Йәрәмияниң жиға-зарлири 3

1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.

Yo soy un hombre que vio aflicción en la vara de su enojo.

2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;

Guióme, y me llevó en tinieblas, mas no en luz.

3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;

Ciertamente contra mí volvió, y revolvió su mano todo el día.

4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.

Hizo envejecer mi carne y mi piel: quebrantó mis huesos.

5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.

Edificó contra mí, y cercó me de tóxico, y de trabajo.

6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.

Asentóme en oscuridades como los muertos para siempre.

7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.

Cercóme de seto, y no saldré: agravó mis grillos.

8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.

Aun cuando clamé, y di voces, cerró mi oración.

9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.

Cercó de seto mis caminos a piedra tajada: torció mis senderos.

10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.

Oso que asecha fue para mí, león en escondrijos.

11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.

Torció mis caminos, y despedazóme: tornóme asolado.

12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.

Su arco entesó, y púsome como blanco a la saeta.

13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.

Hizo entrar en mis riñones la saetas de su aljaba.

14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.

Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.

15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.

Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.

16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;

Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.

17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.

Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.

18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.

Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.

19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!

Acuérdate de mi aflicción, y de mi abatimiento, del ajenjo, y de la hiel.

20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.

Acordándose se acordará, porque mi alma es humillada en mí.

21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —

Esto reduciré a mi corazón; por tanto esperaré.

22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;

Misericordias de Jehová son, que no somos consumidos; porque sus misericordias nunca desfallecieron.

23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!

Nuevas cada mañana: grande es tu fe.

24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.

Mi parte es Jehová, dijo mi alma: por tanto a él esperaré.

25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;

Bueno es Jehová a los que en él esperan, al alma que le buscare.

26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.

Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.

27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.

Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su mocedad.

28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.

Asentarse ha solo, y callará; porque llevó sobre sí.

29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?

Pondrá su boca en el polvo, si quizá habrá esperanza.

30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!

Dará la mejilla al que le hiriere: hartarse ha de afrenta.

31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;

Porque el Señor no desechará para siempre.

32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;

Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.

33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.

Porque no aflige, ni congoja de su corazón a los hijos de los hombres.

34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,

Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra;

35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,

Para hacer apartar el derecho del hombre delante de la presencia del Altísimo;

36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?

Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.

37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?

¿Quién será pues aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?

38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?

¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?

39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?

¿Por qué pues tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?

40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;

Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos a Jehová.

41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!

Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.

42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.

Nosotros habemos rebelado, y fuimos desleales: por tanto tú no perdonaste.

43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.

Tendiste la ira, y perseguístenos; mataste, no perdonaste.

44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.

Cubrístete de nube, porque no pasase la oración.

45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.

Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.

46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];

Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.

47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.

Temor, y lazo fue a nosotros, asolamiento, y quebrantamiento.

48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.

Ríos de aguas echan mis ojos por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.

49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,

Mis ojos destilan, y no cesan; porque no hay relajación,

50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.

Hasta que Jehová mire, y vea desde los cielos.

51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.

Mis ojos contristaron a mi alma por todas las hijas de mi ciudad.

52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.

Cazando me cazarón mis enemigos como a ave, sin porqué.

53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.

Ataron mi vida en mazmorra, y pusieron piedra sobre mí.

54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.

Aguas vinieron de avenida sobre mi cabeza: yo dije: Muerto soy.

55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;

Invoqué tu nombre, o! Jehová, desde la cárcel profunda.

56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!

Oíste mi voz: no escondas tu oído a mi clamor, para que yo respire.

57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.

Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.

58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.

Pleiteaste, Señor, la causa de mi alma, redimiste mi vida.

59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;

Tú has visto, o! Jehová, mi sin razón: pleitea mi causa.

60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.

Tú has visto, toda su venganza, todos sus pensamientos contra mí.

61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,

Tu has oído la afrenta de ellos, o! Jehová, todos sus pensamientos contra mí:

62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.

Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su pensamiento contra mí siempre.

63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.

Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.

64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;

Págales paga, o! Jehová, según la obra de sus manos.

65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!

Dáles ansia de corazón, dáles tu maldición.

66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!

Persíguelos en furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, o! Jehová.