Аюп 27

1 Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —

Giobbe continuò a dire:

2 «Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,

Per la vita di Dio, che mi ha privato del mio diritto, per l'Onnipotente che mi ha amareggiato l'animo,

3 Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,

finché ci sarà in me un soffio di vita, e l'alito di Dio nelle mie narici,

4 Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!

mai le mie labbra diranno falsità e la mia lingua mai pronunzierà menzogna!

5 Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!

Lungi da me che io mai vi dia ragione; fino alla morte non rinunzierò alla mia integrità.

6 Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!

Mi terrò saldo nella mia giustizia senza cedere, la mia coscienza non mi rimprovera nessuno dei miei giorni.

7 Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.

Sia trattato come reo il mio nemico e il mio avversario come un ingiusto.

8 Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?

Che cosa infatti può sperare l'empio, quando finirà, quando Dio gli toglierà la vita?

9 Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?

Ascolterà forse Dio il suo grido, quando la sventura piomberà su di lui?

10 У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?

Porrà forse la sua compiacenza nell'Onnipotente? Potrà forse invocare Dio in ogni momento?

11 Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.

Io vi mostrerò la mano di Dio, non vi celerò i pensieri dell'Onnipotente.

12 Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?

Ecco, voi tutti lo vedete; perché dunque vi perdete in cose vane?

13 Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —

Questa è la sorte che Dio riserva al malvagio e la porzione che i violenti ricevono dall'Onnipotente.

14 Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.

Se ha molti figli, saranno per la spada e i suoi discendenti non avranno pane da sfamarsi;

15 Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.

i superstiti li seppellirà la peste e le loro vedove non faranno lamento.

16 У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,

Se ammassa argento come la polvere e come fango si prepara vesti:

17 Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.

egli le prepara, ma il giusto le indosserà e l'argento lo spartirà l'innocente.

18 Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.

Ha costruito la casa come fragile nido e come una capanna fatta da un guardiano.

19 У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.

Si corica ricco, ma per l'ultima volta, quando apre gli occhi, non avrà più nulla.

20 Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.

Di giorno il terrore lo assale, di notte se lo rapisce il turbine;

21 Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.

il vento d'oriente lo solleva e se ne va, lo strappa lontano dal suo posto.

22 Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;

Dio lo bersaglia senza pietà; tenta di sfuggire alla sua mano.

23 Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».

Si battono le mani contro di lui e si fischia su di lui dal luogo dove abita.