Аюп 27
1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2 «Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam
3 Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis
4 Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium
5 Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea
6 Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea
7 Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus
8 Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius
9 Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia
10 У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore
11 Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam
12 Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini
13 Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient
14 Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane
15 Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt
16 У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta
17 Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet
18 Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum
19 У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet
20 Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas
21 Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo
22 Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet
23 Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».
stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius
