Луқа 4
1 Андин Әйса Муқәддәс Роһқа толуп, Иордан дәриясидин қайтип келип, Роһ тәрипидин чөл-баяванға елип берилди.
Исусо, пхэрдило Свэнтонэ Фаноґа, рисиля Иорданостар тай лиджялдо сля Фаноґа дэ шуки пхув.
2 У у йәрдә қириқ күн Иблис тәрипидин синалди. У бу күнләрдә һеч нәрсә йемиди. Күнләр аяқлашқанда, униң қосиғи таза ачқан еди.
Котэ Лэ саранда дивэ зумавэлас баро бэнг. Всавэрэ кадэла дивэ Вов нисо на халас тай ачиля бокхало.
3 Әнди Иблис униңға: — Сән әгәр Худаниң Оғли болсаң, мошу ташқа: «Нанға айлан!» дәп буйруғин — деди.
Тунчи пхэнда Лэсти баро бэнг: — Кала Ту — Дэвлэхкоро Чяво, тер мандро кадэлэ барэстар.
4 Әйса униңға җававән: — [Тәвратта]: «Инсан пәқәт нан биләнла әмәс, бәлки Худаниң һәр бир сөзи биләнму яшайду» дәп йезилған, — деди.
Пхэнэл лэсти Исусо павпалэ: — Чиндо: «На кици мандрэґа джювэл мануш».
5 Иблис йәнә уни егиз бир таққа башлап чиқип, бир дәқиқә ичидә дуниядики барлиқ дөләтләрни униңға көрсәтти.
Тунчи ваздэня Лэ баро бэнг пэ вучё плай тай сикавда Лэсти всавэрэ тхагарима, савэ исин пэ люмля, пала цыро вряма.
6 Иблис униңға: — Мән бу һакимийәтниң һәммисини вә униңға тәвә барлиқ шанушәвкәтләрни саңа тәқдим қилимән; чүнки булар маңа тапшурулған, мән уни кимгә беришни халисам, шуниңға беримән.
Тай пхэнда Лэсти баро бэнг: — Мэ отдава Тути всавэрэ зор тай слава, савэ исин дэ кадэлэн тхагаримэн. Вса када дэно манди, и мэ када дав, касти камав.
7 Әгәр баш қоюп маңа сәҗдә қилсаң, буларниң һәммиси сениңки болиду, — деди.
Вса када авэла Тиро, кала Ту тэлёґа англа ман.
8 Әйса униңға җавап берип: — [Тәвратта]: «Пәрвәрдигар Худайиңғила ибадәт қил, пәқәт Униңла қуллуғида бол!» дәп йезилған, — деди.
Исусо пхэнда лэсти: — Чиндо: «Рае Дэвлэсти тэлюв тай кици Лэсти тер тири бути».
9 Андин Иблис уни Йерусалимға елип барди вә уни ибадәтханиниң әң егиз җайиға турғузуп: — Худаниң Оғли болсаң, өзүңни пәскә ташлап баққин!
Тунчи баро бэнг лиджялда Лэ дэ Ерусалимо, тховда пэ майвучё тхан дэ храмо тай пхэнда Лэсти: — Кала Ту — Дэвлэхкоро Чяво, тунчи хук тэлэ.
10 Чүнки [Тәвратта]: «[Худа] Өз пәриштилиригә сени қоғдаш һәққидә әмир қилиду»;
Колэсти со чиндо: «Ангелонэнди Пэхкэрэнди Вов прыпхэнэла тэ фирисарэн Тут».
11 вә, «Путуңниң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, улар сени қоллирида көтирип жүриду» дәп йезилған, — деди.
«Пэ вастэн пхиравэна Тут, тэ на дукхавэлпэ барэстар пуро Тиро».
12 Әйса униңға: — «[Тәвратта]: «Пәрвәрдигар Худайиңни синиғучи болма!» дәпму йезилған, — деди.
Исусо пхэнда лэсти павпалэ: — Пхэндо: «На зумав Тирэ Рае Дэвлэ».
13 Иблис барлиқ синашларни ишлитип чиққандин кейин, уни вақтинчә ташлап кетип қалди.
Тунчи баро бэнг пэрэачиля тэ зумавэ Лэ тай отджиля Лэстар пэ вряма.
14 Әйса Роһниң күч-қудрити ичидә Галилийә өлкисигә қайтип кәлди. Шуниң билән униң хәвәр-шөһрити әтраптики һәр бир жутларға тарқалди.
Тунчи Исусо рисиля дэ Галилея, пхэрдило зораґа Фаностар, тай розджиляпэ пала Лэ дума пав всавири кодыя пхув.
15 У уларниң синагоглирида тәлим бергили турди вә уларниң улуқлашлириға сазавәр болди.
Вов сиклярэлас дэ синагоги, тай всавэрэ ашарэнас Лэ.
16 У өзи беқип чоң қилинған жути Насарәткә келип, шабат күни адәттикидәк синагогқа кирди вә шундақла [муқәддәс язмиларни] оқушқа өрә турди
Тунчи Исусо авиля дэ Назарето, тев Вов выбариля, и, сар Лэстэ сля прылито, дэ суббота заджиля дэ синагога тай вщиля, соб тэ динэ.
17 вә Тәвраттики «Йәшая» дегән қисим униңға тапшурулди. У орам язмини ечип, муну сөзләр йезилған йәрни тепип оқуди:
Лэсти дэне лил, саво чинда англунари Исаия. Исусо оттерда лэ тай аракхля тхан, тев сля чиндо:
18 — «Пәрвәрдигарниң Роһи мениң вуҗудумда, Чүнки У мени йоқсулларға хуш хәвәрләр йәткүзүшкә мәсиһ қилди. Тутқунларға азатлиқни, Вә корларға көрүш шипасини җакалашқа, Езилгәнләрни халас қилишқа, Пәрвәрдигарниң шапаәт көрситидиған жилини җакалашқа мени әвәтти».
— Фано Раехкоро пэ Ман, колэсти со Вов помакхля Ман тэ пхэнэ Бахтало Лав чёрэнди. Вов бичалда Ман тэ дэдумэ спханглэ манушэнди, со лэн отмукэна пэ воля, корэнди, со авэна тэ дыкхэ, и тэ фирисарэ кодэлэн, савэ хан грыжа,
тай тэ розпхэнэ, со авиля лачи вряма Раехкири.
20 У язмини түрүветип, синагог хизмәтчисигә қайтуруп берип, олтарди. Синагогта олтарғанларниң һәммисиниң көзлири униңға тикилип туратти.
Тунчи Исусо стховда лил, отдэня павпалэ бутярнэсти дэ синагога тай бэшля. Тай всавэрэ ды екхэ дэ синагога дыкхэнас пэ Лэстэ.
21 У көпчиликкә: — Мана бу айәт бүгүн қулиқиңларға аңланғинида әмәлгә ашурулмақта, — деди.
Тай ачиля тэ дэдумэ лэнди: — Авдивэ стердапэ пав лавэн, савэ тумэ шундэ екхатар.
22 Һәммиси униң яхши гепини қилишип, униң ағзидин чиқиватқан шапаәтлик сөзлиригә һәйран қелишип: — Бу Йүсүпниң оғли әмәсму? — дейишти.
Всавэрэ ашарэнас Лэ тай фартэ лошавэнас Лэхкэрэ бахталэ лавэнди. Тай пхэнэнас: — Чи на Иосифохкоро Вов Чяво?
23 У уларға: — Шүбһисизки, силәр маңа «Әй тевип, авал өзүңни сақайт!» дегән тәмсилни кәлтүрүп, «Хәвәр тапқинимиздәк, Кәпәрнаһум шәһиридә немә ишлар йүз бәргән болса, мошу йәрдиму, өз жутуңдиму шуларни көрсәтмәмсән?» дәватисиләр, — деди.
Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ дэна Манди пэ гындо лав, сар мануша пхэнэн: «Састимари, састяр еджино пэ!» И кади ж пхэнэна: «Амэ шундэ, со Ту тердан дэ Капернаумо. Стер када и катэ, тев Ту выбарилян».
24 — Бирақ шуни силәргә бәрһәқ ейтип қояйки, һеч қандақ пәйғәмбәр өз жути тәрипидин қобул қилинған әмәс.
Нэ пхэнав тумэнди чячимо: ни екхэ англунаре на прылэн котэ, тев вов бариля.
25 Мән силәргә шу һәқиқәтни әслитимәнки, Иляс [пәйғәмбәр]ниң вақтида, асман уда үч жил алтә ай етилип, дәһшәтлик бир қәһәтчилик барлиқ зиминни басқанда, Исраилда нурғун тул аяллар бар еди;
Пхэнав тумэнди чячимо: дэ вряма, кала джювда Илья, дэ Израили сля бут джювлен, савэндэ муле рома. Тунчи трин епашеґа бэрш на сля брышынд, тай пав всавири пхув сля бари бокх.
26 бирақ Иляс уларниң һеч қайсисиниң қешиға әмәс, бәлки Зидонниң Зарәфат шәһиридики бир тул аялниң қешиғила әвәтилгән.
Тай никастэ лэндар на сля бичалдо Илья, кици дэ Сарепта паша Сидоно джювлятэ, савятэ муля ром.
27 Вә [шуниңға охшаш], Елиша пәйғәмбәрниң вақтида, Исраилда мохо кесилигә гириптар болғанлар нурғун болсиму, лекин Сурийәлик Наамандин башқа, һеч қайсиси сақайтилған әмәс! — деди.
Кади ж дэ Израили бут сля насвалэн, пэ савэн сля проказа, кала джювда англунари Елисеи. Тай нико лэндар на састярдапэ, кици екх Неемано Сириятар.
28 Синагогдикиләр бу сөзләрни аңлап, һәммиси қаттиқ ғәзәпләнди;
Кала мануша дэ синагога шундэ кадэла лава, вонэ фартэ мижыле.
29 орнидин турушуп, уни шәһәрдин һайдап чиқирип, шу шәһәр җайлашқан тағниң левигә әчиқип, тик ярдин ташливәтмәкчи болушти.
Тунчи вонэ всхукле тай поцырдэне Исусо аври пэ плай, пэ савэ сля ваздэно форо, соб тэ счувэ тэлэ.
30 Лекин у уларниң арисидин бемалал өтүп, өз йолиға чиқип кәтти.
Нэ Вов проджиля машкар лэн тай уджиля котарь.
31 У Галилийә өлкисиниң Кәпәрнаһум дегән бир шәһиригә чүшти, у йәрдә шабат күнлиридә хәлиққә тәлим берәтти.
Тунчи Исусо джиля дэ форо Капернаумо, саво дэ Галилея, тай дэ суббота сиклярэлас котэ манушэн.
32 Улар униң тәлимигә һәйран қелишти, чүнки униң сөзи толиму нопузлуқ еди.
Тай динэнас пала дыво сикляримо Лэхкоро, колэсти со дэ Лэхкэрэ лавэн сля бари зор.
33 Әнди синагогта напак җинниң роһи чаплашқан бир киши болуп, [униңдики җин] қаттиқ авазда:
Котэ, дэ синагога, сля мануш, дэ савэ сля нажужэ бэнгэхкоро фано. Тай вов фартэ затиписиля:
34 — Әй Насарәтлик Әйса, сениң биз билән немә кариң?! Бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, Худаниң Муқәддәс Болғучисисән! — дәп товлап кәтти.
— Ааа! Со Тути трэбуни амэндар, Исусо Назаретостар? Ту авилян, соб тэ хасярэ амэн? Мэ джянав, Ко Ту Кацаво! Ту — Свэнто Дэвлэхкоро!
35 Лекин Әйса җинға тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм! Униңдин чиқ! — девиди, җин һелиқи адәмни халайиқ оттурисида жиқитиветип, униңдин чиқип кәтти. Лекин униңға һеч зәрәр йәткүзмиди.
Нэ Исусо запхэнда лэсти: — Заач мулком тай выджя лэстар! Тунчи бэнг аравда манушэ англа всавэрэн пэ пхуя, тай выджиля лэстар, тай на стерда манушэсти нисави бида.
36 Һәммәйлән буниңдин қаттиқ һәйран болушуп, бир-биригә: — Бу зади қандақ иш! У дәрвәқә һоқуқ вә қудрәт билән напак роһларға әмир қилсила, улар чиқип кетидикән, — дейишти.
Тунчи дэня пэ всавэрэн бари дар, тай пхэнэнас екх екхэсти: — Катарь дэ Лэхкэрэ лавэн кацави бари зор, со Вов прыпхэнэл нажужэнди тай вонэ кандэн Лэ?
37 Шуниң билән униң хәвәр-шөһрити әтраптики һәр бир жутларға тарқалди.
Тай дума пала Исусо розджиляпэ пав всавири кодыя пхув.
38 Әйса синагогтин чиқип, Симонниң өйигә кирди. Лекин Симонниң қейинаниси еғир тәп кесили болуп қалған еди; улар Әйсадин униң һаҗитидин чиқишини өтүнди.
Тунчи Вов ачявда синагога тай джиля Симоностэ цэрэ. Симонохкири пхуромни пашлёлас насвали дэ пхабарима. Тай мангле Исусо, соб Вов тэ састярэл ла.
39 У аялниң бешида туруп, тәпкә тәнбиһ беривиди, тәп шуан униңдин кәтти. У дәрһал орнидин туруп, уларни күтүшкә башлиди.
Вов тэлиля латэ тай прыпхэнда пхабаримасти тэ ачявэл ла. Тунчи пхабаримо ачявда ла, тай джювли екхатар ущиля и ачиля тэ стидэ важ лэн скаминд.
40 Күн петиши биләнла, кишиләр һәр хил кесәлләргә гириптар болған йеқинлири болсила, уларни униң алдиға елип келишти. У уларға бир-бирләп қолини тәккүзүп, уларни сақайтти.
Кала бэшэлас кхам, ачиле тэ анэ Исусостэ фартэ насвалэн манушэн. Вов тховэлас пэ лэндэ васта тай састярэлас лэн.
41 Кишиләргә чаплашқан нурғун җинлар улардин чиқип: «Сән Худаниң Оғли!» дәп товлап кетәтти. Лекин у уларға тәнбиһ берип, сөз қилишиға йол қоймиди; чүнки улар униң Мәсиһ екәнлигини биләтти.
И бутэ манушэндар выджянас бэнга тай типисявэнас: — Ту — Чяво Дэвлэхкоро! Нэ Исусо пхандэлас лэнди муя тай запхэнэлас тэ дэдумэ, колэсти со вонэ джянгле, со Вов — Христосо.
42 Күн чиқиши билән, у шәһәрдин чиқип, пинһан бир җайға кәтти. Бирақ топ-топ халайиқ уни издәп жүрәтти; улар уни тапқанда алдиға келип, уни аримизда қалсун дәп кетишидин тосмақчи болушти.
Кала авиля диво, Исусо джиля дэ шуки пхув, нэ мануша родэнас Лэ. Тай кала аракхле, мангэнас Лэ, соб тэ ачелпэ лэнца.
43 Лекин у уларға: — Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини башқа шәһәр-йезиларғиму йәткүзүшүм керәк; чүнки мән дәл бу ишқа әвәтилгәнмән, — деди.
Нэ Исусо пхэнда лэнди: — Манди трэбуни тэ пхэнэ Бахтало Лав пала Дэвлэхкэрэ Тхагарима и дэ аврэн форонэн. Пэ кадэва рындо Мэ и слём бичалдо.
44 Шуниң билән у Галилийәдики синагогларда тәлим берип жүривәрди.
Тай сиклярэлас дэ синагоги пав Иудея.
