< Луқа 5 >

1 Шундақ болдики, у Гиннисарәт көлиниң бойида турғанда, халайиқ Худаниң сөз-каламини аңлаш үчүн униң әтрапиға олишип қистилишип туратти.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರೇಕದಾ ಗಿನೇಷರಥ್ದಸ್ಯ ತೀರ ಉತ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತದಾ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರೀಯಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ತದುಪರಿ ಪ್ರಪತಿತಾಃ|
2 У көл бойида турған икки кемини көрди. Белиқчилар болса кемидин чүшүп, [қирғақта] торлирини жуюшувататти.
ತದಾನೀಂ ಸ ಹ್ದಸ್ಯ ತೀರಸಮೀಪೇ ನೌದ್ವಯಂ ದದರ್ಶ ಕಿಞ್ಚ ಮತ್ಸ್ಯೋಪಜೀವಿನೋ ನಾವಂ ವಿಹಾಯ ಜಾಲಂ ಪ್ರಕ್ಷಾಲಯನ್ತಿ|
3 У кемиләрдин биригә, йәни Симонниңкигә чиқип, униңдин кемини қирғақтин сәл жирақлитишни илтимас қилди. Андин у кемидә олтирип топ-топ халайиққа тәлим бәрди.
ತತಸ್ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಶಿಮೋನೋ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ತೀರಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ದೂರಂ ಯಾತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ನೌಕಾಯಾಮುಪವಿಶ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೋಪದಿಷ್ಟವಾನ್|
4 Сөзи түгигәндин кейин, у Симонға: — Кемини чоңқуррақ йәргә һайдап берип, белиқларни тутушқа торлириңларни селиңлар, — деди.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತಂ ಪ್ರಸ್ತಾವಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಸ ಶಿಮೋನಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಗಭೀರಂ ಜಲಂ ಗತ್ವಾ ಮತ್ಸ್ಯಾನ್ ಧರ್ತ್ತುಂ ಜಾಲಂ ನಿಕ್ಷಿಪ|
5 Симон униңға җававән: — Устаз, биз пүтүн кечичә җапа тартип һеч нәрсә туталмидуқ. Бирақ сениң сөзүң билән торни салсам салай, деди.
ತತಃ ಶಿಮೋನ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋ ಯದ್ಯಪಿ ವಯಂ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ಯಾಮಿನೀಂ ಪರಿಶ್ರಮ್ಯ ಮತ್ಸ್ಯೈಕಮಪಿ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತಥಾಪಿ ಭವತೋ ನಿದೇಶತೋ ಜಾಲಂ ಕ್ಷಿಪಾಮಃ|
6 Улар шундақ қиливиди, нурғун белиқлар торға чүшти; тор сөкүлүшкә башлиди.
ಅಥ ಜಾಲೇ ಕ್ಷಿಪ್ತೇ ಬಹುಮತ್ಸ್ಯಪತನಾದ್ ಆನಾಯಃ ಪ್ರಚ್ಛಿನ್ನಃ|
7 Шуниң билән улар башқа кемидики шериклирини ярдәмгә келишкә ишарәт қилишти. Улар келип, [белиқларни] икки кемигә лиқ қачиливиди, кемиләр чөкүп кетәй дәп қалди.
ತಸ್ಮಾದ್ ಉಪಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅನ್ಯನೌಸ್ಥಾನ್ ಸಙ್ಗಿನ ಆಯಾತುಮ್ ಇಙ್ಗಿತೇನ ಸಮಾಹ್ವಯನ್ ತತಸ್ತ ಆಗತ್ಯ ಮತ್ಸ್ಯೈ ರ್ನೌದ್ವಯಂ ಪ್ರಪೂರಯಾಮಾಸು ರ್ಯೈ ರ್ನೌದ್ವಯಂ ಪ್ರಮಗ್ನಮ್|
8 Симон Петрус бу ишни көрүп, Әйсаниң тизлири алдида жиқилип: — Мәндин жирақлашқайсән, и Рәб! Чүнки мән гунакармән! — деди.
ತದಾ ಶಿಮೋನ್ಪಿತರಸ್ತದ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ, ಹೇ ಪ್ರಭೋಹಂ ಪಾಪೀ ನರೋ ಮಮ ನಿಕಟಾದ್ ಭವಾನ್ ಯಾತು, ಇತಿ ಕಥಿತವಾನ್|
9 Чүнки бунчә көп белиқ тутулғанлиғидин у вә униңға һәмраһ болғанлирини һәйранлиқ басқан еди.
ಯತೋ ಜಾಲೇ ಪತಿತಾನಾಂ ಮತ್ಸ್ಯಾನಾಂ ಯೂಥಾತ್ ಶಿಮೋನ್ ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ಚಮತ್ಕೃತವನ್ತಃ; ಶಿಮೋನಃ ಸಹಕಾರಿಣೌ ಸಿವದೇಃ ಪುತ್ರೌ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಚೇಮೌ ತಾದೃಶೌ ಬಭೂವತುಃ|
10 Вә Симонниң шериклири — Зәбәдийниң оғуллири Яқуп билән Юһаннаму һәм шундақ һәйран қалди. Әнди Әйса Симонға: — Қорқмиғин, буниңдин кейин сән адәм тутқучи болисән — деди.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಮೋನಂ ಜಗಾದ ಮಾ ಭೈಷೀರದ್ಯಾರಭ್ಯ ತ್ವಂ ಮನುಷ್ಯಧರೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|
11 Улар кемиләрни қирғаққа чиқирип, һәммә нәрсини ташлап қоюп, униңға әгишип маңди.
ಅನನ್ತರಂ ಸರ್ವ್ವಾಸು ನೌಸು ತೀರಮ್ ಆನೀತಾಸು ತೇ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಬಭೂವುಃ|
12 Шундақ болдики, у шәһәр-йезиларниң биридә болғанда, мана шу йәрдә, пүтүн бәдинини мохо бесип кәткән бир адәм бар еди; у Әйсани көрүпла униң айиғиға өзини етип униңдин: — Тәхсир, әгәр сән халисаң, мени сақайтип пак қилалайсән! — дәп ялвурди.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಪುರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಜನ ಏಕಃ ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗಕುಷ್ಠಸ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ನ್ಯುಬ್ಜಃ ಪತಿತ್ವಾ ಸವಿನಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನಿಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
13 Әйса қолини созуп униңға тәккүзүп туруп: — Халаймән, пакланғин! — девиди, бу адәмниң мохо кесили дәрһал униңдин кәтти.
ತದಾನೀಂ ಸ ಪಾಣಿಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತದಙ್ಗಂ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ ತ್ವಂ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯಸ್ವೇತಿ ಮಮೇಚ್ಛಾಸ್ತಿ ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸ ಕುಷ್ಠಾತ್ ಮುಕ್ತಃ|
14 Әйса униңға: — Һазир бу ишни һеч кимгә ейтма, бәлки удул берип каһинға өзүңни көрситип, уларда бир гувалиқ болуш үчүн, Муса бу ишта әмир қилғандәк өзүңниң сақайтилғиниң үчүн бир [қурбанлиқни] сунғин, — деди.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದ್ ಅಕಥಯಿತ್ವಾ ಯಾಜಕಸ್ಯ ಸಮೀಪಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಂ ದರ್ಶಯ, ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ನಿಜಪರಿಷ್ಕೃತತ್ವಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣದಾನಾಯ ಮೂಸಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ದ್ರವ್ಯಮುತ್ಮೃಜಸ್ವ ಚ|
15 Лекин у тоғрисидики хәвәр техиму тарқилип пур кәтти; шуниң билән топ-топ хәлиқ униң сөзини аңлаш вә өз ағриқ-кесәллирини сақайтиши үчүн униң алдиға жиғилип келәтти.
ತಥಾಪಿ ಯೀಶೋಃ ಸುಖ್ಯಾತಿ ರ್ಬಹು ವ್ಯಾಪ್ತುಮಾರೇಭೇ ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ಸ್ವೀಯರೋಗೇಭ್ಯೋ ಮೋಕ್ತುಞ್ಚ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
16 Һалбуки, у пат-пат улардин чекинип чөллүк йәрләргә берип дуа қилатти.
ಅಥ ಸ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
17 Шу күнләрниң биридә шундақ болдики, у тәлим бериватқанда, йенида Пәрисийләр вә Тәврат әһлилири олтиратти. Улар Галилийә, Йәһудийә өлкилириниң һәр қайси йеза-қишлақлири вә Йерусалимдин кәлгән еди. Пәрвәрдигарниң кесәлләрни сақайтиш күч-қудрити униңға яр болди.
ಅಪರಞ್ಚ ಏಕದಾ ಯೀಶುರುಪದಿಶತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಗಾಲೀಲ್ಯಿಹೂದಾಪ್ರದೇಶಯೋಃ ಸರ್ವ್ವನಗರೇಭ್ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಶ್ಚ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿಲೋಕಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾಶ್ಚ ಸಮಾಗತ್ಯ ತದನ್ತಿಕೇ ಸಮುಪವಿವಿಶುಃ, ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಲೋಕಾನಾಮಾರೋಗ್ಯಕಾರಣಾತ್ ಪ್ರಭೋಃ ಪ್ರಭಾವಃ ಪ್ರಚಕಾಶೇ|
18 Шу пәйттә, мана бир қанчә киши зәмбилгә ятқузулған бир паләчни көтирип кәлди. Улар уни униң алдиға әкиришкә интилишти.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಖಟ್ವಾಯಾಂ ನಿಧಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾನೇತುಂ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಞ್ಚ ವ್ಯಾಪ್ರಿಯನ್ತ|
19 Бирақ адәмләрниң толилиғидин кесәлни әкиришкә амал тапалмай, улар өгүзгә елип чиқип, өгүздики каһишларни ечип, кесәлни өйниң ичигә зәмбилдә ятқан һалда халайиқниң оттурисиға, Әйсаниң алдиға чүшүрди.
ಕಿನ್ತು ಬಹುಜನನಿವಹಸಮ್ವಾಧಾತ್ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತೋ ಗೃಹೋಪರಿ ಗತ್ವಾ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಂ ಖನಿತ್ವಾ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸಖಟ್ವಂ ಗೃಹಮಧ್ಯೇ ಯೀಶೋಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ಽವರೋಹಯಾಮಾಸುಃ|
20 У уларниң ишәшини көрүп [паләчкә]: — Бурадәр, гуналириң кәчүрүм қилинди! — деди.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಈದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಹೇ ಮಾನವ ತವ ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ|
21 Тәврат устазлири билән Пәрисийләр көңүллиридә: — Бундақ күпүрлүк сөзлигән бу адәм кимдур?! Худадин башқа гуналарни кәчүрәләйдиған ким бар? — дәп ойлашти.
ತಸ್ಮಾದ್ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಚಿತ್ತೈರಿತ್ಥಂ ಪ್ರಚಿನ್ತಿತವನ್ತಃ, ಏಷ ಜನ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ ಕೋಯಂ? ಕೇವಲಮೀಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಪಾಪಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ಕಃ ಶಕ್ನೋತಿ?
22 Бирақ Әйса уларниң көңлидә әйип издәшлирини билип йетип, җававән: — Силәр көңлүңларда немишкә әйип издәйсиләр?
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಇತ್ಥಂ ಚಿನ್ತನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ತೇಭ್ಯೋಕಥಯದ್ ಯೂಯಂ ಮನೋಭಿಃ ಕುತೋ ವಿತರ್ಕಯಥ?
23 «Гуналириң кәчүрүм қилинди!» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму?
ತವ ಪಾಪಕ್ಷಮಾ ಜಾತಾ ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ವ್ರಜ ಏತಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕಾ ಕಥಾ ಸುಕಥ್ಯಾ?
24 Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — У паләч кесәлгә: — Саңа ейтайки, орнуңдин тур, орнуңни жиғиштуруп өйүңгә қайт! — дәп буйруди.
ಕಿನ್ತು ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಪಾಪಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ಮಾನವಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯಥಾ ಯೂಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಥ ತದರ್ಥಂ (ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ) ಉತ್ತಿಷ್ಠ ಸ್ವಶಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಗೃಹಂ ಯಾಹೀತಿ ತ್ವಾಮಾದಿಶಾಮಿ|
25 Һелиқи адәм дәрһал уларниң алдида орнидин дәс туруп, өзи ятқан зәмбилни елип, Худани улуқлиғиничә өйигә қайтти.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ನಿಜನಿವೇಶನಂ ಯಯೌ|
26 Һәммәйләнни дәһшәтлик һәйранлиқ басти; улар Худани улуқлишип, қорқунучқа чөмгән һалда: — Биз бүгүн тилсимат ишларни көрдуқ! — дейишти.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ವಿಸ್ಮಯ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಮನಃಸು ಭೀತಾಶ್ಚ ವಯಮದ್ಯಾಸಮ್ಭವಕಾರ್ಯ್ಯಾಣ್ಯದರ್ಶಾಮ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಪ್ರೋದಿತಾಃ|
27 Бу ишлардин кейин, у йолға чиқип, Лавий исимлиқ бир баҗгирни көрди. У баҗ жиғидиған орунда олтиратти. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди.
ತತಃ ಪರಂ ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಞ್ಚಯಸ್ಥಾನೇ ಲೇವಿನಾಮಾನಂ ಕರಸಞ್ಚಾಯಕಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಭಿದಧೇ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದೇಹಿ|
28 У орнидин туруп, һәммини ташлап, униңға әгәшти.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದಿಯಾಯ|
29 Лавий өйидә униңға катта бир зияпәт бәрди. Улар билән зор бир топ баҗгирлар вә башқиларму шу йәрдә һәмдәстихан болған еди.
ಅನನ್ತರಂ ಲೇವಿ ರ್ನಿಜಗೃಹೇ ತದರ್ಥಂ ಮಹಾಭೋಜ್ಯಂ ಚಕಾರ, ತದಾ ತೈಃ ಸಹಾನೇಕೇ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತದನ್ಯಲೋಕಾಶ್ಚ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿವಿಶುಃ|
30 Бирақ Пәрисийләр вә уларниң еқимидики Тәврат устазлири ғудуңшуп униң мухлислириға: — Силәр немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтирисиләр?! — дәп ағриништи.
ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ಚಣ್ಡಾಲಾನಾಂ ಪಾಪಿಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ಸಙ್ಗೇ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ಭಂಗ್ಧ್ವೇ ಪಿವಥ ಚೇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಫಿರೂಶಿನೋಽಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ವಾಗ್ಯುದ್ಧಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ|
31 Әйса уларға җававән: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки кесәл адәмләр тевипқа муһтаҗдур.
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವೋಚದ್ ಅರೋಗಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸರೋಗಾಣಾಮೇವ|
32 Мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни товиға чақирғили кәлдим, — деди.
ಅಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಏವ|
33 Андин улар униңдин: — Немишкә Йәһяниң мухлислири дайим роза тутуп дуа-тилавәт қилиду, Пәрисийләрниң мухлислириму шундақ қилиду, лекин сениң мухлислириң йәп-ичипла жүридиғу! — дәп сорашти.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುಃ, ಯೋಹನಃ ಫಿರೂಶಿನಾಞ್ಚ ಶಿಷ್ಯಾ ವಾರಂವಾರಮ್ ಉಪವಸನ್ತಿ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಚ ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಕುತೋ ಭುಞ್ಜತೇ ಪಿವನ್ತಿ ಚ?
34 У уларға: — Тойи болуватқан жигит тойда той меһманлири билән һәмдәстихан олтарған чағда уларни роза тутқузаламсиләр?
ತದಾ ಸ ತಾನಾಚಖ್ಯೌ ವರೇ ಸಙ್ಗೇ ತಿಷ್ಠತಿ ವರಸ್ಯ ಸಖಿಗಣಂ ಕಿಮುಪವಾಸಯಿತುಂ ಶಕ್ನುಥ?
35 Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күнләрдә роза тутиду.
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟಾದ್ ವರೋ ನೇಷ್ಯತೇ ತದಾ ತೇ ಸಮುಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
36 У уларға бир тәмсилму кәлтүрди: — Һеч ким йеңи көйнәктин житип, уни кона көйнәккә ямақ қилмайду. Ундақ қилса, йеңи көйнәкниму житқан болиду, шундақла йеңидин алған ямақму кона көйнәккә мас кәлмәйду.
ಸೋಪರಮಪಿ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವ ಪುರಾತನವಸ್ತ್ರೇ ಕೋಪಿ ನುತನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಸೀವ್ಯತಿ ಯತಸ್ತೇನ ಸೇವನೇನ ಜೀರ್ಣವಸ್ತ್ರಂ ಛಿದ್ಯತೇ, ನೂತನಪುರಾತನವಸ್ತ್ರಯೋ ರ್ಮೇಲಞ್ಚ ನ ಭವತಿ|
37 Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Ундақ қилса, йеңи шарапниң [көпүши билән] тулумлар йерилиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду; тулумларму кардин чиқиду.
ಪುರಾತನ್ಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನುತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯತೋ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಸ್ಯ ತೇಜಸಾ ಪುರಾತನೀ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತತೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ|
38 Шуңа йеңи шарап йеңи тулумларға қачилиниш керәк, шундақта иккилиси сақлинип қалиду.
ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ನೂತನ್ಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಃ ನಿಧಾತವ್ಯಸ್ತೇನೋಭಯಸ್ಯ ರಕ್ಷಾ ಭವತಿ|
39 Униң үстигә, һеч ким кона шараптин кейин йеңисини ичишни халимайду, чүнки у: «Болди, кониси яхши!» дәйду.
ಅಪರಞ್ಚ ಪುರಾತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಪೀತ್ವಾ ಕೋಪಿ ನೂತನಂ ನ ವಾಞ್ಛತಿ, ಯತಃ ಸ ವಕ್ತಿ ನೂತನಾತ್ ಪುರಾತನಮ್ ಪ್ರಶಸ್ತಮ್|

< Луқа 5 >