂ ನಗರಮುಪಸ್ಥಾಯ ಸ ವಿಶ್ರಾಮದಿವಸೇ ಭಜನಗ್ರಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಸಮುಪದಿದೇಶ|
22 Халайиқ униң тәлимигә һәйрануһәс болушти. Чүнки униң тәлимлири Тәврат устазлириниңкигә охшимайтти, бәлки толиму нопузлуқ еди.
ತಸ್ಯೋಪದೇಶಾಲ್ಲೋಕಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ ಯತಃ ಸೋಧ್ಯಾಪಕಾಇವ ನೋಪದಿಶನ್ ಪ್ರಭಾವವಾನಿವ ಪ್ರೋಪದಿದೇಶ|
23 Синагогта напак роһ чаплашқан бир адәм бар еди. У:
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಭಜನಗೃಹೇ ಅಪವಿತ್ರಭೂತೇನ ಗ್ರಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನುಷ ಆಸೀತ್| ಸ ಚೀತ್ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಞ್ಚಕೇ
24 — И Насарәтлик Әйса, биз билән кариң болмисун! Сән бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, сән Худаниң Муқәддәс болғучисисән! — дәп товлайтти.
ಭೋ ನಾಸರತೀಯ ಯೀಶೋ ತ್ವಮಸ್ಮಾನ್ ತ್ಯಜ, ತ್ವಯಾ ಸಹಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ತ್ವಂ ಕಿಮಸ್ಮಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ಸಮಾಗತಃ? ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪವಿತ್ರಲೋಕ ಇತ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ|
25 Лекин Әйса [җинға] тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм, бу адәмдин чиқ! — деди.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಜಗಾದ ತೂಷ್ಣೀಂ ಭವ ಇತೋ ಬಹಿರ್ಭವ ಚ|
26 Напак роһ һелиқи адәмниң тенини тартиштуруп, қаттиқ вақириғиничә униңдин чиқип кәтти.
ತತಃ ಸೋಽಪವಿತ್ರಭೂತಸ್ತಂ ಸಮ್ಪೀಡ್ಯ ಅತ್ಯುಚೈಶ್ಚೀತ್ಕೃತ್ಯ ನಿರ್ಜಗಾಮ|
27 Халайиқ һәммиси буниңдин интайин һәйран болуп, өз ара ғул-ғула қилишип: — Бу қандақ иш? Йеңи бир тәлимғу! Чүнки у һоқуқ билән һәтта напак роһларғиму буйруқ қилалайдикән, уларму униң сөзигә бойсунидикән, — дейишти.
ತೇನೈವ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ, ಅಹೋ ಕಿಮಿದಂ? ಕೀದೃಶೋಽಯಂ ನವ್ಯ ಉಪದೇಶಃ? ಅನೇನ ಪ್ರಭಾವೇನಾಪವಿತ್ರಭೂತೇಷ್ವಾಜ್ಞಾಪಿತೇಷು ತೇ ತದಾಜ್ಞಾನುವರ್ತ್ತಿನೋ ಭವನ್ತಿ|
28 Буниңдин униң шөһрити шу һаман пүтүн Галилийә өлкисиниң әтрапиға пур кәтти.
ತದಾ ತಸ್ಯ ಯಶೋ ಗಾಲೀಲಶ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಸರ್ವ್ವದೇಶಾನ್ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
29 Улар синагогдин чиқипла, Яқуп вә Юһанна билән Симон вә Андриясниң өйигә барди.
ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ಭಜನಗೃಹಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನ್ಭ್ಯಾಂ ಸಹ ಶಿಮೋನ ಆನ್ದ್ರಿಯಸ್ಯ ಚ ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ|
30 Амма Симонниң қейинаниси қизитма ичидә йетип қалған еди. Улар дәрһал униң әһвалини [Әйсаға] ейтти.
ತದಾ ಪಿತರಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂರ್ಜ್ವರಪೀಡಿತಾ ಶಯ್ಯಾಯಾಮಾಸ್ತ ಇತಿ ತೇ ತಂ ಝಟಿತಿ ವಿಜ್ಞಾಪಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ|
31 У аялниң қешиға берип, қолидин тутуп, йөләп өрә турғузди. Униң қизитмиси дәрһал янди вә у уларни күтүшкә киришти.
ತತಃ ಸ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯಾ ಹಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ತಾಮುದಸ್ಥಾಪಯತ್; ತದೈವ ತಾಂ ಜ್ವರೋಽತ್ಯಾಕ್ಷೀತ್ ತತಃ ಪರಂ ಸಾ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
32 Кәчқурун күн патқанда, кишиләр барлиқ ағриқларни вә җин чаплашқанларни униң алдиға елип келишти.
ಅಥಾಸ್ತಂ ಗತೇ ರವೌ ಸನ್ಧ್ಯಾಕಾಲೇ ಸತಿ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಸಮೀಪಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ರೋಗಿಣೋ ಭೂತಧೃತಾಂಶ್ಚ ಸಮಾನಿನ್ಯುಃ|
33 Пүтүн шәһәрдикиләр ишик алдиға топлашқан еди.
ಸರ್ವ್ವೇ ನಾಗರಿಕಾ ಲೋಕಾ ದ್ವಾರಿ ಸಂಮಿಲಿತಾಶ್ಚ|
34 Шуниң билән у һәр түрлүк кесәлләргә гириптар болған нурғун кишиләрни сақайтти вә нурғун җинларни кишиләрдин һайдивәтти. Лекин у җинларниң гәп қилишқа йол қоймиди, чүнки улар униң ким екәнлигини билишәтти.
ತತಃ ಸ ನಾನಾವಿಧರೋಗಿಣೋ ಬಹೂನ್ ಮನುಜಾನರೋಗಿಣಶ್ಚಕಾರ ತಥಾ ಬಹೂನ್ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಾಞ್ಚಕಾರ ತಾನ್ ಭೂತಾನ್ ಕಿಮಪಿ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ನಿಷಿಷೇಧ ಚ ಯತೋಹೇತೋಸ್ತೇ ತಮಜಾನನ್|
35 Әтиси әтигән таң техи атмастинла, у орнидин туруп, [шәһәрдин] чиқип, хилвәт бир җайға берип дуа-тилавәт қилди.
ಅಪರಞ್ಚ ಸೋಽತಿಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ವಸ್ತುತಸ್ತು ರಾತ್ರಿಶೇಷೇ ಸಮುತ್ಥಾಯ ಬಹಿರ್ಭೂಯ ನಿರ್ಜನಂ ಸ್ಥಾನಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
36 Симон билән униң һәмраһлири уни издәп чиқти.
ಅನನ್ತರಂ ಶಿಮೋನ್ ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗತವನ್ತಃ|
37 Уни тапқанда: — Һәммә адәм сени издишиватиду! — дейишти.
ತದುದ್ದೇಶಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಮವದನ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತ್ವಾಂ ಮೃಗಯನ್ತೇ|
38 У уларға: — Башқа йәрләргә, әтраптики йезиларғиму сөз-каламни җакалишим үчүн барайли. Чүнки мән дәл мошу иш үчүн келишим, — деди.
ತದಾ ಸೋಽಕಥಯತ್ ಆಗಚ್ಛತ ವಯಂ ಸಮೀಪಸ್ಥಾನಿ ನಗರಾಣಿ ಯಾಮಃ, ಯತೋಽಹಂ ತತ್ರ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಬಹಿರಾಗಮಮ್|
39 Шундақ қилип, у пүткүл Галилийә өлкисини айлинип, синагоглирида сөз-каламни җакалайтти һәмдә җинларни кишиләрдин һайдиветәтти.
ಅಥ ಸ ತೇಷಾಂ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಭಜನಗೃಹೇಷು ಕಥಾಃ ಪ್ರಚಾರಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಭೂತಾನತ್ಯಾಜಯಞ್ಚ|
40 Мохо кесили бар бир киши униң алдиға келип йелинип, тизлинип туруп: — Әгәр халисиңиз, мени кесилимдин пак қилалайсиз! — дәп өтүнди.
ಅನನ್ತರಮೇಕಃ ಕುಷ್ಠೀ ಸಮಾಗತ್ಯ ತತ್ಸಮ್ಮುಖೇ ಜಾನುಪಾತಂ ವಿನಯಞ್ಚ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಿತವಾನ್ ಯದಿ ಭವಾನ್ ಇಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
41 Әйса ичи ағриғач қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пак қилинғин! — девиди,
ತತಃ ಕೃಪಾಲು ರ್ಯೀಶುಃ ಕರೌ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಂ ಸ್ಪಷ್ಟ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ
42 шу сөз биләнла мохо кесили дәрһал бемардин кетип, у пак қилинди.
ಮಮೇಚ್ಛಾ ವಿದ್ಯತೇ ತ್ವಂ ಪರಿಷ್ಕೃತೋ ಭವ| ಏತತ್ಕಥಾಯಾಃ ಕಥನಮಾತ್ರಾತ್ ಸ ಕುಷ್ಠೀ ರೋಗಾನ್ಮುಕ್ತಃ ಪರಿಷ್ಕೃತೋಽಭವತ್|
43 У униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип [мәсъул] каһинға өзүңни көрситип, каһинларда гувалиқ болуш үчүн, Муса бу кесәлдин пакланғанларға әмир қилған [қурбанлиқларни] сунғин, — дәп уни қаттиқ агаһландуруп йолға салди.
ತದಾ ಸ ತಂ ವಿಸೃಜನ್ ಗಾಢಮಾದಿಶ್ಯ ಜಗಾದ
ಸಾವಧಾನೋ ಭವ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಮಪಿ ಮಾ ವದ; ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಯಾಜಕಂ ದರ್ಶಯ, ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಪರಿಷ್ಕೃತೇಃ ಪ್ರಮಾಣದಾನಾಯ ಮೂಸಾನಿರ್ಣೀತಂ ಯದ್ದಾನಂ ತದುತ್ಸೃಜಸ್ವ ಚ|
45 Бирақ у адәм чиқип, бу ишни көп йәрләрдә җар селип, кәң йейивәтти. Шуниң билән Әйса һеч қандақ шәһәргә очуқ-ашкарә кирәлмәй, бәлки шәһәрләр сиртидики хилвәт җайларда турушқа мәҗбур болди; халайиқ һәр тәрәптин униң йениға топлишатти.
ಕಿನ್ತು ಸ ಗತ್ವಾ ತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಇತ್ಥಂ ವಿಸ್ತಾರ್ಯ್ಯ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ ತೇನೈವ ಯೀಶುಃ ಪುನಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ನಗರಂ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್ ತತೋಹೇತೋರ್ಬಹಿಃ ಕಾನನಸ್ಥಾನೇ ತಸ್ಯೌ; ತಥಾಪಿ ಚತುರ್ದ್ದಿಗ್ಭ್ಯೋ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮಾಯಯುಃ|
