Аюп 20

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —

A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

2 «Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.

Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

3 Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.

Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

4 Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,

Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

5 Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

6 Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,

By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

7 Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

8 У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.

Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

9 Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.

Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

10 Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.

Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

11 Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.

Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

12 Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

13 У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,

Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

14 Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.

Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

15 У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.

Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

16 У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.

Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

17 У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.

Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

18 У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.

Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

19 Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.

Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

20 У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.

Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

21 Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.

Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

22 Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.

Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.

23 У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.

24 У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.

Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

25 Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.

Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

26 Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.

Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

27 Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.

Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.

Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.

29 Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».

Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.