Аюп 33
1 «Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
Hear, therefore, my discourse, I pray thee, O Job! And attend unto all my words!
2 Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
Behold, I am opening my mouth; My tongue is now speaking in my palate.
3 Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
My words shall be in the uprightness of my heart; My lips shall utter knowledge purely.
4 Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
The spirit of God made me, And the breath of the Almighty gave me life.
5 Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
If thou art able, answer me; Set thyself in array against me; stand up!
6 Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
Behold, I, like thee, am a creature of God; I also was formed of clay.
7 Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
Behold, my terror cannot dismay thee, Nor can my greatness be heavy upon thee.
8 Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
Surely thou hast said in my hearing, I have heard the sound of thy words:
9 «Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
“I am pure, and without transgression; I am clean, and there is no iniquity in me.
10 Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
Behold, He seeketh causes of hostility against me; He regardeth me as his enemy.
11 У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
He putteth my feet in the stocks; He watcheth all my paths.”
12 Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
Behold, in this thou art not right; I will answer thee; For God is greater than man.
13 Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
Why dost thou contend with Him? For he giveth no account of any of his doings.
14 Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
For God speaketh once, Yea, twice, when man regardeth it not.
15 Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
In a dream, in a vision of the night, When deep sleep falleth upon men, In slumber upon the bed;
16 — Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
Then openeth he the ears of men, And sealeth up for them admonition;
17 Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
That he may turn man from his purpose, And hide pride from man.
18 Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
Thus he saveth him from the pit, Yea, his life from perishing by the sword.
19 Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
He is chastened also with pain upon his bed, And with a continual agitation of his bones,
20 Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
So that his mouth abhorreth bread, And his taste the choicest food;
21 Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
His flesh is consumed, that it cannot be seen, And his bones, that were invisible, are naked;
22 Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
Yea, his soul draweth near to the pit, And his life to the destroyers.
23 Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
But if there be with him a messenger, An interpreter, one of a thousand, Who may show unto man his duty,
24 Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
Then will God be gracious to him, and say, “Save him from going down to the pit: I have found a ransom.”
25 Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
His flesh shall became fresher than a child's; He shall return to the days of his youth.
26 У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
He shall pray to God, and he will be favorable to him, And permit him to see his face with joy, And restore unto man his righteousness.
27 У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
He shall sing among men, and say, “I sinned; I acted perversely; Yet hath he not requited me for it:
28 У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
He hath delivered me from going down to the pit, And my life beholdeth the light.”
29 Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
Lo! all these things doeth God Time after time with man,
30 Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
That he may bring him back from the pit, That he may enjoy the light of the living.
31 И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
Mark well, O Job! hearken to me! Keep silence, and I will speak.
32 Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
Yet if thou hast any thing to say, answer me! Speak! for I desire to pronounce thee innocent.
33 Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
But if not, do thou listen to me! Keep silence, and I will teach thee wisdom!
