Аюп 21
1 Аюп җававән мундақ деди: —
Then Job answered and said:
2 «Гәплиримгә қулақ селиңлар, Бу силәрниң маңа бәргән «тәсәллилириңлар»ниң орнида болсун!
Hear diligently my speech; and let this be your consolations.
3 Сөз қилишимға йол қойсаңлар; Сөз қилғинимдин кейин, йәнә мазақ қиливериңлар!
Suffer me, that I may speak; and after that I have spoken, mock on.
4 Мениң шикайитим болса, инсанға қаритиливатамду? Роһум қандақму бетақәт болмисун?
As for me, is my complaint to man? Or why should I not be impatient?
5 Маңа убдан қараңларчу? Силәр чоқум һәйран қалисиләр, Қолуңлар билән ағзиңларни етивалисиләр.
Turn unto me, and be astonished, and lay your hand upon your mouth.
6 Мән бу ишлар үстидә ойлансамла, вәһимигә чөмимән, Пүтүн әтлиримни титрәк басиду.
Even when I remember I am affrighted, and horror hath taketh hold on my flesh.
7 Немишкә яманлар яшивериду, Узун өмүр көриду, Һәтта зор күч-һоқуқлуқ болиду?
Wherefore do the wicked live, become old, yea, wax mighty in power?
8 Уларниң нәсли өз алдида, Пәрзәнтлири көз алдида мәзмут өсиду,
Their seed is established in their sight with them, and their offspring before their eyes.
9 Уларниң өйлири вәһимидин аман туриду, Тәңриниң тайиғи уларниң үстигә тәгмәйду.
Their houses are safe, without fear, neither is the rod of God upon them.
10 Уларниң калилири җүпләнсә уруқлимай қалмайду, Иники мозайлайду, Мозийиниму ташлимайду.
Their bull gendereth, and faileth not; their cow calveth, and casteth not her calf.
11 [Рәзилләр] кичик балилирини қой падисидәк талаға чиқиривериду, Уларниң пәрзәнтлири тақлап-сәкрәп уссул ойнап жүриду.
They send forth their little ones like a flock, and their children dance.
12 Улар дап һәм чилтарға тәңкәш қилиду, Улар нәйниң авазидин шатлиниду.
They sing to the timbrel and harp, and rejoice at the sound of the pipe.
13 Улар күнлирини аватчилиқ ичидә өткүзиду, Андин көзни жумуп ачқучила тәһтисараға чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
They spend their days in prosperity, and peacefully they go down to the grave. (Sheol h7585)
14 Һәм улар Тәңригә: «Биздин нери бол, Бизниң йоллириң билән тонушқимиз йоқтур!» — дәйду,
Yet they said unto God: 'Depart from us; for we desire not the knowledge of Thy ways.
15 — «Һәммигә Қадирниң хизмитидә болушниң әрзигидәк нәри барду? Униңға дуа қилсақ бизгә немә пайда болсун?!».
What is the Almighty, that we should serve Him? And what profit should we have, if we pray unto Him?' —
16 Қараңлар, уларниң бәхити өз қолида әмәсму? Бирақ яманларниң нәсиһити мәндин нери болсун!
Lo, their prosperity is not in their hand; the counsel of the wicked is far from me.
17 Яманларниң чириғи қанчә қетим өчиду? Уларни өзлиригә лайиқ күлпәт басамду? [Худа] ғәзивидин уларға дәрдләрни бөлүп берәмду?
How oft is it that the lamp of the wicked is put out? that their calamity cometh upon them? that He distributeth pains in His anger?
18 Улар шамал алдидики еңизға охшаш, Қара қуюн учуруп кетидиған пахалға охшашла йоқамду?
That they are as stubble before the wind, and as chaff that the storm stealeth away?
19 Тәңри униң қәбиһлигини балилириға чүшүрүшкә қалдурамду? [Худа] бу җазани униң өзигә бәрсун, униң өзи буни тетисун!
'God layeth up his iniquity for his children!' — let Him recompense it unto himself, that he may know it.
20 Өзиниң һалакитини өз көзи билән көрсун; Өзи Һәммигә Қадирниң қәһрини тетисун!
Let his own eyes see his destruction, and let him drink of the wrath of the Almighty.
21 Чүнки униң бекитилгән жил-айлири түгигәндин кейин, У қандақму йәнә өз өйдикилиридин һозур-һалавәт алалисун?
For what pleasure hath he in his house after him? seeing the number of his months is determined.
22 Тәңри каттиларниң үстидинму һөкүм қилғандин кейин, Униңға билим үгитәләйдиған адәм бармидур?!
Shall any teach God knowledge? seeing it is He that judgeth those that are high.
23 Бириси сақ-саламәт, пүтүнләй ғәм-әндишсиз, азатиликтә жиллири тошқанда өлиду;
One dieth in his full strength, being wholly at ease and quiet;
24 Беқинлири сүт билән семиз болиду, Устиханлириниң илиги хелә нәм туриду.
His pails are full of milk, and the marrow of his bones is moistened.
25 Йәнә бириси болса аччиқ арманда түгәп кетиду; У һеч қандақ раһәт-парағәт көрмигән.
And another dieth in bitterness of soul, and hath never tasted of good.
26 Улар билән биллә топа-чаңда тәң ятиду, Қурутлар уларға чаплишиду.
They lie down alike in the dust, and the worm covereth them.
27 — Мана, силәрниң немини ойлаватқанлиғиңларни, Мени қарилаш нийәтлириңларни билимән.
Behold, I know your thoughts, and the devices which ye wrongfully imagine against me.
28 Чүнки силәр мәндин: «Есилзадиниң өйи нәгә кәткән? Рәзилләрниң турған чедирлири нәдидур?» дәп сораватисиләр.
For ye say: 'Where is the house of the prince? And where is the tent wherein the wicked dwelt?'
29 Силәр йолучилардин шуни соримидиңларму? Уларниң шу баянлириға көңүл қоймидиңларму?
Have ye not asked them that go by the way; and will ye misdeem their tokens,
30 [Демәк], «Яман адәм палакәт күнидин сақлинип қалиду, Улар ғәзәп күнидин қутулуп қалиду!» — [дәйду].
That the evil man is reserved to the day of calamity, that they are led forth to the day of wrath?
31 Ким [рәзилниң] тутқан йолини йүз туранә әйипләйду? Ким униңға өз қилмиши үчүн тегишлик җазасини йегүзиду?
But who shall declare his way to his face? And who shall repay him what he hath done?
32 Әксичә, у һәйвәт билән йәрлигигә көтирип меңилиду, Униң қәбри күзәт астида туриду.
For he is borne to the grave, and watch is kept over his tomb.
33 Җилғиниң чалмилири униңға татлиқ билиниду; Униң алдидиму сансиз адәмләр кәткәндәк, Униң кәйнидинму барлиқ адәмләр әгишип бариду.
The clods of the valley are sweet unto him, and all men draw after him, as there were innumerable before him.
34 Силәр немишкә маңа қуруқ гәп билән тәсәлли бәрмәкчи? Силәрниң җаваплириңларда пәқәт сахтилиқла тепилиду!
How then comfort ye me in vain? And as for your answers, there remaineth only faithlessness?
