Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Jaz sem človek, ki je videl stisko s palico njegovega besa.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Vodil me je in me privedel v temo, toda ne v svetlobo.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Zagotovo je obrnjen zoper mene; svojo roko je obračal zoper mene ves dan.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Postaral je moje meso in mojo kožo, zlomil je moje kosti.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Zidal je zoper mene in me obdal z žolčem in muko.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Postavil me je v temne kraje, kakor tiste, ki so mrtvi od davnine.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Ogradil me je naokoli, da ne morem priti ven. Mojo verigo je naredil težko.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Tudi ko jokam in vpijem, on ustavlja mojo molitev.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Moje steze je obdal s klesanim kamnom, moje poti je storil sprijene.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Bil mi je kakor medved, ki preži v zasedi in kakor lev na skrivnih krajih.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Moje poti je obrnil vstran in me raztrgal. Naredil me je zapuščenega.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Upognil je svoj lok in me postavil kakor tarčo za puščico.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Puščicam svojega tula je storil, da vstopijo v mojo notranjost.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Bil sem v posmeh vsemu svojemu ljudstvu in ves dan njihova pesem.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Nasičeval me je z grenkobo, opijanjal me je s pelinom.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Prav tako je moje zobe zlomil z ostrimi kamni, pokril me je s pepelom.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Mojo dušo si odstranil daleč stran od miru. Pozabil sem uspevanje.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Rekel sem: »Moja moč in moje upanje je izginilo od Gospoda,
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
spominjajoč se moje stiske in moje bede, pelina in žolča.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Moja duša jih ima še vedno v spominu in je ponižana v meni.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
To si ponovno kličem v svoj um, zato imam upanje.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
To je od Gospodovih milosti, da nismo použiti, ker njegova sočutja ne odnehajo.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Ta so nova vsako jutro. Velika je tvoja zvestoba.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
Gospod je moj delež, pravi moja duša, zato bom upal vanj.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Gospod je dober vsem tistim, ki čakajo nanj; duši, ki ga išče.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Dobro je, da bi človek upal in tiho čakal na Gospodovo rešitev duše.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Dobro je za človeka, da nosi jarem v svoji mladosti.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Sedi sam in molči, ker ga je nosil na sebi.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Svoja usta polaga v prah, morda bi bilo lahko še upanje.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Svoje lice daje tistemu, ki ga udarja, napolnjen je z grajo.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Kajti Gospod ne bo zavrgel na veke,
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
toda čeprav je povzročil žalost, bo vendar imel sočutje glede na množico svojih usmiljenj.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Kajti on ni voljan prizadeti niti užalostiti človeških otrok.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Da bi pod svojimi stopali zdrobil vse jetnike zemlje,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
da bi odvrnil človekovo pravico pred obrazom Najvišjega,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
da človeka spodkoplje v njegovi pravdi, [tega] Gospod ne odobrava.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Kdo je tisti, ki pravi in se to zgodi, ko Gospod tega ne zapove?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Iz ust Najvišjega ne izhaja zlo in dobro?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Zakaj se živeči človek pritožuje, človek zaradi kaznovanja svojih grehov?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Preiščimo in preizkusimo svoje poti in se ponovno obrnimo h Gospodu.
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Vzdignimo svoja srca s svojimi rokami k Bogu v nebesih.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Pregrešili smo se in uprli. Ti nisi oprostil.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Pokril si [nas] s svojo jezo in nas preganjal. Umoril si, nisi se usmilil.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Pokril si se z oblakom, da naša molitev ne bi šla skozi.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Naredil si nas kakor izvržek in zavrnitev v sredi ljudstev.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Vsi naši sovražniki so odprli svoja usta zoper nas.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Strah in zanka sta prišla nad nas, opustošenje in uničenje.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Moje oko teče navzdol z rekami voda, zaradi uničenja hčere mojega ljudstva.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Moje oko se izliva in ne preneha, brez kakršnegakoli predaha,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
dokler Gospod ne pogleda dol in ne pogleda iz nebes.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Moje oko prizadeva moje srce, zaradi vseh hčera mojega mesta.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Moji sovražniki so me boleče preganjali kakor ptico, brez vzroka.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Moje življenje so odsekali v grajski ječi in name vrgli kamen.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Vode so mi tekle čez glavo; potem sem rekel: »Odsekan sem.«
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Klical sem k tvojemu imenu, oh Gospod, iz globine grajske ječe.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Slišal si moj glas. Ne skrivaj svojega ušesa ob mojem dihanju, ob mojem klicu.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Priteguješ me na dan, ko sem klical k tebi. Ti praviš: »Ne boj se.«
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Oh Gospod, zagovarjal si pravde moje duše, odkupil si moje življenje.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Oh Gospod, videl si mojo krivico. Ti sodi mojo pravdo.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Videl si vse njihovo maščevanje in vse njihove zamisli zoper mene.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Slišal si njihovo grajo, oh Gospod in vse njihove zamisli zoper mene;
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
ustnice tistih, ki se vzdigujejo zoper mene in njihovo premišljevanje zoper mene ves dan.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Glej, njihovo usedanje in njihovo vzdigovanje; jaz sem njihova glasba.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Vrni jim povračilo, oh Gospod, glede na delo njihovih rok.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Daj jim bridkost srca, svoje prekletstvo nad njimi.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Preganjaj jih in jih uniči v jezi izpod Gospodovih nebes.
