Аюп 27

1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —

Y tornó Job a tomar su parábola, y dijo:

2 «Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,

Vive el Dios que me quitó mi derecho; y el Omnipotente, que amargó mi alma:

3 Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,

Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y hubiere resuello de Dios en mis narices,

4 Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!

Mis labios no hablarán iniquidad: ni mi lengua pronunciará engaño.

5 Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!

Nunca tal me acontezca, que yo os justifique: hasta morir no quitaré mi integridad de mí.

6 Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!

Mi justicia tengo asida, y no la aflojaré, no se avergonzará mi corazón de mis días.

7 Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.

Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.

8 Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?

Porque ¿qué es la esperanza del hipócrita, si mucho hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?

9 Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?

¿Oirá Dios su clamor, cuando viniere sobre él la tribulación?

10 У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?

¿Se deleitará en el Omnipotente? ¿llamará a Dios en todo tiempo?

11 Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.

Yo os enseñaré lo que está en la mano de Dios: no esconderé lo que está acerca del Omnipotente.

12 Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?

He aquí, que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con vanidad?

13 Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —

Esta es la suerte del hombre impío acerca de Dios, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.

14 Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.

Si sus hijos fueren multiplicados, serán para la espada, y sus pequeños no se hartarán de pan.

15 Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.

Los que de ellos quedaren, en muerte serán sepultados, y sus viudas no llorarán.

16 У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,

Sí amontonare plata como polvo, y si aparejare ropa como lodo:

17 Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.

Aparejará, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.

18 Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.

Edificó su casa como la polilla, y como cabaña que hizo alguna guarda.

19 У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.

El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, y no verá a nadie.

20 Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.

Asirán de él terrores como aguas: torbellino le arrebatará de noche.

21 Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.

Tomarle ha solano, e irse ha: y tempestad le arrebatará de su lugar.

22 Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;

Y echará sobre él, y no perdonará: huyendo huirá de su mano.

23 Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».

Batirá sus manos sobre él, y desde su lugar le silbará.