Аюп 9
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Then Job answered,
2 Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?
"Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
3 Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.
If he is pleased to contend with him, he can't answer him one time in a thousand.
4 Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?
For he is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and prospered?
5 У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.
He removes the mountains, and they do not know it, when he overturns them in his anger.
6 У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.
He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
7 У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.
He commands the sun, and it doesn't rise, and seals up the stars.
8 Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.
He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
9 У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.
He makes Osh, Kesil, and Kimah, and the chambers of the south.
10 У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.
He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
11 Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.
Look, he goes by me, and I do not see him. He passes on also, but I do not perceive him.
12 Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?
Look, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, 'What are you doing?'
13 Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.
"God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
14 Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?
How much less shall I answer him, And choose my words to argue with him?
15 Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.
Though I were righteous, yet I wouldn't answer him. I would make petition to my judge.
16 Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;
If I had called, and he had answered me, yet I wouldn't believe that he listened to my voice.
17 У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.
For he bruises me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
18 У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.
He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
19 Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!
If it is a matter of strength, look, he is mighty. And if of justice, who will summon him?
20 Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.
Though I am righteous, my own mouth shall condemn me. Though I am blameless, it shall prove me perverse.
21 Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!
I am blameless. I do not regard myself. I despise my life.
22 Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.
"It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
23 Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.
If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
24 Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?
The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
25 Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.
"Now my days are swifter than a runner. They flee away, they see no good,
26 Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.
They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
27 Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,
If I say, 'I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up;'
28 Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.
I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.
29 Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?
I shall be condemned. Why then do I labor in vain?
30 Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,
If I wash myself with snow water, and cleanse my hands with lye,
31 Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!
yet you will plunge me in the ditch. My own clothes shall abhor me.
32 Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.
For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
33 Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!
There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
34 У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;
Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
35 Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!
then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.
