Маркус 16
1 Шабат күни өтүши биләнла, Магдаллиқ Мәрйәм, Яқупниң аниси Мәрйәм вә Саломилар берип Әйсаниң җәситигә сүрүш үчүн хушпурақлиқ буюмларни сетивалди.
И минувшей субботе, Мариа Магдалина и Мариа Иаковля и Саломиа купиша ароматы, да пришедшя помажут Иисуса.
2 Һәптиниң биринчи күни улар бәк балдур, таң сәһәрдә орнидин туруп, күн чиқиши билән қәбиргә барди.
И зело заутра во едину от суббот приидоша на гроб, возсиявшу солнцу,
3 Улар өз ара: «Бизгә қәбирниң ағзидики ташни ким домилитишип берәр?» дейишти.
и глаголаху к себе: кто отвалит нам камень от дверий гроба?
4 Лекин улар башлирини көтирип қаривиди, ташниң бир янға домилитиветилгинини көрди — әслидә у таш наһайити йоған еди.
И воззревшя видеша, яко отвален бе камень: бе бо велий зело.
5 Улар қәбиргә киргәндә, оң тәрәптә олтарған, ақ тон кийгән, яш бир адәмни көрди, вә қаттиқ дәккә-дүккигә чүшти.
И вшедшя во гроб, видеша юношу седяща в десных, одеяна во одежду белу: и ужасошася.
6 Лекин у уларға: — Дәккә-дүккигә чүшмәңлар. Силәр крестләнгүчи Насарәтлик Әйсани издәватисиләр. У тирилди, у бу йәрдә әмәс. Мана улар уни қойған җай!
Он же глагола им: не ужасайтеся: Иисуса ищете Назарянина распятаго: воста, несть зде: се, место, идеже положиша Его:
7 Лекин бериңлар, униң мухлислириға вә Петрусқа: «У Галилийәгә силәрдин авал баридикән; у силәргә ейтқинидәк, силәр уни шу йәрдә көридикәнсиләр» дәңлар, — деди.
но идите, рцыте учеником Его и Петрови, яко варяет вы в Галилеи: тамо Его видите, якоже рече вам.
8 Улар қәбирдин чиқипла бәдәр қачти. Уларни титрәк бесип һошини йоқитай дегән еди; бәк қорқуп кәткәчкә, һеч кимгә һеч немини ейтмиди.
И изшедшя бежаша от гроба: имяше же их трепет и ужас: и ни комуже ничтоже реша: бояхубося.
9 (note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) Әйса һәптиниң биринчи күни таң сәһәрдә тирилгәндин кейин, авал Магдаллиқ Мәрйәмгә көрүнди. У әслидә униңдин йәттә җинни һайдивәткән еди.
(note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) Воскрес же (Иисус) заутра в первую субботу, явися прежде Марии Магдалини, из неяже изгна седмь бесов.
10 Мәрйәм чиқип, матәм тутуп жиғлишип турған, бурун униң билән биллә болғанларға хәвәр бәрди.
Она (же) шедши возвести с Ним бывшым, плачущымся и рыдающым:
11 Униң тирик екәнлигини вә Мәрйәмгә көрүнгәнлигини аңлиғанда, улар ишәнмиди.
и они слышавше, яко жив есть и виден бысть от нея, не яша веры.
12 Бу ишлардин кейин, у уларниң ичидики йезиға кетиватқан иккиләнгә башқа сияқта көрүнди.
По сих же двема от них грядущема явися инем образом, идущема на село.
13 Буларму қалғанларниң йениға қайтип, уларға хәвәр қилған болсиму, лекин улар буларғиму ишәнмиди.
И та шедша возвестиста прочым: и ни тема веры яша.
14 Андин он бирәйлән дәстиханда олтирип ғизалиниватқанда, у уларға көрүнди вә уларниң етиқатсизлиғи вә таш жүрәклиги үчүн уларни тәнбиһ берип әйиплиди; чүнки улар өзиниң тирилгинини көргәнләргә ишәнмигән еди.
Последи (же) возлежащым им единомунадесяте явися, и поноси неверствию их и жестосердию, яко видевшым Его воставша не яша веры.
15 У уларға мундақ деди: — Пүткүл җаһанға берип, яритилғучиларниң һәр биригә хуш хәвәрни җакалаңлар.
И рече им: шедше в мир весь, проповедите Евангелие всей твари.
16 Етиқат қилип, чөмүлдүрүшни қобул қилғанлар қутқузулиду. Етиқат қилмиғанлар болса гунаға бекитилиду.
Иже веру имет и крестится, спасен будет: а иже не имет веры, осужден будет.
17 Етиқат қилғанларниң излириға мошундақ мөҗизилик аламәтләр әгишип һәмраһ болиду: — улар Мениң намим билән җинларни һайдиветиду; улар йеңи тилларда сөзләйду,
Знамения же веровавшым сия последуют: именем Моим бесы ижденут: языки возглаголют новы:
18 улар иланларни қоллирида тутиду, һәр қандақ зәһәрлик нәрсини ичсиму, уларға зәрәр йәткүзмәйду; қоллирини бемарларға тәккүзүп қойса, кесәллири сақийип кетиду.
змия возмут: аще и что смертно испиют, не вредит их: на недужныя руки возложат, и здрави будут.
19 Шуңа Рәб уларға бу сөзләрни қилип болғандин кейин, асманға көтирилди, Худаниң оң йенида олтарди.
Господь же убо, по глаголголании (Его) к ним, вознесеся на небо и седе о десную Бога.
20 Мухлислар чиқип, һәр йәргә берип хуш хәвәрни җакалап жүрди. Рәб улар билән тәң ишләп, сөз-каламиға һәмраһ болуп әгәшкән мөҗизилик аламәтләр билән униңға испат бәрди.
Они же изшедше проповедаша всюду, Господу поспешствующу и слово утверждающу последствующими знаменьми. Аминь.
