Юһанна 4
1 Әнди Пәрисийләрниң «Әйсаниң мухлис қилип чөмүлдүргәнлири Йәһяниңкидин көп екән» дегән хәвәрни аңлиғинини Рәб уққандин кейин
When therefore the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus made and baptized more disciples than John,
2 (әмәлийәттә Әйса өзи әмәс, мухлислири чөмүлдүрәтти)
( Though Jesus himself baptized not, but his disciples, )
3 у Йәһудийә өлкисидин чиқип йәнә Галилийәгә кәтти.
He left Judaea, and departed again into Galilee.
4 Әнди у йол үстидә Самарийә өлкисидин өтүши керәк еди.
And he must needs go through Samaria.
5 Шуниң билән у Яқуп өз оғли Йүсүпкә бәргән йәргә йеқин болған Самарийәниң Сихар дегән бир шәһиригә кәлди.
Then he cometh to a city of Samaria, which is called Sychar, near to the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.
6 Шу йәрдә «Яқупниң қудуғи» бар еди. Әйса сәпиридә чарчиғинидин қудуқниң қешиға келип олтарди. Бу тәхминән алтинчи саат еди.
Now Jacob’s well was there. Jesus therefore, being wearied with his journey, sat thus on the well: and it was about the sixth hour.
7 Әйсаниң мухлислири йемәклик сетивелиш үчүн шәһәргә кирип кәткән еди. Шу чағда, Самарийәлик бир аял су алғили кәлди. Әйса униңға: — Маңа ичкили су бәргин, — деди.
There cometh a woman of Samaria to draw water: Jesus saith to her, Give me to drink.
( For his disciples had gone away to the city to buy food.)
9 Аял униңдин: — Өзиңиз Йәһудий турсиңиз, мәндәк Самарийәлик бир аялдин қандақларчә ичкили су тәләп қилип қалдиңиз? — дәп сориди (чүнки Йәһудийлар Самарийәликләр билән һеч қандақ барди-кәлди қилмайтти).
Then saith the woman of Samaria to him, How is it that thou, being a Jew, askest drink of me, who am a woman of Samaria? for the Jews have no dealings with the Samaritans.
10 Әйса униңға җававән: — Әгәр сән Худаниң соғитиниң немилиги вә сәндин су сориғучиниң ким екәнлигини билсәңиди, ундақта сән униңдин тиләйттиң вә у саңа һаятлиқ сүйини берәтти.
Jesus answered and said to her, If thou knewest the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink; thou wouldest have asked him, and he would have given thee living water.
11 Аял униңдин: — Тәхсир, су тартқидәк һеч нәрсиңиз болмиса, униң үстигә қудуқ чоңқур турса, һаятлиқ сүйини нәдин алисиз?
The woman saith to him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep: from where then hast thou that living water?
12 Әҗәба, бу қудуқни бизгә [мирас] қалдурған атимиз Яқуптин улуқмусиз? Бу қудуқтин өзи, оғуллири вә мал-варанлириму су ичкән — деди.
Art thou greater than our father Jacob, who gave us the well, and drank of it himself, and his children, and his cattle?
13 Әйса униңға җававән: — Бу суни ичкән һәр ким йәнә уссайду.
Jesus answered and said to her, Whoever drinketh of this water shall thirst again:
15 Аял: — Тәхсир, маңа бу судин бәргәйсизки, мән йәнә уссимайдиған вә мошу йәргә су тартқили иккинчи кәлгүчи болмайдиған болай! — деди.
The woman saith to him, Sir, give me this water, that I may not thirst, neither come here to draw.
16 Әйса: — Берип ериңни бу йәргә чақирип кәлгин, — деди.
Jesus saith to her, Go, call thy husband, and come here.
17 — Ерим йоқ, — дәп җавап бәрди аял. — Ерим йоқ дәп, раст ейттиң.
The woman answered and said, I have no husband. Jesus said to her, Thou hast well said, I have no husband:
18 Чүнки бәш әргә тәгдиң вә һазир сәндә болғини сениң ериң әмәс. Буни тоғра ейттиң! — деди Әйса.
For thou hast had five husbands; and he whom thou now hast is not thy husband: in that thou hast spoken truth.
19 Аял униңға: — Тәхсир, әнди көрдүмки, сиз әслидә пәйғәмбәр екәнсиз!
The woman saith to him, Sir, I perceive that thou art a prophet.
20 Ата-бовилиримиз бу тағда ибадәт қилип кәлгән, лекин силәр [Йәһудийлар] «Ибадәтни Йерусалимда қилиш керәк!» дәвалисиләрғу? — деди.
Our fathers worshipped in this mountain; and ye say, that in Jerusalem is the place where men ought to worship.
21 Әйса униңға мундақ деди: — Ханим, маңа ишәнгин, шундақ бир вақти-саити келидуки, силәрниң Атиға ибадәт қилишиңлар үчүн нә бу тағда яки нә Йерусалимда болушуңларниң һаҗити қалмайду.
Jesus saith to her, Woman, believe me, the hour cometh, when ye shall neither in this mountain, nor yet at Jerusalem, worship the Father.
22 Силәр ибадәт қилғиниңларни билмәйсиләр; бирақ биз кимгә ибадәт қилғинимизни билимиз. Чүнки ниҗат-қутқузулуш Йәһудийлар арқилиқ болиду.
Ye worship ye know not what: we know what we worship: for salvation is from the Jews.
23 Лекин шундақ бир вақит келиду — вә шундақла һазир кәлдики, һәқиқий ибадәт қилғучилар Атиға роһ вә һәқиқәт билән ибадәт қилиду. Ата Өзигә әнә шундақ һәқиқий ибадәт қилғучиларни издимәктә.
But the hour cometh, and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and in truth: for the Father seeketh such to worship him.
24 Худа роһтур вә униңға ибадәт қилғучилар роһ вә һәқиқәт билән Униңға ибадәт қилиши керәктур.
God is a Spirit: and they that worship him must worship him in spirit and in truth.
25 Аял униңға: — Мәсиһниң, йәни «Мәсиһләнгән Қутқазғучи» дегәнниң келидиғанлиғини билимән. У кәлгәндә, бизгә һәммә ишларни ейтип бериду — деди.
The woman saith to him, I know that Messiah cometh, who is called Christ: when he is come, he will tell us all things.
26 Әйса униңға: — Сән билән сөзлишиватқучи мән дәл шудурмән! — деди.
Jesus saith to her, I that speak to thee am he.
27 Шу чағда униң мухлислири қайтип кәлди. Улар униң бир аял билән сөзлишиватқанлиғиға һаң-таң қелишти; лекин һеч қайсиси униңдин: «Униңдин немә издәйсән?» яки «Немишкә униң билән сөзлишисән?» дәпму соримиди.
And upon this came his disciples, and marvelled that he talked with the woman: yet no man said, What seekest thou? or, Why talkest thou with her?
28 Шуниң билән аял козисини ташлап қоюп, шәһәргә қайтип берип, кишиләргә:
The woman then left her waterpot, and went into the city, and saith to the men,
29 — Жүрүңлар, һаятимда қилғанлиримниң һәммисини маңа ейтип бәргән бир кишини көрүп келиңлар. Әҗәба, Мәсиһ шумиду? — деди.
Come, see a man, who hath told me all things that ever I did: is not this the Christ?
30 Буниң билән халайиқ шәһәрдин чиқип, Әйсаниң алдиға келишти.
Then they went out of the city, and came to him.
31 Шу арилиқта мухлислири униңға: — Устаз, бир нәрсә йәвалсаңчу? — дәп өтүнүшти.
In the mean while his disciples urged him, saying, Master, eat.
32 Лекин у уларға: — Мениң силәр билмәйдиған бир йемәклигим бар, — деди.
But he said to them, I have food to eat that ye know not of.
33 Мухлислар бир-биригә: — Әҗәба, бириси униңға йегили бир нәрсә әкелип бәргәнмиду? — дейишти.
Therefore said the disciples one to another, Hath any man brought him any thing to eat?
34 Әйса уларға мундақ деди: — Мениң йемәклигим — мени Әвәткүчиниң ирадисини әмәлгә ашуруш вә униң [маңа тапшурған] хизмитини тамамлаштур.
Jesus saith to them, My food is to do the will of him that sent me, and to finish his work.
35 — Силәр: «Һосул йеғишқа йәнә төрт ай қалди» дәватмамсиләр? Мана, силәргә ейтайки, бешиңларни көтирип етизларға қараңлар, зираәтләр сарғийип орушқа тәйяр болди!
Say not ye, There are yet four months, and then cometh harvest? behold, I say to you, Lift up your eyes, and look on the fields; for they are white already to harvest.
36 Вә ормичи иш һәққини алиду вә мәңгүлүк һаятқа топланған һосулни жиғиду, шуниң билән териғучи билән ормичи тәң шатлиниду. (aiōnios g166)
And he that reapeth receiveth wages, and gathereth fruit to life eternal: that both he that soweth and he that reapeth may rejoice together. (aiōnios g166)
37 Чүнки бу ишта «бири терийду, йәнә бири жиғиду» дегән сөз әмәлгә ашурулиду.
And in this case is that saying true, One soweth, and another reapeth.
38 Мән силәрни өзүңлар әмгәк сиңдүрмигән һосулни жиғишқа әвәттим; башқилар әмгәк қилди вә силәр уларниң әмгигиниң мевисини елишқа несип болдуңлар.
I sent you to reap that on which ye bestowed no labour: other men laboured, and ye have entered into their labours.
39 Шу шәһәрдики нурғун Самарийәликләр һелиқи аялниң: «У һаятимда қилғанлиримниң һәммисини маңа ейтип бәрди» дегән гувалиқ сөзини аңлап, Әйсаға етиқат қилди.
And many of the Samaritans of that city believed on him for the saying of the woman, who testified, He told me all that ever I did.
40 Шуңа, улар униң алдиға келип, униң өзлири билән биллә турушини өтүнүшкили турди; шуниң билән у у йәрдә икки күн турди.
So when the Samaritans had come to him, they besought him that he would tarry with them: and he abode there two days.
41 Униң сөз-калами арқилиқ техиму көп адәм униңға етиқат қилди.
And many more believed because of his own word;
42 Улар аялға: — Бизниң етиқат қилишимиз әнди сениң сөзлириң сәвәвидин әмәс, чүнки өзимиз уни аңлидуқ вә билдуқки, дунияниң Қутқузғучиси дәл шу кишидур! — дейишти.
And said to the woman, Now we believe, not because of thy saying: for we have heard him ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Saviour of the world.
43 Бу икки күндин кейин у шу йәрдин чиқип Галилийәгә қарап маңди
Now after two days he departed from there, and went into Galilee.
44 (чүнки Әйса өзи: «Һеч бир пәйғәмбәрниң өз жутида иззити йоқтур» дәп гувалиқ бәргән еди).
For Jesus himself testified, that a prophet hath no honour in his own country.
45 Шуниң билән у Галилийәгә кәлгинидә, Галилийәликләр униң [өтүп кетиш] һейтида Йерусалимда қилған әмәллириниң һәммисини көргәчкә, уни қарши елишти (чүнки уларму һейтқа чиққан еди).
Then when he had come into Galilee, the Galilaeans received him, having seen all the things that he did at Jerusalem at the feast: for they also went to the feast.
46 Әнди Әйса бу қетим Галилийәдики Кана йезисиға йәнә барди (у дәл шу йәрдә суни шарапқа айландурған еди). [Шу күнләрдә], Кәпәрнаһум шәһиридә оғли кесәл болуп ятқан бир орда әмәлдари бар еди.
So Jesus came again into Cana of Galilee, where he made the water into wine. And there was a certain nobleman, whose son was sick at Capernaum.
47 У Әйсаниң Йәһудийәдин Галилийәгә кәлгәнлигини аңлап, униң алдиға барди вә: — [Өйүмгә] чүшүп, сәкратта ятқан оғлумни сақайтип бәргәйла! — дәп тохтимай илтиҗа қилди.
When he heard that Jesus had come from Judaea into Galilee, he went to him, and besought him that he would come down, and heal his son: for he was at the point of death.
48 Шуниң билән, Әйса униңға: — Силәр [Галилийәликләр] мөҗизилик аламәтләр вә карамәтләрни көрмигичә, һеч етиқат қилмайсиләр! — деди.
Then said Jesus to him, Except ye see signs and wonders, ye will not believe.
49 Орда әмәлдари Әйсаға: — Тәхсир, балам өлмәстә чүшкәйла! — деди.
The nobleman saith to him, Sir, come down before my child dieth.
50 Әйса униңға: — Барғин, оғлуң һаят қалди! — деди. Һелиқи адәм Әйсаниң ейтқан сөзигә ишинип, өйигә қарап маңди.
Jesus saith to him, Go thy way; thy son liveth. And the man believed the word that Jesus had spoken to him, and he departed.
51 Йолда кетип барғинида, униң қуллири алдиға чиқип, балилири һаят, дәп уқтурди.
And as he was now going down, his servants met him, and told him, saying, Thy son liveth.
52 Әмәлдар улардин оғлиниң қайси сааттин башлап яхшилинишқа йүзләнгәнлигини соривиди, улар: — Түнүгүн йәттинчи сааттә қизитмиси янди, — дейишти.
Then he enquired of them the hour when he began to get better. And they said to him, Yesterday at the seventh hour the fever left him.
53 Балиниң атиси буниң дәл Әйсаниң өзигә: «Оғлуң һаят қалди!» дегән саат екәнлигини билип йәтти. Шуниң билән өзи пүткүл аилисидикиләр билән биллә етиқат қилишти.
So the father knew that it was at the same hour, in which Jesus said to him, Thy son liveth: and he himself believed, and his whole house.
54 Бу Әйсаниң Йәһудийәдин Галилийәгә кәлгәндин кейинки көрсәткән иккинчи мөҗизилик аламити еди.
This is again the second miracle that Jesus performed, when he had come from Judaea into Galilee.
