Аюп 28

1 — «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;

Il y a pour l’argent une mine d’où on le fait sortir, Et pour l’or un lieu d’où on l’extrait pour l’affiner;

2 Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.

Le fer se tire de la poussière, Et la pierre se fond pour produire l’airain.

3 Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.

L’homme fait cesser les ténèbres; Il explore, jusque dans les endroits les plus profonds, Les pierres cachées dans l’obscurité et dans l’ombre de la mort.

4 У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.

Il creuse un puits loin des lieux habités; Ses pieds ne lui sont plus en aide, Et il est suspendu, balancé, loin des humains.

5 Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;

La terre, d’où sort le pain, Est bouleversée dans ses entrailles comme par le feu.

6 Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.

Ses pierres contiennent du saphir, Et l’on y trouve de la poudre d’or.

7 У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.

L’oiseau de proie n’en connaît pas le sentier, L’œil du vautour ne l’a point aperçu;

8 Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.

Les plus fiers animaux ne l’ont point foulé, Le lion n’y a jamais passé.

9 Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.

L’homme porte sa main sur le roc, Il renverse les montagnes depuis la racine;

10 Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;

Il ouvre des tranchées dans les rochers, Et son œil contemple tout ce qu’il y a de précieux;

11 Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.

Il arrête l’écoulement des eaux, Et il produit à la lumière ce qui est caché.

12 Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?

Mais la sagesse, où se trouve-t-elle? Où est la demeure de l’intelligence?

13 Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.

L’homme n’en connaît point le prix; Elle ne se trouve pas dans la terre des vivants.

14 [Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.

L’abîme dit: Elle n’est point en moi; Et la mer dit: Elle n’est point avec moi.

15 Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.

Elle ne se donne pas contre de l’or pur, Elle ne s’achète pas au poids de l’argent;

16 Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.

Elle ne se pèse pas contre l’or d’Ophir, Ni contre le précieux onyx, ni contre le saphir;

17 Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.

Elle ne peut se comparer à l’or ni au verre, Elle ne peut s’échanger pour un vase d’or fin.

18 У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.

Le corail et le cristal ne sont rien auprès d’elle: La sagesse vaut plus que les perles.

19 Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.

La topaze d’Éthiopie n’est point son égale, Et l’or pur n’entre pas en balance avec elle.

20 Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?

D’où vient donc la sagesse? Où est la demeure de l’intelligence?

21 Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.

Elle est cachée aux yeux de tout vivant, Elle est cachée aux oiseaux du ciel.

22 Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.

Le gouffre et la mort disent: Nous en avons entendu parler.

23 Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.

C’est Dieu qui en sait le chemin, C’est lui qui en connaît la demeure;

24 Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.

Car il voit jusqu’aux extrémités de la terre, Il aperçoit tout sous les cieux.

25 У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,

Quand il régla le poids du vent, Et qu’il fixa la mesure des eaux,

26 Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,

Quand il donna des lois à la pluie, Et qu’il traça la route de l’éclair et du tonnerre,

27 У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,

Alors il vit la sagesse et la manifesta, Il en posa les fondements et la mit à l’épreuve.

28 Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».

Puis il dit à l’homme: Voici, la crainte du Seigneur, c’est la sagesse; S’éloigner du mal, c’est l’intelligence.