Йәрәмияниң жиға-зарлири 5

1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!

Remember, O Jehovah, what is come upon us; consider, and see our reproach.

2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.

Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.

We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.

Our water have we to drink for money, our wood cometh unto us for a price.

5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.

Our pursuers are on our necks: we are weary, we have no rest.

6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.

We have given the hand to Egypt, [and] to Asshur, to be satisfied with bread.

7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.

Our fathers have sinned, [and] they are not; and we bear their iniquities.

8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.

Bondmen rule over us: there is no deliverer out of their hand.

9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.

We have to get our bread at the risk of our lives, because of the sword of the wilderness.

10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.

Our skin gloweth like an oven, because of the burning heat of the famine.

11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.

They have ravished the women in Zion, the maids in the cities of Judah.

12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.

Princes were hanged up by their hand; the faces of elders were not honoured.

13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.

The young men have borne the mill, and the youths have stumbled under the wood.

14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.

The elders have ceased from the gate, the young men from their music.

15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.

The joy of our heart hath ceased; our dance is turned into mourning.

16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!

The crown is fallen from our head: woe unto us, for we have sinned!

17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —

For this our heart is faint; for these things our eyes have grown dim,

18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.

Because of the mountain of Zion, which is desolate: foxes walk over it.

19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.

Thou, Jehovah, dwellest for ever; thy throne is from generation to generation.

20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?

Wherefore dost thou forget us for ever, dost thou forsake us so long time?

21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,

Turn thou us unto thee, Jehovah, and we shall be turned; renew our days as of old.

22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!

Or is it that thou hast utterly rejected us? Wouldest thou be exceeding wroth against us?