Юһанна 10
1 Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қой қотиниға ишиктин кирмәй, башқа йәрдин ямишип киргән киши оғри вә қарақчидур.
In truth I tell you, whoever does not go into the sheepfold through the door, but climbs up at some other place, that person is a thief and a robber;
2 Ишиктин киридиған киши болса қойларниң падичисидур.
but the person who goes in through the door is shepherd to the sheep.
3 Ишик бақар униңға ишикни ечип бериду вә қойлар униң авазини аңлап тонуйду; у өз қойлириниң исимлирини бир-бирләп чақирип уларни сиртқа башлап чиқиду.
For him the watchman opens the door; and the sheep listen to his voice; and he calls his own sheep by name, and leads them out.
4 У қойлириниң һәммисини сиртқа чиқирип болуп, уларниң алдида маңиду, қойларму униң кәйнидин әгишип меңишиду; чүнки улар униң авазини тонуйду.
When he has brought them all out, he walks in front of them, and his sheep follow him, because they know his voice.
5 Лекин улар ят адәмниң кәйнидин маңмайду, бәлки униңдин қачиду; чүнки улар ятларниң авазини тонумайду.
They will not follow a stranger, but will run away from him; because they do not know a stranger’s voice.”
6 Әйса бу тәмсилни уларға сөзләп бәргини билән, лекин улар униң өзлиригә немә дәватқанлиғини һеч чүшәнмиди.
This was the allegory that Jesus told them, but they did not understand of what he was speaking.
7 Шуңа Әйса уларға йәнә мундақ деди: — Бәрһәқ, бәрһәқ, мән силәргә шуни ейтип қояйки, қойларниң ишиги өзүмдурмән.
So he continued, “In truth I tell you, I am the door for the sheep.
8 Мәндин илгири кәлгәнләрниң һәммиси оғри вә қарақчидур, лекин қойлар уларға қулақ салмиди.
All who came before me were thieves and robbers; but the sheep did not listen to them.
9 Ишик өзүмдурмән. Мән арқилиқ киргини қутқузулиду һәм кирип-чиқип, от-чөпләрни тепип йейәләйду.
I am the door; he who goes in through me will be safe, and he will go in and out and find pasture.
10 Оғри болса пәқәт оғрилаш, өлтүрүш вә бузуш үчүнла келиду. Мән болсам уларни һаятлиққа еришсун вә шу һаятлиғи мол болсун дәп кәлдим.
The thief comes only to steal, to kill, and to destroy; I have come so that they may have life, and may have it in greater fullness.
11 Яхши падичи өзүмдурмән. Яхши падичи қойлар үчүн өз җенини пида қилиду.
I am the good shepherd. The good shepherd lays down his life for his sheep.
12 Лекин мәдикар ундақ қилмайду. У бәлки нә қойларниң егиси нә падичиси болмиғачқа, бөриниң кәлгинини көрсә, қойларни ташлап қачиду вә бөрә келип қойларни титип тирипирән қиливетиду.
The hired man who is not a shepherd, and who does not own the sheep, when he sees a wolf coming, leaves them and runs away; then the wolf seizes them, and scatters the flock.
13 Әнди мәдикар болса пәқәт һәққини дәп ишләп, қойларға көңүл бөлмәй бәдәр қачиду.
He does this because he is only a hired man and does not care about the sheep.
14 Яхши падичи өзүмдурмән. Ата мени тониғинидәк мән атини тонуғинимдәк, мән өзүмниңкиләрни тонуймән вә өзүмниңкиләрму мени тонуйду; қойлар үчүн җеним пида.
I am the good shepherd; and I know my sheep, and my sheep know me –
Just as the Father knows me and I know the Father – and I lay down my life for the sheep.
16 Бу қотандин болмиған башқа қойлиримму бар. Уларниму елип башлишим керәк вә уларму авазимни аңлайду; шуниң билән бир пада болиду, шундақла уларниң бир падичиси болиду.
I have other sheep besides, which do not belong to this fold; I must lead them also, and they will listen to my voice; and they will become one flock under one shepherd.
17 Ата мени шу сәвәптин сөйидуки, мән җенимни қайтурувелишим үчүн уни пида қилимән.
This is why the Father loves me, because I lay down my life – to receive it again.
18 Җенимни һеч ким мәндин алалмайду, мән уни өз ихтиярим билән пида қилимән. Мән уни пида қилишқа һоқуқлуқмән вә шундақла уни қайтурувелишқиму һоқуқлуқмән; бу әмирни Атамдин тапшурувалғанмән.
No one took it from me, but I lay it down of myself. I have authority to lay it down, and I have authority to receive it again. This is the command which I received from my Father.”
19 Бу сөзләр түпәйлидин Йәһудийлар арисида йәнә бөлүнүш пәйда болди.
In consequence of these words a difference of opinion again arose among the people.
20 Улардин көп адәмләр: — Униңға җин чаплишипту, у җөйлүватиду, немә үчүн униң сөзигә қулақ салғидәксиләр? — дейишти.
Many of them said, “He is possessed by a demon and is mad; why do you listen to him?”
21 Йәнә бәзиләр болса: — Җин чаплашқан адәмниң сөзлири бундақ болмайду. Җин қандақму қариғуларниң көзлирини ачалисун?! — дейишти.
Others said, “This is not the teaching of one who is possessed by a demon. Can a demon give sight to the blind?”
22 Қиш пәсли болуп, Йерусалимда «Қайта беғишлаш һейти» өткүзүлүвататти.
Soon after this the Festival of the Rededication was held at Jerusalem.
23 Әйса ибадәтханидики «Сулайманниң пешайвини»да айлинип жүрәтти.
It was winter; and Jesus was walking in the Temple Courts, in the Colonnade of Solomon,
24 Йәһудийлар униң әтрапиға олишивелип: — Бизни қачанғичә тит-тит қилип тутуқлуқта қалдурмақчисән? Әгәр Мәсиһ болсаң, бизгә очуғини ейт, — дейишти.
when the people gathered around him, and said, “How long are you going to keep us in suspense? If you are the Christ, tell us so frankly.”
25 Әйса мундақ җавап бәрди: — Мән силәргә ейттим, лекин ишәнмәйсиләр. Атамниң нами билән қилған әмәллиримниң өзи маңа гувалиқ бериду.
“I have told you so,” replied Jesus, “and you do not believe me. The work that I am doing in my Father’s name bears testimony to me.
26 Бирақ мән силәргә ейтқинимдәк, силәр етиқат қилмидиңлар, чүнки мениң қойлиримдин әмәссиләр.
But you do not believe me, because you are not of my flock.
27 Мениң қойлирим мениң авазимни аңлайду, мән уларни тонуймән вә улар маңа әгишиду.
My sheep listen to my voice; I know them, and they follow me;
29 Уларни маңа тәқдим қилған атам һәммидин үстүндур вә һеч ким уларни атамниң қолидин тартивалалмайду.
What my Father has entrusted to me is more than all else; and no one can snatch anything out of the Father’s hands.
30 Мән вә Ата [әслидинла] бирдурмиз.
The Father and I are one.”
31 Буниң билән Йәһудийлар йәнә уни чалма-кесәк қилишмақчи болуп, йәрдин қоллириға таш елишти.
Some of the people again brought stones to throw at him;
32 Әйса уларға: — Атамдин кәлгән нурғун яхши әмәлләрни силәргә көрсәттим. Бу әмәлләрниң қайсиси үчүн мени чалма-кесәк қилмақчисиләр? — деди.
and seeing this, Jesus said, “I have done before your eyes many good actions, inspired by the Father; for which of them would you stone me?”
33 — Сени яхши бир әмәл үчүн әмәс, бәлки күпүрлүк қилғиниң үчүн чалма-кесәк қилимиз. Чүнки сән бир инсан туруқлуқ, өзүңни Худа қилип көрсәттиң! — деди Йәһудийлар җававән.
“It is not for any good action that we would stone you,” they answered, “but for blasphemy; and because you, who are only a man, make yourself out to be God.”
34 Әйса уларға мундақ җавап бәрди: — Силәргә тәвә муқәддәс қанунда «Мән ейттим, силәр илаһларсиләр» дәп пүтүлгән әмәсму?
“Are there not,” replied Jesus, “these words in your Law – ‘I said, You are gods’?
35 Худа өз сөз-каламини йәткүзгәнләрни «илаһлар» дәп атиған йәрдә (вә муқәддәс язмиларда ейтилғини һәргиз күчтин қалмайду)
If those to whom God’s word were addressed were said to be ‘gods’ – and scripture cannot be set aside –
36 немә үчүн Ата Өзигә хас-муқәддәс қилип паний дунияға әвәткән зат «Мән Худаниң Оғлимән» десә, у тоғрилиқ «күпүрлүк қилдиң!» дәйсиләр?
do you say of one whom the Father has consecrated and sent as his messenger to the world ‘You are blaspheming,’ because I said ‘I am God’s Son’?
37 Әгәр Атамниң әмәллирини қилмисам, маңа ишәнмәңлар.
If I am not doing the work that my Father is doing, do not believe me;
38 Бирақ қилсам, маңа ишәнмигән һаләттиму, әмәлләрниң өзлиригә ишиниңлар. Буниң билән Атиниң мәндә екәнлигини, мениңму Атида екәнлигимни һәқ дәп билип етиқат қилидиған болисиләр.
if I am doing it, even though you do not believe me, believe what that work shows; so that you may understand, and understand more and more clearly, that the Father is in union with me, and I with the Father.”
39 Буниң билән улар йәнә уни тутмақчи болди, бирақ у уларниң қоллиридин қутулуп, у йәрдин кәтти.
The authorities again sought to arrest him; but he escaped their hands.
40 Андин у йәнә Иордан дәриясиниң у қетиға, йәни Йәһя [пәйғәмбәр] дәслипидә адәмләрни чөмүлдүргән җайға берип, у йәрдә турди.
Then Jesus again crossed the Jordan to the place where John used to baptize at first, and stayed there some time, during which many people came to see him.
41 Нурғун кишиләр униң йениға кәлди. Улар: — Йәһя һеч мөҗизилик аламәт көрсәтмигән, лекин униң бу адәм тоғрисида барлиқ ейтқанлири раст екән! — дейишти.
“John gave no sign of his mission,” they said. “But everything that he said about this man was true.”
42 Шуниң билән нурғунлиған кишиләр бу йәрдә униңға етиқат қилди.
And many learned to believe in Jesus there.
