Маркус 3
1 У йәнә синагогқа кирди. Шу йәрдә бир қоли йигиләп кәткән бир адәм бар еди.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪುನ ರ್ಭಜನಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಶುಷ್ಕಹಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನವ ಆಸೀತ್|
2 [Пәрисийләр] Әйсаниң үстидин әрз қилайли дәп шабат күнидә кесәл сақайтидиған-сақайтмайдиғанлиғини пайлап жүрәтти.
ಸ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ತಮರೋಗಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ನವೇತ್ಯತ್ರ ಬಹವಸ್ತಮ್ ಅಪವದಿತುಂ ಛಿದ್ರಮಪೇಕ್ಷಿತವನ್ತಃ|
3 Әйса қоли йигиләп кәткән адәмгә: — Орнуңдин туруп, оттуриға чиққин! — деди.
ತದಾ ಸ ತಂ ಶುಷ್ಕಹಸ್ತಂ ಮನುಷ್ಯಂ ಜಗಾದ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ|
4 Андин, синагогдикиләрдин: — Тәврат қануниға уйғун болғини шабат күни яхшилиқ қилишму, яки яманлиқ қилишму? Җанни қутқузушму яки һалак қилишму? — дәп сориди. Лекин улар зуван сүрүшмиди.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಹಿತಮಹಿತಂ ತಥಾ ಹಿ ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಾ ವಾ ಪ್ರಾಣನಾಶ ಏಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಂ ಕರಣೀಯಂ? ಕಿನ್ತು ತೇ ನಿಃಶಬ್ದಾಸ್ತಸ್ಥುಃ|
5 У ғәзәп билән әтрапиға нәзәр селип уларға көз жүгүртүп, уларниң таш жүрәклигидин қайғурди. Андин у кесәлгә: — Қолуңни узат, — деди. У қолини узитивиди, қоли әслигә кәлтүрүлди.
ತದಾ ಸ ತೇಷಾಮನ್ತಃಕರಣಾನಾಂ ಕಾಠಿನ್ಯಾದ್ಧೇತೋ ರ್ದುಃಖಿತಃ ಕ್ರೋಧಾತ್ ಚರ್ತುದಶೋ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ತಂ ಮಾನುಷಂ ಗದಿತವಾನ್ ತಂ ಹಸ್ತಂ ವಿಸ್ತಾರಯ, ತತಸ್ತೇನ ಹಸ್ತೇ ವಿಸ್ತೃತೇ ತದ್ಧಸ್ತೋಽನ್ಯಹಸ್ತವದ್ ಅರೋಗೋ ಜಾತಃ|
6 Әнди Пәрисийләр дәрһал сиртқа чиқип, уни қандақ йоқитиш тоғрисида Һерод [падишаниң] тәрәпдарлири билән мәслиһәт қилишқа башлиди.
ಅಥ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಂ ನಾಶಯಿತುಂ ಹೇರೋದೀಯೈಃ ಸಹ ಮನ್ತ್ರಯಿತುಮಾರೇಭಿರೇ|
7 Андин Әйса мухлислири билән биллә у йәрдин айрилип деңиз бойиға кәтти; Галилийә өлкисидин чоң бир топ адәмләр униңға әгишип барди; шундақла униң қилған әмәллирини аңлиған һаман, пүтүн Йәһудийә өлкисидин, Йерусалим шәһиридин, Идумия өлкисидин, Иордан дәриясиниң қарши тәрипидин, Тур вә Зидон шәһәрлириниң әтрапидики җайлардин зор бир топ адәмләрму униң йениға келишти.
ಅತಏವ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪುನಃ ಸಾಗರಸಮೀಪಂ ಗತಃ;
ತತೋ ಗಾಲೀಲ್ಯಿಹೂದಾ-ಯಿರೂಶಾಲಮ್-ಇದೋಮ್-ಯರ್ದನ್ನದೀಪಾರಸ್ಥಾನೇಭ್ಯೋ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗತಃ; ತದನ್ಯಃ ಸೋರಸೀದನೋಃ ಸಮೀಪವಾಸಿಲೋಕಸಮೂಹಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಮಾಗತಃ|
9 У адәмләрниң көплигидин өзини қистап қоймисун дәп мухлислириға кичик бир кеминиң униңға йеқин турушини тапилиди.
ತದಾ ಲೋಕಸಮೂಹಶ್ಚೇತ್ ತಸ್ಯೋಪರಿ ಪತತಿ ಇತ್ಯಾಶಙ್ಕ್ಯ ಸ ನಾವಮೇಕಾಂ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನಾದಿಷ್ಟವಾನ್|
10 Чүнки у нурғун бемарларни сақайтқини түпәйлидин һәр қандақ ваба-кесәлликләргә гириптар болғанларниң һәммиси униңға [қолумни] бир тәккүзүвалсам дәп қистишип келишкән еди.
ಯತೋಽನೇಕಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಾರೋಗ್ಯಕರಣಾದ್ ವ್ಯಾಧಿಗ್ರಸ್ತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಬಲೇನ ಯತ್ನವನ್ತಃ|
11 Напак роһлар [чаплишивалғанлар] қачанла уни көрсә, униң алдиға жиқилип: «Сән Худаниң Оғлисән!» дәп вақиришатти.
ಅಪರಞ್ಚ ಅಪವಿತ್ರಭೂತಾಸ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಚ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚೈಃ ಪ್ರೋಚುಃ, ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ|
12 Лекин у [напак роһларға] өзиниң ким екәнлигини ашкарилимаслиққа қаттиқ тәнбиһ берип агаһландуратти.
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮ್ ಆಜ್ಞಾಪ್ಯ ಸ್ವಂ ಪರಿಚಾಯಿತುಂ ನಿಷಿದ್ಧವಾನ್|
13 У таққа чиқип, өзи халиған кишиләрни йениға чақирди; улар униң йениға келишти.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಪರ್ವ್ವತಮಾರುಹ್ಯ ಯಂ ಯಂ ಪ್ರತಿಚ್ಛಾ ತಂ ತಮಾಹೂತವಾನ್ ತತಸ್ತೇ ತತ್ಸಮೀಪಮಾಗತಾಃ|
14 У улардин он иккисини өзи билән биллә болушқа, сөз-каламни җакалашқа,
ತದಾ ಸ ದ್ವಾದಶಜನಾನ್ ಸ್ವೇನ ಸಹ ಸ್ಥಾತುಂ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಾಯ ಪ್ರೇರಿತಾ ಭವಿತುಂ
15 кесәлләрни сақайтиш вә җинларни һайдаш һоқуқиға егә болушқа таллап бекитти.
ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರವ್ಯಾಧೀನಾಂ ಶಮನಕರಣಾಯ ಪ್ರಭಾವಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಞ್ಚ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್|
16 У [бекиткән он икки киши]: Симон (у униңға Петрус дәп исим қойған),
ತೇಷಾಂ ನಾಮಾನೀಮಾನಿ, ಶಿಮೋನ್ ಸಿವದಿಪುತ್ರೋ
17 Зәбәдийниң оғли Яқуп вә униң иниси Юһанна, (у уларни «Бинни-Рәгаз», йәни «Гүлдүрмама оғуллири» дәпму атиған),
ಯಾಕೂಬ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಯೋಹನ್ ಚ ಆನ್ದ್ರಿಯಃ ಫಿಲಿಪೋ ಬರ್ಥಲಮಯಃ,
18 Андрияс, Филип, Бартоломай, Матта, Томас, Алфайниң оғли Яқуп, Тадай, милләтпәрвәр дәп аталған Симон
ಮಥೀ ಥೋಮಾ ಚ ಆಲ್ಫೀಯಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಥದ್ದೀಯಃ ಕಿನಾನೀಯಃ ಶಿಮೋನ್ ಯಸ್ತಂ ಪರಹಸ್ತೇಷ್ವರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಈಷ್ಕರಿಯೋತೀಯಯಿಹೂದಾಶ್ಚ|
19 вә униңға сатқунлуқ қилған Йәһуда Ишқарийотлардин ибарәт.
ಸ ಶಿಮೋನೇ ಪಿತರ ಇತ್ಯುಪನಾಮ ದದೌ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನ್ಭ್ಯಾಂ ಚ ಬಿನೇರಿಗಿಶ್ ಅರ್ಥತೋ ಮೇಘನಾದಪುತ್ರಾವಿತ್ಯುಪನಾಮ ದದೌ|
20 У өйгә қайтип кәлгәндин кейин, у йәргә йәнә шунчә нурғун адәмләр топландики, уларниң һәтта ғизаланғидәкму вақти чиқмиди.
ಅನನ್ತರಂ ತೇ ನಿವೇಶನಂ ಗತಾಃ, ಕಿನ್ತು ತತ್ರಾಪಿ ಪುನರ್ಮಹಾನ್ ಜನಸಮಾಗಮೋ ಽಭವತ್ ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ಭೋಕ್ತುಮಪ್ಯವಕಾಶಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
21 [Әйсаниң] аилисидикиләр буни аңлап, уни тутуп келишкә беришти. Чүнки улар уни «Әқлини йоқитипту» дегән еди.
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಸುಹೃಲ್ಲೋಕಾ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಹತಜ್ಞಾನೋಭೂದ್ ಇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಂ ಧೃತ್ವಾನೇತುಂ ಗತಾಃ|
22 Йерусалимдин чүшкән Тәврат устазлири болса: «Униңда Бәәлзибуб бар», вә «У пәқәт җинларниң әмригә тайинип җинларни қоғливетидикән», дейишәтти.
ಅಪರಞ್ಚ ಯಿರೂಶಾಲಮ ಆಗತಾ ಯೇ ಯೇಽಧ್ಯಾಪಕಾಸ್ತೇ ಜಗದುರಯಂ ಪುರುಷೋ ಭೂತಪತ್ಯಾಬಿಷ್ಟಸ್ತೇನ ಭೂತಪತಿನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
23 Шуниң үчүн у [Тәврат устазлирини] йениға чақирип, уларға тәмсилләрни ишлитип мундақ деди: — Шәйтан Шәйтанни қандақму қоғлисун?
ತತಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಯೀಶು ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಃ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಶೈತಾನ್ ಕಥಂ ಶೈತಾನಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
24 Әгәр падишалиқ өз ичидин бөлүнүп өз ара соқушқан болса шу падишалиқ пут тирәп туралмайду;
ಕಿಞ್ಚನ ರಾಜ್ಯಂ ಯದಿ ಸ್ವವಿರೋಧೇನ ಪೃಥಗ್ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತದ್ ರಾಜ್ಯಂ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
25 шуниңдәк әгәр бир аилә өз ичидин бөлүнүп өз ара соқушса шу аилә пут тирәп туралмайду.
ತಥಾ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪರಿವಾರೋ ಯದಿ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿರೋಧೀ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಪಿ ಪರಿವಾರಃ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
26 Әгәр Шәйтан өз-өзигә қарши чиқип бөлүнсә, у пут тирәп туралмай, йоқалмай қалмайду.
ತದ್ವತ್ ಶೈತಾನ್ ಯದಿ ಸ್ವವಿಪಕ್ಷತಯಾ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ ಭಿನ್ನೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಪಿ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತೂಚ್ಛಿನ್ನೋ ಭವತಿ|
27 Һеч ким күчтүңгүр бирисиниң өйигә кирип, униң мал-мүлкини булап кетәлмәйду — пәқәт у шу күчтүңгүрни авал бағлалиса андин өйини булаң-талаң қилалайду.
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಬಲಂ ಜನಂ ಪ್ರಥಮಂ ನ ಬದ್ಧಾ ಕೋಪಿ ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಲುಣ್ಠಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ತಂ ಬದ್ವ್ವೈವ ತಸ್ಯ ಗೃಹಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಲುಣ್ಠಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
28 Шуни силәргә бәрһәқ ейтип қояйки, инсан балилири өткүзгән түрлүк гуналириниң һәммисини, шундақла улар қилған күпүрлүклириниң һәммисини кәчүрүшкә болиду.
ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಸತ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಸನ್ತಾನಾ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಪಾಪಾನೀಶ್ವರನಿನ್ದಾಞ್ಚ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮಪರಾಧಾನಾಂ ಕ್ಷಮಾ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ,
30 [Әйсаниң бу сөзи] уларниң «Yниңға напак rоһ чаплишипту» дегини үчүн [ейтилған еди].
ತಸ್ಯಾಪವಿತ್ರಭೂತೋಽಸ್ತಿ ತೇಷಾಮೇತತ್ಕಥಾಹೇತೋಃ ಸ ಇತ್ಥಂ ಕಥಿತವಾನ್|
31 Шу вақитта униң аниси билән инилири кәлди. Улар сиртида туруп, уни чақиришқа адәм киргүзди.
ಅಥ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಶ್ಚಾಗತ್ಯ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠನತೋ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯ ತಮಾಹೂತವನ್ತಃ|
32 Бир топ халайиқ униң әтрапида олтиратти. Улар: — Мана, аниңиз, инилириңиз сизни издәп сиртта туриду, — дейишти.
ತತಸ್ತತ್ಸನ್ನಿಧೌ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಾ ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಪಶ್ಯ ಬಹಿಸ್ತವ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತ್ವಾಮ್ ಅನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಿ|
33 Әйса уларға җававән: — Ким мениң анам, ким мениң инилирим? — деди.
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಮಮ ಮಾತಾ ಕಾ ಭ್ರಾತರೋ ವಾ ಕೇ? ತತಃ ಪರಂ ಸ ಸ್ವಮೀಪೋಪವಿಷ್ಟಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ಅವಲೋಕನಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ
34 Андин, у өпчүрисидә олтарғанларға қарап мундақ деди: Мана булар мениң анам вә инилирим!
ಪಶ್ಯತೈತೇ ಮಮ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ|
35 Чүнки кимки Худаниң ирадисини ада қилса, шу мениң ака-иним, ача-сиңлим вә анамдур.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯೇಷ್ಟಾಂ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕರೋತಿ ಸ ಏವ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ಭಗಿನೀ ಮಾತಾ ಚ|
