Аюп 34

1 Елиху йәнә җававән мундақ деди: —

Fremdeles svarede Elihu og sagde:

2 «И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.

Hører, I vise! min Tale, og I forstandige! vender eders Øren til mig;

3 Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.

thi Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden.

4 Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!

Lader os vælge os det rette, lader os kende imellem os, hvad godt er.

5 Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.

Thi Job sagde: Jeg er retfærdig, men Gud har borttaget min Ret.

6 Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,

Uagtet jeg har Ret, skal jeg staa som en Løgner; ulægelig har Pilen truffet mig, skønt der ikke er Overtrædelse hos mig.

7 Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.

Hvor er en Mand som Job, der inddrikker Gudsbespottelse som Vand

8 У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.

og vandrer i Selskab med dem, som gøre Uret, og gaar med ugudelige Folk?

9 Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.

Thi han sagde: Det gavner ikke en Mand, om han har Behag i Gud.

10 Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!

Derfor, I Mænd af Forstand! hører paa mig: Det være langt fra Gud at være ugudelig, og fra den Almægtige at være uretfærdig.

11 Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.

Thi han betaler et Menneske efter dets Gerning og lader enhver faa efter hans Vej.

12 Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.

Ja, sandelig, Gud handler ikke uretfærdigt, og den Almægtige forvender ikke Retten.

13 Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?

Hvo har beskikket ham over Jorden? og hvo har grundet hele Jordens Kreds.

14 У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,

Dersom han vilde agte paa sig selv alene, samlede han sin Aand og sin Aande til sig:

15 Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.

Da maatte alt Kød til Hobe opgive Aanden, og Mennesket blive til Støv igen.

16 Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!

Dersom du har Forstand, saa hør dette, vend dine Øren til min Tales Røst!

17 Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!

Skulde vel den, som hader Ret, holde Styr? eller tør du sige den mægtige retfærdige at være uretfærdig?

18 У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.

Tør nogen sige til en Konge: Du Belial! til de ædle: Du ugudelige!

19 У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.

Han anser ikke Fyrsternes Personer og agter ikke den rige fremfor den ringe; thi de ere alle hans Hænders Gerning.

20 Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.

De dø i et Øjeblik, og det midt om Natten: Folk rystes og forgaa; og de mægtige tages bort, men ikke ved Menneskehaand.

21 Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.

Thi hans Øjne ere over hver Mands Veje, og han ser alle hans Skridt.

22 Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.

Der er intet Mørke og ingen Dødsskygge, hvori de som gøre Uret, kunne skjule sig.

23 Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.

Thi han behøver ikke at agte længe nogen, der skal stedes til Dom for Gud.

24 У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;

Han sønderslaar de mægtige uden at ransage, og han sætter andre i deres Sted.

25 Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.

Derfor kender han deres Gerninger og omkaster dem om Natten, at de blive knuste;

26 У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,

han slaar dem, hvor de ugudelige findes, paa det Sted, hvor Folk ser det.

27 Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.

Thi derfor vege de fra ham og agtede ikke paa nogen af hans Veje,

28 Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.

for at de kunde bringe den ringes Skrig ind for ham, og for at han maatte høre de elendiges Skrig.

29 У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?

Naar han skaffer Ro til Veje — hvo vil kalde ham uretfærdig? — og naar han skjuler sit Ansigt — hvo kan da beskue ham? — baade for et Folk og for et enkelt Menneske:

30 Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.

Saa er det, for at en vanhellig ikke skal regere, og at der ikke skal være Snarer for Folket.

31 Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;

Mon nogen har sagt til Gud: Jeg har faaet, hvad jeg ikke forskylder?

32 Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,

Lær du mig ud over det, jeg kan se; dersom jeg har gjort Uret, da vil jeg ikke gøre det mere.

33 Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!

Skal det være efter dit Skøn, at han skal gengælde? thi du har vraget, saa at du har at vælge, og ikke jeg? saa tal da, hvad du ved!

34 Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —

Folk af Forstand skulle sige til mig, og ligeledes den vise Mand, som hører mig:

35 «Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.

„Job taler ikke med Forstand, og hans Ord ere ikke mere Klogskab‟.

36 Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!

O gid, at Job maatte prøves til fulde, fordi han har svaret som uretfærdige Mænd!

37 Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».

thi han lægger Overtrædelse til sin Synd, imellem os klapper han i Hænderne og gør mange Ord imod Gud.