Аюп 28

1 — «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;

Thi Sølvet har sit Sted, hvorfra det kommer, og Guldet, man renser, har sit Sted.

2 Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.

Jern hentes af Støvet og Stene, som smeltes til Kobber.

3 Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.

Man gør Ende paa Mørket, og indtil det yderste ransager man de Stene, som ligge i Mørket og Dødens Skygge.

4 У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.

Man bryder en Skakt ned fra Jordboen; forglemte af Vandrerens Fod hænge de, borte fra Mennesker svæve de.

5 Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;

Af Jorden fremkommer Brød, men indeni omvæltes den som af Ild.

6 Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.

Dens Stene ere Safirens Sted, og den har Guldstøv i sig.

7 У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.

Stien derhen har ingen Rovfugl kendt, ingen Skades Øjne set.

8 Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.

De stolte Dyr have ikke betraadt den, og ingen Løve har gaaet ad den.

9 Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.

Man lægger Haand paa den haarde Flint, man omvælter Bjerge fra Roden af.

10 Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;

Man udhugger Gange i Klipperne, og Øjet ser alt det dyrebare.

11 Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.

Man binder for Strømmene, saa at ikke en Draabe siver ud, og fører de skjulte Ting frem til Lyset.

12 Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?

Men Visdommen — hvorfra vil man finde den? og hvor er Indsigtens Sted?

13 Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.

Et Menneske kender ikke dens Værdi, og den findes ikke i de levendes Land.

14 [Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.

Afgrunden siger: Den er ikke i mig, og Havet siger: Den er ikke hos mig.

15 Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.

Den kan ikke faas for det fineste Guld, ej heller dens Værdi opvejes med Sølv.

16 Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.

Den kan ikke opvejes med Guld fra Ofir, ej heller med den dyrebare Onyks og Safir.

17 Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.

Den kan ikke vurderes lige med Guld og Krystal; man kan ikke tilbytte sig den for Kar af fint Guld.

18 У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.

Koraller og Ædelstene tales der ikke om; og Visdoms Besiddelse er bedre end Perler.

19 Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.

Topazer af Morland kunne ikke vurderes lige imod den; den kan ikke opvejes med det rene Guld.

20 Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?

Men Visdommen — hvorfra kommer den? og hvor er Indsigtens Sted?

21 Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.

Den er skjult for alle levendes Øjne, den er og dulgt for Fuglene under Himmelen.

22 Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.

Afgrunden og Døden sige: Kun et Rygte om den hørte vi med vore Øren.

23 Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.

Gud forstaar dens Vej, og han kender dens Sted.

24 Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.

Thi han skuer indtil Jordens Ender; han ser hen under al Himmelen.

25 У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,

Der han gav Vinden sin Vægt og bestemte Vandet dets Maal,

26 Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,

der han satte en Lov for Regnen og en Vej for Lynet, som gaar foran Torden,

27 У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,

da saa han den og kundgjorde den, beredte den, ja gennemskuede den.

28 Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».

Og han sagde til Mennesket: Se, Herrens Frygt, det er Visdom, og at vige fra det onde, det er Forstand.