Аюп 26

1 Аюп [Билдадқа] җававән мундақ деди: —

Job reprit la parole et dit:

2 «Мағдурсиз кишигә қалтис ярдәмләрни беривәттиң! Биләклири күчсиз адәмни карамәт қутқузувәттиң!

Comme tu sais secourir la faiblesse, soutenir les bras défaillants!

3 Әқли йоқ кишигә қалтис несиһәтләрни қиливәттиң! Вә униңға аламәт билимләрни намайән қиливәттиң!

Comme tu sais conseiller l’ignorance et répandre la science à profusion!

4 Сән зади кимниң мәдити билән бу сөзләрни қилдиң? Сәндин чиқиватқини кимниң роһи?

A l’adresse de qui as-tu débité ton discours et de qui l’inspiration a-t-elle passé par ta bouche?

5 — «Әрваһлар, йәни су астидикиләр, Шундақла у йәрдә барлиқ туруватқанлар толғинип кетиду;

Les ombres des trépassés se prennent à trembler au-dessous des eaux et de leurs habitants.

6 Бәрһәқ, [Худаниң] алдида тәһтисараму йепинчисиз көрүниду, Һалакәтниңму япқучи йоқтур. (Sheol h7585)

Le Cheol est à nu devant lui et l’abîme n’a pas de voile. (Sheol h7585)

7 У [йәрниң] шималий [қутупини] аләм бошлуғиға созған, У йәр [шарини] бошлуқ ичидә муәлләқ қилған;

Il étend le Septentrion sur le vide, il suspend la terre sur le néant.

8 У суларни қоюқ булутлири ичигә жиғиду, Булут уларниң еғирлиғи биләнму житилип кәтмәйду.

Il emmagasine les eaux dans ses nuages, sans que la nuée crève sous leur poids.

9 У айниң йүзини япиду, У булутлири билән уни тосиду.

Il dérobe la vue de son trône, en déroulant sur lui sa nuée.

10 У суларниң үстигә чәмбәр сизип қойған, Буниң билән У йоруқлуқ һәм қараңғулуқниң чегарасини бекиткән.

Il a tracé un cercle sur la surface des eaux, jusqu’au point où la lumière confine aux ténèbres.

11 Асманларниң түврүклири тәврәп кетиду, Униң әйивини аңлапла алақзадә болуп кетиду.

Les colonnes du ciel frémissent et s’effarent sous sa menace.

12 У деңизни қудрити билән тиничландуриду; Өз һекмити билән Раһабни парә-парә қилип янҗиветиду.

Par sa force, il dompte la mer et, par sa sagesse, il en brise l’orgueil.

13 Униң Роһи билән асманлар безәлгән, Униң қоли тез қачқан әҗдиһани санҗийду.

Par son souffle, le ciel s’éclaircit; sa main transperce le serpent aux replis tortueux.

14 Мана, бу ишлар пәқәт униң қилғанлириниң кичиккинә бир қисмидур, халас; Униң сөз-каламидин аңлаватқинимиз наһайити пәс бир шивирлаш, халас! Униң пүткүл зор қудритиниң гүлдүрмамисини болса кимму чүшинәлисун?!».

Eh bien! Ce n’est là qu’une partie de ses actes; quel faible écho nous en avons recueilli! Mais le tonnerre de ses exploits, qui pourrait le concevoir?