Аюп 17
1 Мениң роһум сунуқ, Күнлирим түгәй дәйду, Гөрләр мени күтмәктә.
| רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי |
2 Әтрапимда алдамчи мазақ қилғучилар бар әмәсму? Көзүмниң уларниң ечитқулуғиға тикилип туруштин башқа амали йоқтур.
| אם-לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני |
3 Аһ, җеним үчүн Өзүң халиған капаләтни елип Өзүңниң алдида маңа борун болғайсән; Сәндин башқа ким мени қоллап борун болсун?
| שימה-נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע |
4 Чүнки Сән [достлиримниң] көңлини йоруқлуқтин қалдурғансән; Шуңа Сән уларни ғәлибидинму мәһрум қилисән!
| כי-לבם צפנת משכל על-כן לא תרמם |
5 Ғәниймәт алай дәп достлириға пәшва атқан кишиниң болса, Һәтта балилириниң көзлириму кор болиду.
| לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה |
6 У мени әл-жутларниң алдида сөз-чөчәккә қойди; Мән кишиләр йүзүмгә түкүридиған адәм болуп қалдим.
| והציגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה |
7 Дәрд-әләмдин көзүм торлишип кәтти, Барлиқ әзалирим көләңгидәк болуп қалди.
| ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם |
8 Бу ишларни көрүп дуруслар һәйрануһәс болиду; Бигуналар ипласларға қарши турушқа қозғилиду.
| ישמו ישרים על-זאת ונקי על-חנף יתערר |
9 Бирақ һәққаний адәм өз йолида чиң туриду, Қоли пак жүридиған адәмниң күчи тохтавсиз улғийиду.
| ויאחז צדיק דרכו וטהר-ידים יסיף אמץ |
10 Әнди қени, һәммиңлар, йәнә келиңлар; Араңлардин бирму дана адәм тапалмаймән.
| ואולם--כלם תשבו ובאו נא ולא-אמצא בכם חכם |
11 Күнлирим ахирлишай дәп қапту, Муддиалирим, көңлүмдики интизарлар үзүлди.
| ימי עברו זמתי נתקו-- מורשי לבבי |
12 Бу адәмләр кечини күндүзгә айландурмақчи; Улар қараңғулуққа қарап: «Нур йеқинлишиватиду» дейишиватиду.
| לילה ליום ישימו אור קרוב מפני-חשך |
| אם-אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי (Sheol h7585) |
14 «Чирип кетишни: «Сән мениң атам!», Қурутларни: «Апа! Ача!» дәп чақиримән!
| לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה |
15 Ундақта үмүтүм нәдә? Шундақ, үмүтүмни ким көрәлисун?
| ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה |
