Йәрәмияниң жиға-зарлири 5

1 Бешимизға чүшкәнләрни есиңгә кәлтүргәйсән, и Пәрвәрдигар; Қара, бизниң рәсвачилиқта қалғинимизни нәзириңгә алғайсән!

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 Мирасимиз ятларға, Өйлиримиз яқа жутлуқларға тапшурулди.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 Биз житим-йесирләр, атисизлар болуп қалдуқ; Анилиримизму тул қалди.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 Ичидиған суни сетивелишимиз керәк; Отунни пәқәт пулға алғили болиду.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 Бизни қоғлиғучилар тап бастуруп келиватиду; Һалсирап, һеч арам тапалмаймиз.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 Җан сақлиғидәк бир чишләм нанни дәп, Мисир һәм Асурийәгә қол берип бойсунғанмиз.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 Ата-бовилиримиз гуна садир қилип дуниядин кәтти; Биз болсақ, уларниң қәбиһлигиниң җазасини көтиришкә қалдуқ.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 Үстимиздин һөкүм сүргүчиләр қуллардур; Бизни уларниң қолидин азат қилғучи йоқтур.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 Далада қилич түпәйлидин, Ненимизни тепишқа җенимизни тәвәккул қилмақтимиз.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 Теримиз тонурдәк қизиқ, Ачлиқ түпәйлидин қизитма бизни басмақта.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 Зионда аяллар, Йәһуда шәһәрлиридә пак қизлар аяқ асти қилинди.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 Әмирләр қолидин дарға есип қоюлди; Ақсақалларниң һөрмити һеч қилинмиди.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 Яш жигитләр ярғунчақта җапа тартмақта, Оғул балилиримиз отун жүкләрни йүдүп дәлдәңшип маңмақта.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 Ақсақаллар шәһәр дәрвазисида олтармас болди; Жигитләр нәғмә-навадин қалди.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 Шат-хурамлиқ көңлимиздин кәтти, Уссул ойнишимиз матәмгә айланди.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 Бешимиздин таҗ жиқилди; Һалимизға вай! Чүнки биз гуна садир қилдуқ!

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 Буниң түпәйлидин жүрәклиримиз муҗулди; Булар түпәйлидин көзлиримиз қараңғулашти —

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 — Зион теғиға қарап көзлиримиз қараңғулашти, Чүнки у чөлдәрәп кәтти, Чилбөрә униңда пайлап жүрмәктә.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 Сән, и Пәрвәрдигар, мәңгүгә һөкүм сүрисән; Тәхтиң дәвирдин-дәвиргә давамлишиду.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 Сән немишкә бизни дайим унтуйсән? Немишкә шунчә узунғичә биздин ваз кечисән?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 Бизни йениңға қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар! Шундақ болғанда биз қайталаймиз! Күнлиримизни қедимкидәк әслигә кәлтүргәйсән,

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 — Әгәр сән бизни мутләқ чәткә қақмиған болсаң, Әгәр биздин чәксиз ғәзәпләнмигән болсаң!

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?