Аюп 20

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —

Tsophar de Naama prit la parole et dit:

2 «Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.

Mes pensées me forcent à répondre, Et mon agitation ne peut se contenir.

3 Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.

J’ai entendu des reproches qui m’outragent; Le souffle de mon intelligence donnera la réplique.

4 Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,

Ne sais-tu pas que, de tout temps, Depuis que l’homme a été placé sur la terre,

5 Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.

Le triomphe des méchants a été court, Et la joie de l’impie momentanée?

6 Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,

Quand il s’élèverait jusqu’aux cieux, Et que sa tête toucherait aux nues,

7 Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.

Il périra pour toujours comme son ordure, Et ceux qui le voyaient diront: Où est-il?

8 У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.

Il s’envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; Il disparaîtra comme une vision nocturne;

9 Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.

L’œil qui le regardait ne le regardera plus, Le lieu qu’il habitait ne l’apercevra plus.

10 Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.

Ses fils seront assaillis par les pauvres, Et ses mains restitueront ce qu’il a pris par violence.

11 Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.

La vigueur de la jeunesse, qui remplissait ses membres, Aura sa couche avec lui dans la poussière.

12 Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,

Le mal était doux à sa bouche, Il le cachait sous sa langue,

13 У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,

Il le savourait sans l’abandonner, Il le retenait au milieu de son palais;

14 Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.

Mais sa nourriture se transformera dans ses entrailles, Elle deviendra dans son corps un venin d’aspic.

15 У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.

Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

16 У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.

Il a sucé du venin d’aspic, La langue de la vipère le tuera.

17 У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.

Il ne reposera plus ses regards sur les ruisseaux, Sur les torrents, sur les fleuves de miel et de lait.

18 У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.

Il rendra ce qu’il a gagné, et n’en profitera plus; Il restituera tout ce qu’il a pris, et n’en jouira plus.

19 Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.

Car il a opprimé, délaissé les pauvres, Il a ruiné des maisons et ne les a pas rétablies.

20 У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.

Son avidité n’a point connu de bornes; Mais il ne sauvera pas ce qu’il avait de plus cher.

21 Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.

Rien n’échappait à sa voracité; Mais son bien-être ne durera pas.

22 Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.

Au milieu de l’abondance il sera dans la détresse; La main de tous les misérables se lèvera sur lui.

23 У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.

Et voici, pour lui remplir le ventre, Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, Et le rassasiera par une pluie de traits.

24 У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.

S’il échappe aux armes de fer, L’arc d’airain le transpercera.

25 Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.

Il arrache de son corps le trait, Qui étincelle au sortir de ses entrailles, Et il est en proie aux terreurs de la mort.

26 Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.

Toutes les calamités sont réservées à ses trésors; Il sera consumé par un feu que n’allumera point l’homme, Et ce qui restera dans sa tente en deviendra la pâture.

27 Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.

Les cieux dévoileront son iniquité, Et la terre s’élèvera contre lui.

28 Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.

Les revenus de sa maison seront emportés, Ils disparaîtront au jour de la colère de Dieu.

29 Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».

Telle est la part que Dieu réserve au méchant, Tel est l’héritage que Dieu lui destine.