Маркус 7
1 Бу чағда, Пәрисийләр вә Тәврат устазлиридин бәзилири Йерусалимдин келип униң алдиға жиғилди;
ಅನನ್ತರಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ ಆಗತಾಃ ಫಿರೂಶಿನೋಽಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತಾಃ|
2 шу Пәрисийләр вә Тәврат устазлири униң мухлислиридин бәзилириниң тамақни қолини жуймай, йәни «напак» һалда йәватқанлиғини көрүп, униңдин: — Мухлислириң немишкә ата-бовилиримизниң әнъәнилиригә риайә қилмай, бәлки жуюлмиған қоллири билән тамақ йәйду? — дәп сорашти (чүнки Пәрисийләр вә пүтүн Йәһудийлар ата-бовилири тәрипидин қалдурулған әнъәнини чиң тутқачқа, авал қоллирини әстайидиллиқ билән юмиса, тамақ йемәйду. Шуниңдәк базардин қайтип кәлгәндиму, улар қол жуймай бир нәрсә йемәйду. Униңдин башқа, пиялә-қәдәһ, дас-чөгүн вә мис қачилар вә диванларни жуюш тоғрисида тапшурулған нурғунлиған әнъәниләрдиму чиң туриду).
ತೇ ತಸ್ಯ ಕಿಯತಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಅಶುಚಿಕರೈರರ್ಥಾದ ಅಪ್ರಕ್ಷಾಲಿತಹಸ್ತೈ ರ್ಭುಞ್ಜತೋ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾನದೂಷಯನ್|
ಯತಃ ಫಿರೂಶಿನಃ ಸರ್ವ್ವಯಿಹೂದೀಯಾಶ್ಚ ಪ್ರಾಚಾಂ ಪರಮ್ಪರಾಗತವಾಕ್ಯಂ ಸಮ್ಮನ್ಯ ಪ್ರತಲೇನ ಹಸ್ತಾನ್ ಅಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ನ ಭುಞ್ಜತೇ|
ಆಪನಾದಾಗತ್ಯ ಮಜ್ಜನಂ ವಿನಾ ನ ಖಾದನ್ತಿ; ತಥಾ ಪಾನಪಾತ್ರಾಣಾಂ ಜಲಪಾತ್ರಾಣಾಂ ಪಿತ್ತಲಪಾತ್ರಾಣಾಮ್ ಆಸನಾನಾಞ್ಚ ಜಲೇ ಮಜ್ಜನಮ್ ಇತ್ಯಾದಯೋನ್ಯೇಪಿ ಬಹವಸ್ತೇಷಾಮಾಚಾರಾಃ ಸನ್ತಿ|
ತೇ ಫಿರೂಶಿನೋಽಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ಯೀಶುಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ, ತವ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚಾಂ ಪರಮ್ಪರಾಗತವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ನಾಚರನ್ತೋಽಪ್ರಕ್ಷಾಲಿತಕರೈಃ ಕುತೋ ಭುಜಂತೇ?
6 У уларға җавап берип мундақ деди: — Йәшая пәйғәмбәр силәр сахтипәзләр тоғраңларда алдин-ала топтоғра бешарәт бәргән! [униң] язмисида пүтүлгәндәк: — «Мошу хәлиқ ағзида Мени һөрмәтлигини билән, Бирақ қәлби Мәндин жирақ;
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಕಪಟಿನೋ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಯುಕ್ತಮವಾದೀತ್| ಯಥಾ ಸ್ವಕೀಯೈರಧರೈರೇತೇ ಸಮ್ಮನ್ಯನತೇ ಸದೈವ ಮಾಂ| ಕಿನ್ತು ಮತ್ತೋ ವಿಪ್ರಕರ್ಷೇ ಸನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ಮನಾಂಸಿ ಚ|
7 Улар Маңа беһудә ибадәт қилиду. Уларниң үгәткән тәлимлири пәқәт инсанлардин чиққан пәтиваларла, халас».
ಶಿಕ್ಷಯನ್ತೋ ಬಿಧೀನ್ ನ್ನಾಜ್ಞಾ ಭಜನ್ತೇ ಮಾಂ ಮುಧೈವ ತೇ|
8 Чүнки силәр Худаниң әмрини ташлап қоюп, инсанларниң әнъәнисини чиң тутивалидикәнсиләр — дас-чөгүн, пиялә-қәдәһләрни жуюш вә шуниңға охшап кетидиған нурған башқа ишларни әнъәнә қилип жүрисиләр.
ಯೂಯಂ ಜಲಪಾತ್ರಪಾನಪಾತ್ರಾದೀನಿ ಮಜ್ಜಯನ್ತೋ ಮನುಜಪರಮ್ಪರಾಗತವಾಕ್ಯಂ ರಕ್ಷಥ ಕಿನ್ತು ಈಶ್ವರಾಜ್ಞಾಂ ಲಂಘಧ್ವೇ; ಅಪರಾ ಈದೃಶ್ಯೋನೇಕಾಃ ಕ್ರಿಯಾ ಅಪಿ ಕುರುಧ್ವೇ|
9 У уларға йәнә мундақ деди: — Силәр өзлириңларниң әнъәнисини чиң тутимиз дәп Худаниң әмрини әпчиллик билән бир чәткә қайрип қойдуңлар!
ಅನ್ಯಞ್ಚಾಕಥಯತ್ ಯೂಯಂ ಸ್ವಪರಮ್ಪರಾಗತವಾಕ್ಯಸ್ಯ ರಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಸ್ಪಷ್ಟರೂಪೇಣ ಈಶ್ವರಾಜ್ಞಾಂ ಲೋಪಯಥ|
10 Чүнки Муса [пәйғәмбәр]: «Ата-анаңни һөрмәт қил» вә «Атиси яки анисини һақарәтлигәнләр өлүмгә мәһкүм қилинсун» дәп әмир қилған.
ಯತೋ ಮೂಸಾದ್ವಾರಾ ಪ್ರೋಕ್ತಮಸ್ತಿ ಸ್ವಪಿತರೌ ಸಮ್ಮನ್ಯಧ್ವಂ ಯಸ್ತು ಮಾತರಂ ಪಿತರಂ ವಾ ದುರ್ವ್ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತಿ ಸ ನಿತಾನ್ತಂ ಹನ್ಯತಾಂ|
11 Лекин силәр: — Бириси «Атиси яки анисиға: — Мән силәргә ярдәм бәргидәк нәрсиләрни аллиқачан «қурбан қилип» Худаға ативәттим — десила,
ಕಿನ್ತು ಮದೀಯೇನ ಯೇನ ದ್ರವ್ಯೇಣ ತವೋಪಕಾರೋಭವತ್ ತತ್ ಕರ್ಬ್ಬಾಣಮರ್ಥಾದ್ ಈಶ್ವರಾಯ ನಿವೇದಿತಮ್ ಇದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಯದಿ ಕೋಪಿ ಪಿತರಂ ಮಾತರಂ ವಾ ವಕ್ತಿ
12 шу кишиниң ата-анисиниң һалидин хәвәр елишға болмайду, дәп үгитисиләр.
ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಮಾತುಃ ಪಿತು ರ್ವೋಪಕಾರಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ತಂ ವಾರಯಥ|
13 Шундақ қилип, силәр [әвлатлириңларға] тапшурған әнъәнәңләрни дәп Худаниң әмрини йоққа чиқиривәттиңлар, вә шуниңға охшаш көп ишларни қилисиләр.
ಇತ್ಥಂ ಸ್ವಪ್ರಚಾರಿತಪರಮ್ಪರಾಗತವಾಕ್ಯೇನ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಾಜ್ಞಾಂ ಮುಧಾ ವಿಧದ್ವ್ವೇ, ಈದೃಶಾನ್ಯನ್ಯಾನ್ಯನೇಕಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕುರುಧ್ವೇ|
14 Андин халайиқни йәнә йениға чақирип, уларға: — Һәммиңлар маңа қулақ селиңлар вә шуни чүшиниңларки,
ಅಥ ಸ ಲೋಕಾನಾಹೂಯ ಬಭಾಷೇ ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಮದ್ವಾಕ್ಯಂ ಶೃಣುತ ಬುಧ್ಯಧ್ವಞ್ಚ|
15 инсанниң сиртидин ичигә киридиған нәрсиләрниң һечқандиқи уни напак қилмайду, бәлки өз ичидин чиқидиған нәрсиләр болса, улар инсанни напак қилиду.
ಬಾಹ್ಯಾದನ್ತರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ನರಮಮೇಧ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಶಕ್ನೋತಿ ಈದೃಶಂ ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ನಾಸ್ತಿ, ವರಮ್ ಅನ್ತರಾದ್ ಬಹಿರ್ಗತಂ ಯದ್ವಸ್ತು ತನ್ಮನುಜಮ್ ಅಮೇಧ್ಯಂ ಕರೋತಿ|
16 Аңлиғидәк қулиқи барлар буни аңлисун! — деди.
ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಶ್ರೋತ್ರೇ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
17 У халайиқтин айрилип өйгә киргәндә, мухлислири униңдин бу тәмсил һәққидә сориди.
ತತಃ ಸ ಲೋಕಾನ್ ಹಿತ್ವಾ ಗೃಹಮಧ್ಯಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದೃಷ್ಟಾನ್ತವಾಕ್ಯಾರ್ಥಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ|
18 У уларға: — Силәрму техичә чүшәнмәй жүрүватамсиләр?! Сирттин инсанниң ичигә киридиған һәр қандақ нәрсиниң уни напак қилалмайдиғанлиғини тонуп йәтмәйватмамсиләр?
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತಾನ್ ಜಗಾದ ಯೂಯಮಪಿ ಕಿಮೇತಾದೃಗಬೋಧಾಃ? ಕಿಮಪಿ ದ್ರವ್ಯಂ ಬಾಹ್ಯಾದನ್ತರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ನರಮಮೇಧ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಿಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ?
19 [Сирттин киргән нәрсә] инсанниң қәлбигә әмәс, ашқазиниға кириду, андин у йәрдин тәрәт болуп ташлиниду, — деди (у бу гәпни дейиш билән, һәммә йемәкликләрни һалал қиливәтти).
ತತ್ ತದನ್ತರ್ನ ಪ್ರವಿಶತಿ ಕಿನ್ತು ಕುಕ್ಷಿಮಧ್ಯಂ ಪ್ರವಿಶತಿ ಶೇಷೇ ಸರ್ವ್ವಭುಕ್ತವಸ್ತುಗ್ರಾಹಿಣಿ ಬಹಿರ್ದೇಶೇ ನಿರ್ಯಾತಿ|
20 У йәнә сөз қилип мундақ деди: — Инсанниң ичидин чиқидиғинила, инсанни напак қилиду.
ಅಪರಮಪ್ಯವಾದೀದ್ ಯನ್ನರಾನ್ನಿರೇತಿ ತದೇವ ನರಮಮೇಧ್ಯಂ ಕರೋತಿ|
21 Чүнки шулар — яман нийәтләр, зинахорлуқ, җинсий бузуқлуқлар, қатиллиқ, оғрилиқ, ачкөзлүк, рәзилликләр, алдамчилиқ, шәһванийлиқ, һәсәтхорлуқ, тил-аһанәт, тәкәббурлуқ вә һамақәтликләр инсанниң ичидин, йәни униң қәлбидин чиқиду
ಯತೋಽನ್ತರಾದ್ ಅರ್ಥಾನ್ ಮಾನವಾನಾಂ ಮನೋಭ್ಯಃ ಕುಚಿನ್ತಾ ಪರಸ್ತ್ರೀವೇಶ್ಯಾಗಮನಂ
ನರವಧಶ್ಚೌರ್ಯ್ಯಂ ಲೋಭೋ ದುಷ್ಟತಾ ಪ್ರವಞ್ಚನಾ ಕಾಮುಕತಾ ಕುದೃಷ್ಟಿರೀಶ್ವರನಿನ್ದಾ ಗರ್ವ್ವಸ್ತಮ ಇತ್ಯಾದೀನಿ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ|
23 — бу рәзил ишларниң һәммиси инсанниң ичидин чиқип, өзини напак қилиду.
ಏತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ದುರಿತಾನ್ಯನ್ತರಾದೇತ್ಯ ನರಮಮೇಧ್ಯಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ|
24 У орнидин туруп у йәрдин айрилип, Тур вә Зидон әтрапидики районларға барди вә бир өйгә кирди. Гәрчә у буни һеч ким билмисун дегән болсиму, лекин йошуруп қалалмиди.
ಅಥ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ಸೋರಸೀದೋನ್ಪುರಪ್ರದೇಶಂ ಜಗಾಮ ತತ್ರ ಕಿಮಪಿ ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಸರ್ವ್ವೈರಜ್ಞಾತಃ ಸ್ಥಾತುಂ ಮತಿಞ್ಚಕ್ರೇ ಕಿನ್ತು ಗುಪ್ತಃ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಶಾಕ|
25 Дәрвәқә, напак роһ чаплашқан кичик бир қизниң аниси униң тоғрисидики хәвәрни аңлиған һаман йетип келип, униң айиғиға жиқилди
ಯತಃ ಸುರಫೈನಿಕೀದೇಶೀಯಯೂನಾನೀವಂಶೋದ್ಭವಸ್ತ್ರಿಯಾಃ ಕನ್ಯಾ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಾಸೀತ್| ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತತ್ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ತಚ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ
26 (аял Юнанлиқ болуп, Сурийә өлкисидики Фәникий миллитидин еди). У униңдин қизидин җинни һайдиветишни өтүнди.
ಸ್ವಕನ್ಯಾತೋ ಭೂತಂ ನಿರಾಕರ್ತ್ತಾಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಕೃತವತೀ|
27 Лекин Әйса униңға: — Алди билән балилар қосиғини тойғузсун; чүнки балиларниң ненини кичик иштларға ташлап бериш тоғра әмәс, — деди.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾಮವದತ್ ಪ್ರಥಮಂ ಬಾಲಕಾಸ್ತೃಪ್ಯನ್ತು ಯತೋ ಬಾಲಕಾನಾಂ ಖಾದ್ಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಕುಕ್ಕುರೇಭ್ಯೋ ನಿಕ್ಷೇಪೋಽನುಚಿತಃ|
28 Лекин у буниңға җававән: — Дурус, и Рәб, бирақ һәтта иштларму үстәл астида туруп балилардин чүшкән нан увақлирини йәйдиғу, — деди.
ತದಾ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ತಮವಾದೀತ್ ಭೋಃ ಪ್ರಭೋ ತತ್ ಸತ್ಯಂ ತಥಾಪಿ ಮಞ್ಚಾಧಃಸ್ಥಾಃ ಕುಕ್ಕುರಾ ಬಾಲಾನಾಂ ಕರಪತಿತಾನಿ ಖಾದ್ಯಖಣ್ಡಾನಿ ಖಾದನ್ತಿ|
29 Әйса униңға: — Сениң мошу сөзүң түпәйлидин йолуңға қайт, җин қизиңдин чиқип кәтти, — деди.
ತತಃ ಸೋಽಕಥಯದ್ ಏತತ್ಕಥಾಹೇತೋಃ ಸಕುಶಲಾ ಯಾಹಿ ತವ ಕನ್ಯಾಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಭೂತೋ ಗತಃ|
30 Аял өйигә қайтип кәлгәндә, мана қиз кариватта ятатти, җин униңдин чиқип кәткән еди.
ಅಥ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಂ ಭೂತತ್ಯಕ್ತಾಂ ಶಯ್ಯಾಸ್ಥಿತಾಂ ದದರ್ಶ|
31 Әйса йәнә Тур вә Зидон шәһириниң әтрапидики районлардин чиқип, «Он шәһәр» райони оттурисидин өтүп, йәнә Галилийә деңизиға кәлди.
ಪುನಶ್ಚ ಸ ಸೋರಸೀದೋನ್ಪುರಪ್ರದೇಶಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ದಿಕಾಪಲಿದೇಶಸ್ಯ ಪ್ರಾನ್ತರಭಾಗೇನ ಗಾಲೀಲ್ಜಲಧೇಃ ಸಮೀಪಂ ಗತವಾನ್|
32 Халайиқ униң алдиға тили еғир, гас бир адәмни елип келип, униң учисиға қолуңни тәккүзүп қойсаң, дәп өтүнүшти.
ತದಾ ಲೋಕೈರೇಕಂ ಬಧಿರಂ ಕದ್ವದಞ್ಚ ನರಂ ತನ್ನಿಕಟಮಾನೀಯ ತಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಮರ್ಪಯಿತುಂ ವಿನಯಃ ಕೃತಃ|
33 У у адәмни халайиқтин айрип бир чәткә тартип, бармақлирини униң қулақлириға тиқти, түкүрүп, [бармиғини] униң тилиға тәккүзди.
ತತೋ ಯೀಶು ರ್ಲೋಕಾರಣ್ಯಾತ್ ತಂ ನಿರ್ಜನಮಾನೀಯ ತಸ್ಯ ಕರ್ಣಯೋಙ್ಗುಲೀ ರ್ದದೌ ನಿಷ್ಠೀವಂ ದತ್ತ್ವಾ ಚ ತಜ್ಜಿಹ್ವಾಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ|
34 Андин у асманға қарап уһ тартип хорсинғандин кейин, у адәмгә: «Әффата» (мәниси «ечил») деди.
ಅನನ್ತರಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ದೀರ್ಘಂ ನಿಶ್ವಸ್ಯ ತಮವದತ್ ಇತಫತಃ ಅರ್ಥಾನ್ ಮುಕ್ತೋ ಭೂಯಾತ್|
35 У адәмниң қулақлири дәрһал ечилип, тилиму ечилип раван гәп қилишқа башлиди.
ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಂ ತಸ್ಯ ಕರ್ಣೌ ಮುಕ್ತೌ ಜಿಹ್ವಾಯಾಶ್ಚ ಜಾಡ್ಯಾಪಗಮಾತ್ ಸ ಸುಸ್ಪಷ್ಟವಾಕ್ಯಮಕಥಯತ್|
36 Әйса уларға буни һеч кимгә ейтмаслиқни тапилиди. Лекин уларға һәр қанчә тапилиған болсиму, бу хәвәрни йәнила шунчә кәң тарқитивәтти.
ಅಥ ಸ ತಾನ್ ವಾಢಮಿತ್ಯಾದಿದೇಶ ಯೂಯಮಿಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ, ಕಿನ್ತು ಸ ಯತಿ ನ್ಯಷೇಧತ್ ತೇ ತತಿ ಬಾಹುಲ್ಯೇನ ಪ್ರಾಚಾರಯನ್;
37 Халайиқ [бу ишқа] мутләқ һәйран қелишип: — У һәммә ишларни қалтис қилидикән! Һәтта гасларни аңлайдиған, гачиларни сөзләйдиған қилидикән, — дейишти.
ತೇಽತಿಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಸ ಬಧಿರಾಯ ಶ್ರವಣಶಕ್ತಿಂ ಮೂಕಾಯ ಚ ಕಥನಶಕ್ತಿಂ ದತ್ತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಂ ಕರ್ಮ್ಮೋತ್ತಮರೂಪೇಣ ಚಕಾರ|
