Луқа 15
1 Әнди баҗгирлар вә башқа гунакарларниң һәммиси униң сөзини аңлашқа униң әтрапиға олашмақта еди.
ತದಾ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಃ ಪಾಪಿನಶ್ಚ ಲೋಕಾ ಉಪದೇಶ್ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|
2 Лекин Пәрисийләр билән Тәврат устазлири ғудуңшуп: — Бу адәм гунакарларни қарши алиду вә улар билән һәмдәстихан олтириду! — дейишти.
ತತಃ ಫಿರೂಶಿನ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾಶ್ಚ ವಿವದಮಾನಾಃ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಏಷ ಮಾನುಷಃ ಪಾಪಿಭಿಃ ಸಹ ಪ್ರಣಯಂ ಕೃತ್ವಾ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭುಂಕ್ತೇ|
3 Шуңа у уларға муну тәмсилни сөзләп бәрди:
ತದಾ ಸ ತೇಭ್ಯ ಇಮಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್,
4 — Әгәр араңларда бирәйләнниң йүз туяқ қойи болуп, улардин бири жүтүп кәтсә, тохсән тоққузини чөлдә қоюп қоюп жүтүп кәткинини тапқичә издимәсму?
ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಶತಮೇಷೇಷು ತಿಷ್ಠತ್ಮು ತೇಷಾಮೇಕಂ ಸ ಯದಿ ಹಾರಯತಿ ತರ್ಹಿ ಮಧ್ಯೇಪ್ರಾನ್ತರಮ್ ಏಕೋನಶತಮೇಷಾನ್ ವಿಹಾಯ ಹಾರಿತಮೇಷಸ್ಯ ಉದ್ದೇಶಪ್ರಾಪ್ತಿಪರ್ಯ್ಯನತಂ ನ ಗವೇಷಯತಿ, ಏತಾದೃಶೋ ಲೋಕೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕ ಆಸ್ತೇ?
5 Уни тепивалғанда, шатланған һалда мүрисигә артиду;
ತಸ್ಯೋದ್ದೇಶಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಹೃಷ್ಟಮನಾಸ್ತಂ ಸ್ಕನ್ಧೇ ನಿಧಾಯ ಸ್ವಸ್ಥಾನಮ್ ಆನೀಯ ಬನ್ಧುಬಾನ್ಧವಸಮೀಪವಾಸಿನ ಆಹೂಯ ವಕ್ತಿ,
6 андин өйигә елип келип, яр-бурадәрлири билән қолум-хошнилирини чақирип, уларға: «Мән жүткән қоюмни тепивалдим, мениң билән тәң шатлиниңлар!» дәйду.
ಹಾರಿತಂ ಮೇಷಂ ಪ್ರಾಪ್ತೋಹಮ್ ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ಮಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆನನ್ದತ|
7 Мән силәргә шуни ейтайки, шуниңға охшаш, товва қиливатқан бир гунакар үчүн әрштә зор хурсәнлик болиду; бу хурсәнлик товиға муһтаҗ болмиған тохсән тоққуз һәққаний кишидин болған хурсәнликтин көп артуқтур.
ತದ್ವದಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಯೇಷಾಂ ಮನಃಪರಾವರ್ತ್ತನಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ, ತಾದೃಶೈಕೋನಶತಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಕಾರಣಾದ್ ಯ ಆನನ್ದಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಏಕಸ್ಯ ಮನಃಪರಿವರ್ತ್ತಿನಃ ಪಾಪಿನಃ ಕಾರಣಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೇ ಽಧಿಕಾನನ್ದೋ ಜಾಯತೇ|
8 — Яки бир аялниң он күмүч динари болуп, бир динарни йоқитип қойса, чирақни йеқип, таки уни тапқичә өйни сүпүрүп, зән қоюп издимәсму?
ಅಪರಞ್ಚ ದಶಾನಾಂ ರೂಪ್ಯಖಣ್ಡಾನಾಮ್ ಏಕಖಣ್ಡೇ ಹಾರಿತೇ ಪ್ರದೀಪಂ ಪ್ರಜ್ವಾಲ್ಯ ಗೃಹಂ ಸಮ್ಮಾರ್ಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿಂ ಯಾವದ್ ಯತ್ನೇನ ನ ಗವೇಷಯತಿ, ಏತಾದೃಶೀ ಯೋಷಿತ್ ಕಾಸ್ತೇ?
9 Уни тапқанда яр-бурадәр, қолум-қошнлирини чақирип, уларға: «Мениң билән тәң шатлиниңлар, чүнки мән йоқитип қойған динаримни тепивалдим» — дәйду.
ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸತಿ ಬನ್ಧುಬಾನ್ಧವಸಮೀಪವಾಸಿನೀರಾಹೂಯ ಕಥಯತಿ, ಹಾರಿತಂ ರೂಪ್ಯಖಣ್ಡಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಹಂ ತಸ್ಮಾದೇವ ಮಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆನನ್ದತ|
10 Мән силәргә шуни ейтайки, шуниңға охшаш товва қиливатқан бир гунакар үчүн Худаниң пәриштилириниң арисида хурсәнлик болиду.
ತದ್ವದಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಏಕೇನ ಪಾಪಿನಾ ಮನಸಿ ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇಪ್ಯಾನನ್ದೋ ಜಾಯತೇ|
11 У сөзини давам қилип мундақ деди: — Мәлум бир адәмниң икки оғли бар екән.
ಅಪರಞ್ಚ ಸ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದ್ವೌ ಪುತ್ರಾವಾಸ್ತಾಂ,
12 Кичик оғли атисиға: «Әй ата, мал-мүлүктин тегишлик үлүшүмни һазирла маңа бәргин» дәп ейтипту. Вә у өз мал-мүлүклирини иккисигә тәқсим қилип берипту.
ತಯೋಃ ಕನಿಷ್ಠಃ ಪುತ್ರಃ ಪಿತ್ರೇ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪಿತಸ್ತವ ಸಮ್ಪತ್ತ್ಯಾ ಯಮಂಶಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮ್ಯಹಂ ವಿಭಜ್ಯ ತಂ ದೇಹಿ, ತತಃ ಪಿತಾ ನಿಜಾಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ವಿಭಜ್ಯ ತಾಭ್ಯಾಂ ದದೌ|
13 Узун өтмәйла, кичик оғли бар-йоқини жиғиштуруп, жирақ бир жутқа сәпәр қипту. У у йәрдә әйш-ишрәтлик ичидә турмуш кәчүрүп мал-дуниясини бузуп-чечипту.
ಕತಿಪಯಾತ್ ಕಾಲಾತ್ ಪರಂ ಸ ಕನಿಷ್ಠಪುತ್ರಃ ಸಮಸ್ತಂ ಧನಂ ಸಂಗೃಹ್ಯ ದೂರದೇಶಂ ಗತ್ವಾ ದುಷ್ಟಾಚರಣೇನ ಸರ್ವ್ವಾಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ನಾಶಯಾಮಾಸ|
14 Дәл у бар-йоқини сәрп қилип түгәткән вақтида, у жутта қаттиқ ачарчилиқ болуп, у хеләла қисилчилиқта қапту.
ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಧನೇ ವ್ಯಯಂ ಗತೇ ತದ್ದೇಶೇ ಮಹಾದುರ್ಭಿಕ್ಷಂ ಬಭೂವ, ತತಸ್ತಸ್ಯ ದೈನ್ಯದಶಾ ಭವಿತುಮ್ ಆರೇಭೇ|
15 Шуниң билән у берип, шу жутниң бир пухрасиға мәдикар болуп яллинипту; у уни етизлиғиға чошқа беқишқа әвәтипту.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಗತ್ವಾ ತದ್ದೇಶೀಯಂ ಗೃಹಸ್ಥಮೇಕಮ್ ಆಶ್ರಯತ; ತತಃ ಸತಂ ಶೂಕರವ್ರಜಂ ಚಾರಯಿತುಂ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
16 У һәтта қосиғини чошқиларниң йеми болған почақ шакили билән тойғузушқа тәқәзза бопту; лекин һеч ким униңға һеч нәрсә бәрмәпту.
ಕೇನಾಪಿ ತಸ್ಮೈ ಭಕ್ಷ್ಯಾದಾನಾತ್ ಸ ಶೂಕರಫಲವಲ್ಕಲೇನ ಪಿಚಿಣ್ಡಪೂರಣಾಂ ವವಾಞ್ಛ|
17 Ахир берип у һошини тепип: «Атамниң шунчә көп мәдикарлириниң алдидин йемәк-ичмәк ешип-тешип туриду; лекин мән болсам бу йәрдә ачлиқтин өләй дәп қалдим!
ಶೇಷೇ ಸ ಮನಸಿ ಚೇತನಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹಾ ಮಮ ಪಿತುಃ ಸಮೀಪೇ ಕತಿ ಕತಿ ವೇತನಭುಜೋ ದಾಸಾ ಯಥೇಷ್ಟಂ ತತೋಧಿಕಞ್ಚ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಕ್ಷುಧಾ ಮುಮೂರ್ಷುಃ|
18 Орнумдин туруп, атамниң алдиға берип униңға: Әй ата, мән әршниң алдидиму вә сениң алдиңдиму гуна қилдим.
ಅಹಮುತ್ಥಾಯ ಪಿತುಃ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಕಥಾಮೇತಾಂ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ, ಹೇ ಪಿತರ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತವ ಚ ವಿರುದ್ಧಂ ಪಾಪಮಕರವಮ್
19 Әнди сениң оғлуң атилишқа лайиқ әмәсмән. Мени мәдикарлириң сүпитидә қобул қилғайсән! — дәймән» дәп ойлапту.
ತವ ಪುತ್ರಇತಿ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಭವಿತುಂ ನ ಯೋಗ್ಯೋಸ್ಮಿ ಚ, ಮಾಂ ತವ ವೈತನಿಕಂ ದಾಸಂ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ಥಾಪಯ|
20 Шуниң билән орнидин туруп атисиниң алдиға қайтип меңипту. Лекин атиси жирақтинла уни көрүп униңға ичи ағритип, алдиға жүгүрүп чиқип, униң бойниға есилип уни сөйүп кетипту.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ಪಿತುಃ ಸಮೀಪಂ ಜಗಾಮ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಪಿತಾತಿದೂರೇ ತಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ದಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ, ಧಾವಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಕಣ್ಠಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತಂ ಚುಚುಮ್ಬ ಚ|
21 Оғли: «Ата, мән әршниң алдидиму, сениң алдиңдиму гуна қилдим. Әнди сениң оғлуң атилишқа лайиқ әмәсмән» — дәпту.
ತದಾ ಪುತ್ರ ಉವಾಚ, ಹೇ ಪಿತರ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ತವ ಚ ವಿರುದ್ಧಂ ಪಾಪಮಕರವಂ, ತವ ಪುತ್ರಇತಿ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಭವಿತುಂ ನ ಯೋಗ್ಯೋಸ್ಮಿ ಚ|
22 Бирақ атиси чакарлириға: «Дәрһал әң есил тонни әкелип униңға кийдүрүңлар, қолиға үзүк селиңлар, путлириға аяқ кийдүрүңләр;
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಪಿತಾ ನಿಜದಾಸಾನ್ ಆದಿದೇಶ, ಸರ್ವ್ವೋತ್ತಮವಸ್ತ್ರಾಣ್ಯಾನೀಯ ಪರಿಧಾಪಯತೈನಂ ಹಸ್ತೇ ಚಾಙ್ಗುರೀಯಕಮ್ ಅರ್ಪಯತ ಪಾದಯೋಶ್ಚೋಪಾನಹೌ ಸಮರ್ಪಯತ;
23 вә бордақ топақни әкелип союңлар; андин убдан йәп, равурус тәбрикләйли!
ಪುಷ್ಟಂ ಗೋವತ್ಸಮ್ ಆನೀಯ ಮಾರಯತ ಚ ತಂ ಭುಕ್ತ್ವಾ ವಯಮ್ ಆನನ್ದಾಮ|
24 Чүнки мениң бу оғлум өлгән еди, тирилди, жүтүп кәткән еди, тепилди!» — дәпту. Андин улар тәбрикләшкили башлапту.
ಯತೋ ಮಮ ಪುತ್ರೋಯಮ್ ಅಮ್ರಿಯತ ಪುನರಜೀವೀದ್ ಹಾರಿತಶ್ಚ ಲಬ್ಧೋಭೂತ್ ತತಸ್ತ ಆನನ್ದಿತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ|
25 Әнди чоң оғли етизға кәткән екән. У қайтип келиветип өйгә йеқин кәлгәндә нәғмә-нава билән уссулниң авазини аңлапту.
ತತ್ಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಜ್ಯೇಷ್ಠಃ ಪುತ್ರಃ ಕ್ಷೇತ್ರ ಆಸೀತ್| ಅಥ ಸ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ನಿಕಟಂ ಆಗಚ್ಛನ್ ನೃತ್ಯಾನಾಂ ವಾದ್ಯಾನಾಞ್ಚ ಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ
26 У чакарлардин бирини чақирип, униңдин немә иш болуватқинини сорапту.
ದಾಸಾನಾಮ್ ಏಕಮ್ ಆಹೂಯ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಕಿಂ ಕಾರಣಮಸ್ಯ?
27 Чакар униңға: Укаң кәлди вә атаң уни сақ-саламәт тепивалғанлиғи үчүн бордақ топақни сойди» дәпту.
ತತಃ ಸೋವಾದೀತ್, ತವ ಭ್ರಾತಾಗಮತ್, ತವ ತಾತಶ್ಚ ತಂ ಸುಶರೀರಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪುಷ್ಟಂ ಗೋವತ್ಸಂ ಮಾರಿತವಾನ್|
28 Лекин [чоң оғли] хапа болуп, өйгә киргили унимапту. Вә атиси чиқип униң өйгә киришини өтүнүпту.
ತತಃ ಸ ಪ್ರಕುಪ್ಯ ನಿವೇಶನಾನ್ತಃ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ನ ಸಮ್ಮೇನೇ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಪಿತಾ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ತಂ ಸಾಧಯಾಮಾಸ|
29 Амма у атисиға җавап берип: «Қара! Мән шунчә жилдин бери қулдәк хизмитиңдә болдум, әсла һеч бир әмриңдин чиқип бақмидим. Бирақ сән маңа әл-ағинилирим билән хуш қилғили һеч қачан бирәр оғлақму бәрмидиң!
ತತಃ ಸ ಪಿತರಂ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಪಶ್ಯ ತವ ಕಾಞ್ಚಿದಪ್ಯಾಜ್ಞಾಂ ನ ವಿಲಂಘ್ಯ ಬಹೂನ್ ವತ್ಸರಾನ್ ಅಹಂ ತ್ವಾಂ ಸೇವೇ ತಥಾಪಿ ಮಿತ್ರೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉತ್ಸವಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಕದಾಪಿ ಛಾಗಮೇಕಮಪಿ ಮಹ್ಯಂ ನಾದದಾಃ;
30 Лекин сениң мал-мүлүклириңни паһишиләргә хәҗләп түгәткән бу оғлуң қайтип кәлгәндә, сән униң үчүн бордақ топақни союпсән» — дәпту.
ಕಿನ್ತು ತವ ಯಃ ಪುತ್ರೋ ವೇಶ್ಯಾಗಮನಾದಿಭಿಸ್ತವ ಸಮ್ಪತ್ತಿಮ್ ಅಪವ್ಯಯಿತವಾನ್ ತಸ್ಮಿನ್ನಾಗತಮಾತ್ರೇ ತಸ್ಯೈವ ನಿಮಿತ್ತಂ ಪುಷ್ಟಂ ಗೋವತ್ಸಂ ಮಾರಿತವಾನ್|
31 Бирақ атиси йәнә униңға: «Әй оғлум, сән һәрдайим мениң йенимдисән вә мениң барлиғим сениңкидур.
ತದಾ ತಸ್ಯ ಪಿತಾವೋಚತ್, ಹೇ ಪುತ್ರ ತ್ವಂ ಸರ್ವ್ವದಾ ಮಯಾ ಸಹಾಸಿ ತಸ್ಮಾನ್ ಮಮ ಯದ್ಯದಾಸ್ತೇ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ತವ|
32 Әнди тәбрикләп шатлинишқа лайиқтур; чүнки бу сениң укаң өлгән еди, тирилди, йоқилип кәткән еди, тепилди» — дәпту.
ಕಿನ್ತು ತವಾಯಂ ಭ್ರಾತಾ ಮೃತಃ ಪುನರಜೀವೀದ್ ಹಾರಿತಶ್ಚ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರಾಪ್ತೋಭೂತ್, ಏತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್ ಉತ್ಸವಾನನ್ದೌ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉಚಿತಮಸ್ಮಾಕಮ್|
