Йәрәмияниң жиға-зарлири 3
1 (Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
I am the man who has seen trouble by the rod of his wrath.
2 Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
By him I have been made to go in the dark where there is no light.
3 Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
Truly against me his hand has been turned again and again all the day.
4 (Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
My flesh and my skin have been used up by him and my bones broken.
5 У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
He has put up a wall against me, shutting me in with bitter sorrow.
6 У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
He has kept me in dark places, like those who have been long dead.
7 (Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
He has put a wall round me, so that I am not able to go out; he has made great the weight of my chain.
8 Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
Even when I send up a cry for help, he keeps my prayer shut out.
9 У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
He has put up a wall of cut stones about my ways, he has made my roads twisted.
10 (Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
He is like a bear waiting for me, like a lion in secret places.
11 Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
By him my ways have been turned on one side and I have been pulled in bits; he has made me waste.
12 У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
With his bow bent, he has made me the mark for his arrows.
13 (Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
He has let loose his arrows into the inmost parts of my body.
14 Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
I have become the sport of all the peoples; I am their song all the day.
15 У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
He has made my life nothing but pain, he has given me the bitter root in full measure.
16 (Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
By him my teeth have been broken with crushed stones, and I am bent low in the dust.
17 Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
My soul is sent far away from peace, I have no more memory of good.
18 Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
And I said, My strength is cut off, and my hope from the Lord.
19 (Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
Keep in mind my trouble and my wandering, the bitter root and the poison.
20 Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
My soul still keeps the memory of them; and is bent down in me.
21 Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
This I keep in mind, and because of this I have hope.
22 (Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
It is through the Lord's love that we have not come to destruction, because his mercies have no limit.
23 Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
They are new every morning; great is your good faith.
24 Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
I said to myself, The Lord is my heritage; and because of this I will have hope in him.
25 (Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
The Lord is good to those who are waiting for him, to the soul which is looking for him.
26 Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
It is good to go on hoping and quietly waiting for the salvation of the Lord.
27 Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
It is good for a man to undergo the yoke when he is young.
28 (Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
Let him be seated by himself, saying nothing, because he has put it on him.
29 Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
Let him put his mouth in the dust, if by chance there may be hope.
30 Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
Let his face be turned to him who gives him blows; let him be full of shame.
31 (Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
For the Lord does not give a man up for ever.
32 Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
For though he sends grief, still he will have pity in the full measure of his love.
33 Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
For he has no pleasure in troubling and causing grief to the children of men.
34 (Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
In a man's crushing under his feet all the prisoners of the earth,
35 Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
In his turning away the right of a man before the face of the Most High.
36 Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
In his doing wrong to a man in his cause, the Lord has no pleasure.
37 (Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
Who is able to say a thing, and give effect to it, if it has not been ordered by the Lord?
38 Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
Do not evil and good come from the mouth of the Most High?
39 Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
What protest may a living man make, even a man about the punishment of his sin?
40 (Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
Let us make search and put our ways to the test, turning again to the Lord;
41 Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
Lifting up our hearts with our hands to God in the heavens.
42 Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
We have done wrong and gone against your law; we have not had your forgiveness.
43 (Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
Covering yourself with wrath you have gone after us, cutting us off without pity;
44 Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
Covering yourself with a cloud, so that prayer may not get through.
45 Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
You have made us like waste and that for which there is no use, among the peoples.
46 (Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
The mouths of all our haters are open wide against us.
47 Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
Fear and deep waters have come on us, wasting and destruction.
48 Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
Rivers of water are running down from my eyes, for the destruction of the daughter of my people.
49 (Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
My eyes are streaming without stopping, they have no rest,
50 Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
Till the Lord's eye is turned on me, till he sees my trouble from heaven.
51 Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
The Lord is unkind to my soul, more than all the daughters of my town.
52 (Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
They who are against me without cause have gone hard after me as if I was a bird;
53 Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
They have put an end to my life in the prison, stoning me with stones.
54 Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
Waters were flowing over my head; I said, I am cut off.
55 (Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
I was making prayer to your name, O Lord, out of the lowest prison.
56 Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
My voice came to you; let not your ear be shut to my breathing, to my cry.
57 Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
You came near in the day when I made my prayer to you: you said, Have no fear.
58 (Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
O Lord, you have taken up the cause of my soul, you have made my life safe.
59 И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
O Lord, you have seen my wrong; be judge in my cause.
60 Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
You have seen all the evil rewards they have sent on me, and all their designs against me.
61 (Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Their bitter words have come to your ears, O Lord, and all their designs against me;
62 Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
The lips of those who came up against me, and their thoughts against me all the day.
63 Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
Take note of them when they are seated, and when they get up; I am their song.
64 (Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
You will give them their reward, O Lord, answering to the work of their hands.
65 Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
You will let their hearts be covered over with your curse on them.
66 Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
You will go after them in wrath, and put an end to them from under the heavens of the Lord.
