< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >

1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

< Йәрәмияниң жиға-зарлири 3 >