Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
Ich [Das dritte Lied ist wie die beiden ersten gebildet, nur mit dem Unterschiede, daß hier jede Strophenzeile mit dem Anfangsbuchstaben der Strophe beginnt] bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel [Eig. und Nicht-Licht.]
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Nur [O. Fürwahr] gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
Bitterkeit [Eig. Gift] und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit [O. gleich ewig Toten [welche nie wiederkommen]; vergl. auch Ps. 143,3.]
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet [Vergl. v 44.]
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt. [d. h. von Grund aus zerstört]
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
Und meine Seele ist vom Frieden [O. von der Wohlfahrt, ] verstoßen, ich habe des Guten [O. des Glücks] vergessen.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf [Eig. von] Jehova.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit [Eig. des Giftes!]
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende [O. nicht aufgerieben, daß seine Erbarmungen nicht zu Ende sind; ]
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
Es ist gut, daß man still warte [Eig. warte, und zwar still] auf die Rettung Jehovas.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm [O. wenn er ihm etwas] auferlegt hat;
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt [d. h. lasse sich mit Schmach sättigen.]
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
Denn nicht von Herzen plagt [O. demütiget] und betrübt er die Menschenkinder.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
Was beklagt sich der lebende Mensch? über seine Sünden beklage sich der Mann! [O. Was beklagt sich der lebende Mensch, der Mann über seine Sündenstrafe?]
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova [Eig. bis zu Jehova hin] umkehren!
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott [El] im Himmel!
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
Mein Auge schmerzt mich [W. schmerzt meine Seele] wegen aller Töchter meiner Stadt.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte [Eig. entscheide meine Rechtssache!]
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! ich bin ihr Saitenspiel.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
Gib ihnen [O. du wirst ihnen erstatten wirst ihnen geben usw.] Verblendung [Eig. Verdeckung] des Herzens, dein Fluch komme über sie!
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!
