Аюп 11

1 Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —

Entonces Sofar naamatita respondió:

2 «Гәп мундақ көп турса, уни җавапсиз қалдурғили болмас? Сөзмән киши өзини ақлиса боламду?

¿No habrá respuesta a la abundancia de palabras? ¿Será justificado el que habla mucho?

3 Сениң сәпсәтәлириң көпчиликниң ағзини тувақлиса боламду? Сән мазақ қилип сөзлигәндин кейин, һеч ким бу ишни йүзүңгә салмисунму?

¿Harán callar a los hombres tus jactancias? ¿Harás escarnio sin que alguno te avergüence?

4 Чүнки сән: «Мениң әқидилирим саптур, Мән сән [Худаниң] алдида пакмән» — дедиң.

Pues dijiste: Mi enseñanza es pura, y soy inocente delante de Ti.

5 Аһ, Тәңри гәп қилсиди! Ағзини ечип сени әйиплисиди!

Pero, quién diera que ʼElohim hable y abra su boca hacia ti.

6 Шундақ қилип У даналиқниң сирлирини саңа ечип бәрсиди! Чүнки даналиқ икки тәрәпликтур! Тәңриниң гунайиңниң хелә бир қисмини көтириветип, улардин өтидиғанлиғини убдан билип қой!

Te declare secretos de sabiduría, porque Él es de múltiple entendimiento. Así entenderías que ʼElohim, en tu favor, te castiga menos de lo que merece tu iniquidad.

7 Сән Тәңрини издигән тәғдирдиму Уни түптин тонуяламсән?! Һәммигә Қадирниң чәксизлигини чүшинип йетәләмсән?

¿Descubrirás tú las profundidades de ʼElohim? ¿Puedes hallar los límites de ʼEL-Shadday?

8 [Бундақ даналиқ] асмандин егиздур, [униңға еришишкә] немә амалиң бар? У тәһтисарадин чоңқурдур, сән немини биләләйсән? (Sheol h7585)

Es más alto que los cielos, ¿qué puedes tú hacer? Es más profundo que el Seol, ¿qué puedes tú saber? (Sheol h7585)

9 Униң узунлуғи йәр-зиминдин узундур, Кәңлиги деңиз-океанлардин кәңдур.

Su dimensión es más extensa que la tierra y más ancha que el mar.

10 У өтүп кетиветип, адәмни қамиса, уни сораққа чақирса, кимму Уни тосалисун?

Si Él pasa y aprisiona, o convoca una asamblea, ¿quién lo puede restringir?

11 Чүнки У сахта адәмләрни убдан билиду, У тәкшүрмәй турупла алдамчилиқни аллиқачан көрүп болған.

Porque Él conoce a los hombres vanos. Ve también su perversidad, ¿y no la considerará?

12 «Инсан туғулуп бир явайи ешәкниң тәхийигә айланғичә, Надан адәм дана болур!».

El hombre vano será entendido cuando un pollino de asno montés nazca hombre.

13 Бирақ сән болсаң, әгәр қәлбиңни тоғрилатсаң, Қолуңни Худаға қарап созсаң,

Si tú dispones tu corazón y extiendes a Él tus manos,

14 Қолуңдики қәбиһликни өзүңдин нери қилсаң, Чедирлириңда һеч яманлиқни турғузмисаңла,

si hay iniquidad en tus manos, la alejas de ti y no permites que la perversidad more en tus tiendas,

15 Сән у чағда йүзүңни қусурсиз көтирип жүрисән, Тәврәнмәс, қорқунучсиз болисән;

entonces levantarías tu semblante libre de mancha, estarías firme y nada temerías,

16 Җапайиңни унтуйсән, Һәтта еқип өтүп кәткән суни ойлиғандәк уларни әсләйсән;

olvidarías tu aflicción y la recordarías como aguas que pasaron.

17 Күнлириң чүштики нурдин йоруқ болиду, Сени һазир қараңғулуқ басқини билән, таңдәк парлақ болисән.

Tu existencia sería más resplandeciente que el mediodía. Aunque haya oscuridad, sería como la alborada.

18 Үмүтүң бар болғачқа, сән һимайигә егә болисән, Сән әтрапиңға хатирҗәм қарап арам елип олтирисән.

Estarías confiado, porque habría esperanza. Mirarías alrededor y descansarías seguro,

19 Раст, сән ятқиниңда, һеч кимниң вәсвәсиси болмайду, Әксичә нурғунлиған кишиләр сениң һиммитиңни издәп келиду.

reposarías, sin que alguno te espante. Y muchos implorarían tu favor.

20 Бирақ рәзилләрниң көзлири нуридин кетиду, Уларға қечишқа һеч йол қалмайду, Уларниң үмүти нәпәси тохташтин ибарәт болиду, халас».

Pero los ojos de los perversos fallarán, y no habrá escape para ellos. Su esperanza será el último suspiro.