Луқа 15
1 Әнди баҗгирлар вә башқа гунакарларниң һәммиси униң сөзини аңлашқа униң әтрапиға олашмақта еди.
さて，徴税人たちや罪人たちがみな，彼の話を聞こうとして近づいて来た。
2 Лекин Пәрисийләр билән Тәврат устазлири ғудуңшуп: — Бу адәм гунакарларни қарши алиду вә улар билән һәмдәстихан олтириду! — дейишти.
ファリサイ人と律法学者たちはつぶやいて言った，「この人は，罪人たちを歓迎して一緒に食事をする」。
3 Шуңа у уларға муну тәмсилни сөзләп бәрди:
彼は彼らに次のたとえを話した。
4 — Әгәр араңларда бирәйләнниң йүз туяқ қойи болуп, улардин бири жүтүп кәтсә, тохсән тоққузини чөлдә қоюп қоюп жүтүп кәткинини тапқичә издимәсму?
「あなた方のうちのだれが，百匹の羊がいて，そのうちの一匹を失ってしまったなら，九十九匹を荒野に残しておいて，失われた一匹を，それが見つかるまで探しに行かないだろうか。
5 Уни тепивалғанда, шатланған һалда мүрисигә артиду;
それを見つけると，喜びながらそれを自分の肩に載せる。
6 андин өйигә елип келип, яр-бурадәрлири билән қолум-хошнилирини чақирип, уларға: «Мән жүткән қоюмни тепивалдим, мениң билән тәң шатлиниңлар!» дәйду.
家に帰ると，自分の友人たちや隣人たちを呼び寄せて，彼らに言うのだ，『わたしと一緒に喜んでくれ。失われていたわたしの羊を見つけたからだ！』
7 Мән силәргә шуни ейтайки, шуниңға охшаш, товва қиливатқан бир гунакар үчүн әрштә зор хурсәнлик болиду; бу хурсәнлик товиға муһтаҗ болмиған тохсән тоққуз һәққаний кишидин болған хурсәнликтин көп артуқтур.
あなた方に告げるが，悔い改める一人の罪人については，悔い改める必要のない九十九人の義人たち以上の喜びが天にあるだろう。
8 — Яки бир аялниң он күмүч динари болуп, бир динарни йоқитип қойса, чирақни йеқип, таки уни тапқичә өйни сүпүрүп, зән қоюп издимәсму?
あるいは，どの女が，十枚のドラクマ硬貨を持っていて，一枚のドラクマ硬貨を失ったなら，ともし火をつけ，家を掃き，それが見つかるまで念入りに探さないだろうか。
9 Уни тапқанда яр-бурадәр, қолум-қошнлирини чақирип, уларға: «Мениң билән тәң шатлиниңлар, чүнки мән йоқитип қойған динаримни тепивалдим» — дәйду.
それを見つけると，自分の友人たちや隣人たちを呼び集め，こう言うのだ，『わたしと一緒に喜んでください。失っていたドラクマを見つけたからです』。
10 Мән силәргә шуни ейтайки, шуниңға охшаш товва қиливатқан бир гунакар үчүн Худаниң пәриштилириниң арисида хурсәнлик болиду.
そのゆえにも，あなた方に告げる。悔い改める一人の罪人については，神のみ使いたちの面前で喜びがあるのだ」 。
11 У сөзини давам қилип мундақ деди: — Мәлум бир адәмниң икки оғли бар екән.
彼は言った，「ある人に二人の息子がいた。
12 Кичик оғли атисиға: «Әй ата, мал-мүлүктин тегишлик үлүшүмни һазирла маңа бәргин» дәп ейтипту. Вә у өз мал-мүлүклирини иккисигә тәқсим қилип берипту.
そのうちの年下のほうが父親に言った，『お父さん，財産のうちわたしの取り分を下さい』。父親は自分の資産を二人に分けてやった。
13 Узун өтмәйла, кичик оғли бар-йоқини жиғиштуруп, жирақ бир жутқа сәпәр қипту. У у йәрдә әйш-ишрәтлик ичидә турмуш кәчүрүп мал-дуниясини бузуп-чечипту.
何日もしないうちに，年下の息子はすべてを取りまとめて遠い地方に旅立った。彼はそこで羽目を外した生活をして自分の財産を浪費した。
14 Дәл у бар-йоқини сәрп қилип түгәткән вақтида, у жутта қаттиқ ачарчилиқ болуп, у хеләла қисилчилиқта қапту.
すべてを使い果たした時，その地方にひどいききんが起こって，彼は困窮し始めた。
15 Шуниң билән у берип, шу жутниң бир пухрасиға мәдикар болуп яллинипту; у уни етизлиғиға чошқа беқишқа әвәтипту.
彼はその地方の住民たちの一人のところに行って身を寄せたが，その人は彼を自分の畑に送って豚の世話をさせた。
16 У һәтта қосиғини чошқиларниң йеми болған почақ шакили билән тойғузушқа тәқәзза бопту; лекин һеч ким униңға һеч нәрсә бәрмәпту.
彼は，豚たちの食べている豆のさやで腹を満たしたいと思ったが，彼に何かをくれる者はいなかった。
17 Ахир берип у һошини тепип: «Атамниң шунчә көп мәдикарлириниң алдидин йемәк-ичмәк ешип-тешип туриду; лекин мән болсам бу йәрдә ачлиқтин өләй дәп қалдим!
だが，我に返った時，彼は言った，『父のところでは，あれほど大勢の雇い人たちにあり余るほどのパンがあるのに，わたしは飢えて死にそうだ！
18 Орнумдин туруп, атамниң алдиға берип униңға: Әй ата, мән әршниң алдидиму вә сениң алдиңдиму гуна қилдим.
立ち上がって，父のところに行き，こう言おう，「お父さん，わたしは天に対しても，あなたの前でも罪を犯しました。
19 Әнди сениң оғлуң атилишқа лайиқ әмәсмән. Мени мәдикарлириң сүпитидә қобул қилғайсән! — дәймән» дәп ойлапту.
わたしはもはやあなたの息子と呼ばれるには値しません。あなたの雇い人の一人のようにしてください」』。
20 Шуниң билән орнидин туруп атисиниң алдиға қайтип меңипту. Лекин атиси жирақтинла уни көрүп униңға ичи ағритип, алдиға жүгүрүп чиқип, униң бойниға есилип уни сөйүп кетипту.
「彼は立って，自分の父親のところに帰って来た。だが，彼がまだ遠くにいる間に，彼の父親は彼を見て，哀れみに動かされ，走り寄って，その首を抱き，彼に口づけした。
21 Оғли: «Ата, мән әршниң алдидиму, сениң алдиңдиму гуна қилдим. Әнди сениң оғлуң атилишқа лайиқ әмәсмән» — дәпту.
息子は父親に言った，『お父さん，わたしは天に対しても，あなたの前でも罪を犯しました。わたしはもはやあなたの息子と呼ばれるには値しません』。
22 Бирақ атиси чакарлириға: «Дәрһал әң есил тонни әкелип униңға кийдүрүңлар, қолиға үзүк селиңлар, путлириға аяқ кийдүрүңләр;
「だが，父親は召使いたちに言った，『最上の衣を持って来て，彼に着せなさい。手に指輪をはめ，足に履物をはかせなさい。
23 вә бордақ топақни әкелип союңлар; андин убдан йәп, равурус тәбрикләйли!
肥えた子牛を連れて来て，それをほふりなさい。そして，食べて，お祝いをしよう。
24 Чүнки мениң бу оғлум өлгән еди, тирилди, жүтүп кәткән еди, тепилди!» — дәпту. Андин улар тәбрикләшкили башлапту.
このわたしの息子が，死んでいたのに生き返ったからだ。失われていたのに，見つかったのだ』。彼らは祝い始めた。
25 Әнди чоң оғли етизға кәткән екән. У қайтип келиветип өйгә йеқин кәлгәндә нәғмә-нава билән уссулниң авазини аңлапту.
「さて，年上の息子は畑にいた。家のそばに来ると，音楽や踊りの音が聞こえた。
26 У чакарлардин бирини чақирип, униңдин немә иш болуватқинини сорапту.
召使いたちの一人を呼び寄せ，どうしたのかと尋ねた。
27 Чакар униңға: Укаң кәлди вә атаң уни сақ-саламәт тепивалғанлиғи үчүн бордақ топақни сойди» дәпту.
召使いは彼に言った，『あなたの弟さんが来られたのです。それで，あなたのお父様は，弟さんを無事に健康な姿で迎えたというので，肥えた子牛をほふられたのです』。
28 Лекин [чоң оғли] хапа болуп, өйгә киргили унимапту. Вә атиси чиқип униң өйгә киришини өтүнүпту.
ところが，彼は腹を立て，中に入ろうとしなかった。そのため，彼の父親が出て来て，彼に懇願した。
29 Амма у атисиға җавап берип: «Қара! Мән шунчә жилдин бери қулдәк хизмитиңдә болдум, әсла һеч бир әмриңдин чиқип бақмидим. Бирақ сән маңа әл-ағинилирим билән хуш қилғили һеч қачан бирәр оғлақму бәрмидиң!
だが，彼は父親に答えた，『ご覧なさい，わたしはこれほど長い年月あなたに仕えてきて，一度もあなたのおきてに背いたことはありません。それでも，わたしには，わたしの友人たちと一緒に祝うために，ヤギ一匹さえ下さったことがありません。
30 Лекин сениң мал-мүлүклириңни паһишиләргә хәҗләп түгәткән бу оғлуң қайтип кәлгәндә, сән униң үчүн бордақ топақни союпсән» — дәпту.
それなのに，あなたの財産を売春婦たちと一緒に食いつぶした，このあなたの息子がやって来ると，あなたは彼のために肥えた子牛をほふられました』。
31 Бирақ атиси йәнә униңға: «Әй оғлум, сән һәрдайим мениң йенимдисән вә мениң барлиғим сениңкидур.
「父親は彼に言った，『息子よ，お前はいつもわたしと一緒にいるし，わたしのものは全部お前のものだ。
32 Әнди тәбрикләп шатлинишқа лайиқтур; чүнки бу сениң укаң өлгән еди, тирилди, йоқилип кәткән еди, тепилди» — дәпту.
だが，このことは祝って喜ぶのにふさわしい。このお前の弟が，死んでいたのに生き返ったからだ。失われていたのに，見つかったのだ』」 。
