Йәрәмияниң жиға-зарлири 5

1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!

Souviens-toi, Éternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!

2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.

Notre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.

3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.

Nous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.

4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.

Nous buvons notre eau à prix d’argent, Nous payons notre bois.

5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.

Nous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n’avons point de repos.

6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.

Nous avons tendu la main vers l’Égypte, vers l’Assyrie, Pour nous rassasier de pain.

7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.

Nos pères ont péché, ils ne sont plus, Et c’est nous qui portons la peine de leurs iniquités.

8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.

Des esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.

9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.

Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l’épée du désert.

10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.

Notre peau est brûlante comme un four, Par l’ardeur de la faim.

11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.

Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.

12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.

Des chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n’a pas été respectée.

13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.

Les jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.

14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.

Les vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.

15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.

La joie a disparu de nos cœurs, Le deuil a remplacé nos danses.

16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!

La couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!

17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —

Si notre cœur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,

18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.

C’est que la montagne de Sion est ravagée, C’est que les renards s’y promènent.

19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.

Toi, l’Éternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.

20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?

Pourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?

21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,

Fais-nous revenir vers toi, ô Éternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d’autrefois!

22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!

Nous aurais-tu entièrement rejetés, Et t’irriterais-tu contre nous jusqu’à l’excès?