Йәрәмия 3

1 Шундақ дейилидуки, бириси аялини қоювәтсә, аял униңдин аҗрашса вә кейин у башқа әргә ятлиқ болған болса, биринчи ери униң билән қайта яришивалса боламду? Бундақ иш бу зиминни мутләқ булғимамду? Лекин сән шунчә көп ашнилириң билән бузуқлуқ қилип туруп йәнә йенимға қайтай дәватамсән техи?

Ел зиче: ‘Кынд се деспарте ун бэрбат де невастэ-са, пе каре о пэрэсеште, ши еа ажунӂе неваста алтуя, се май ынтоарче бэрбатул ачеста ла еа?’ Н-ар фи кяр ши цара ачея спуркатэ? Ши ту ай курвит ку мулць ибовничь, ши сэ те ынторчь ярэшь ла Мине?”, зиче Домнул.

2 Бешиңни көтирип жуқуриға қарап бақ; — Сән зади нәдә ят илаһлар билән бузуқлуқ өткүзмигәнсән?! — Сән чөл-баяванда күтүп олтарған әрәбдәк уларни йоллар бойи күтүп олтарғансән; зиминни бузуқлуқлириң вә рәзиллигиң билән булғиғансән.

„Ридикэ-ць окий спре ынэлцимь ши привеште. Унде н-ай курвит? Те циняй ла друмурь, ка арабул ын пустиу, ши ай спуркат цара прин курвииле тале ши ку рэутатя та!

3 Шуниң үчүн қаттиқ ямғурлар тутуп қелинип саңа берилмиди һәмдә «кейинки ямғурлар» яғмиди. Лекин сәндә техи паһишә аялниң қелин йүзи бар, иза тартишни һеч билгүң йоқтур.

Мэкар кэ плоиле ау фост оприте ши плоая де примэварэ а липсит, тотушь ту ць-ай пэстрат фрунтя де курвэ ши н-ай врут сэ ай рушине!

4 Һәтта сән баятин Маңа: «И Атам, яшлиғимдин башлап маңа йетәкчи һәмраһ болуп кәлдиң!» — дәйсән, вә: —

Акум – ну-й аша? – стриӂь ла Мине: ‘Татэ! Ту ай фост Приетенул тинереций меле!

5 «У һәрдайим ғәзивини сақламду? У ғәзивини ахирғичә тутамду?» — дәйсән. Мана, сән шундақ дегиниң билән, лекин сән қолуңдин келишичә рәзиллик қилғансән.

Ышь ва цине Ел мыния пе вечие? О ва пэстра Ел тотдяуна?’ Ятэ, аша ай ворбит, ши тотушь ай фэкут лукрурь нелеӂюите кыт ай путут!”

6 Йосия падишаниң күнлиридә Пәрвәрдигар маңа: «Вапасиз Исраилниң немә қилғанлиғини көрдүңму? У барлиқ егиз таққа чиқип һәм барлиқ йешил дәрәқ астиға кирип шу йәрләрдә паһишидәк бузуқлуқ қилған» — деди.

Домнул мь-а зис пе время ымпэратулуй Иосия: „Ай вэзут че а фэкут некрединчоаса Исраел? С-а дус пе орьче мунте ыналт ши суб орьче копак верде ши а курвит аколо.

7 — «Мән: У буларниң һәммисини қилғандин кейин, чоқум йенимға қайтип келиду, — дедим; лекин у қайтип кәлмиди. Униң асий сиңлиси, йәни Йәһуда буни көрди;

Еу зичям кэ, дупэ че а фэкут тоате ачесте лукрурь, се ва ынтоарче ла Мине. Дар ну с-а ынторс. Ши сора ей, викляна Иуда, а фост марторэ ла ачаста.

8 лекин вапасиз Исраилниң барлиқ зина қилғанлири түпәйлидин униңға талақ хетини берип уни қоювәткинимни көрүп, асий сиңлиси Йәһуда қорқмиди, бәлки өзиму берип паһишилик қилди.

Ши, ку тоате кэ а вэзут кэ М-ам деспэрцит де некрединчоаса Исраел дин причина тутурор прякурвиилор ей ши й-ам дат картя ей де деспэрцире, тотушь сорэ-са, викляна Иуда, ну с-а темут, чи с-а дус сэ курвяскэ ла фел.

9 Шундақ болдики, өз бузуқчилиғини шунчә кичик иш дәп қариғачқа, у һәтта яғач вә таш билән зина қилип зиминни булғивәтти.

Ши астфел, прин некурэция ей стригэтоаре, Исраел а спуркат цара, а прякурвит ку пятра ши лемнул.

10 Буларниң һәммисигә қаримай Исраилниң асий сиңлиси Йәһуда техи пүтүн көңли билән әмәс, пәқәт сахтилиқ билән йенимға қайтип кәлгәндәк болувалди, — дәйду Пәрвәрдигар.

Ку тоате ачестя, викляна Иуда, сора ей, ну с-а ынторс ла Мине дин тоатэ инима ей, чи ку префэкэторие”, зиче Домнул.

11 Пәрвәрдигар маңа мундақ деди: — «Вапасиз Исраил өзини асий Йәһудадин һәққаний көрсәтти.

Домнул мь-а зис: „Некрединчоаса Исраел паре невиноватэ фацэ де викляна Иуда.

12 Барғин, шималға қарап бу сөзләрни җакалап мундақ дегин: — «Қайтип кәл, и йолдин чиққучи Исраил, — дәйду Пәрвәрдигар — вә Мән саңа қапиқимни қайта түрмәймән; чүнки Мән рәһимдил, — дәйду Пәрвәрдигар — Мән ғәзивимни мәңгүгә сақлап турмаймән.

Ду-те де стригэ ачесте кувинте спре мязэноапте ши зи: ‘Ынтоарче-те, некрединчоасэ Исраел’, зиче Домнул. ‘Ну вой арунка о привире ынтунекоасэ ымпотрива воастрэ, кэч сунт милостив’, зиче Домнул, ‘ши ну цин мыние пе вечие.

13 Пәқәт сениң қәбиһлигиңни, — Пәрвәрдигар Худайиңға асийлиқ қилғанлиғиңни, уян-буян қатрап жүрүп өзүңни һәр бир йешил дәрәқ астида ят илаһларға беғишлиғанлиғиңни, шуниңдәк авазимға һеч қулақ салмиғанлиғиңни иқрар қилсаңла [Мәндин рәһим-шәпқәт көрисән] — дәйду Пәрвәрдигар.

Рекуноаште-ць нумай нелеӂюиря, рекуноаште кэ ай фост некрединчоасэ Домнулуй Думнезеулуй тэу, кэ ай алергат ынкоаче ши ынколо ла думнезей стрэинь, суб орьче копак верде, ши кэ н-ай аскултат гласул Меу’, зиче Домнул.

14 Қайтип келиңлар, и йолдин чиққучи балилар, — дәйду Пәрвәрдигар — чүнки Мән силәрни һәқиқий сөйгүчидурмән; [силәр шундақ қилсаңларла] Мән силәрдин таллиғанларни, йәни һәр қайси шәһәрдин бирдин, һәр қайси җәмәттин иккидин пухрани Зионға қайтуруп келимән.

Ынтоарчеци-вэ, копий рэзврэтиць”, зиче Домнул, „кэч Еу сунт Стэпынул востру, Еу вэ вой луа пе унул динтр-о четате, пе дой динтр-о фамилие ши вэ вой адуче ынапой, ын Сион.

15 Мән силәргә көңлүмдикидәк хәлиқ падичилирини тәқсим қилимән; улар силәрни даналиқ-билим, әқил-парасәт билән беқип озуқландуриду.

Вэ вой да пэсторь дупэ инима Мя ши вэ вор паште ку причепере ши ку ынцелепчуне.

16 Шундақ болидуки, шу күнләрдә силәр зиминда көпийип, көп пәрзәнтлик болғиниңларда, — дәйду Пәрвәрдигар, — силәр: «Пәрвәрдигарниң әһдә сандуғи!» дәп йәнә тилға алмайсиләр; у һеч есиңларға кәлмәйду, уни һеч әслимәйсиләр вә уни һеч сеғинимайсиләр; силәр башқа бир сандуқму ясимайсиләр.

Кынд вэ вець ынмулци ши вець креште ын царэ, ын зилеле ачеля”, зиче Домнул, „ну се ва май ворби де кивотул легэмынтулуй Домнулуй ши ну-й ва май вени нимэнуй ын гынд, ну-шь вор май адуче аминте де ел, ну-й вор май симци липса ши нич ну вор май фаче алтул.

17 Шу тапта улар Йерусалимни «Пәрвәрдигарниң тәхти» дәп атайду; барлиқ әлләр униңға жиғилиду, — йәни Пәрвәрдигарниң намиға, Йерусалимға жиғилиду; улар қәлбидики рәзил җаһиллиғиға қайтидин һеч әгишип маңмайду.

Ын время ачея, Иерусалимул се ва нуми скаунул де домние ал Домнулуй; тоате нямуриле се вор стрынӂе ла Иерусалим ын Нумеле Домнулуй ши ну вор май урма порнириле инимий лор реле.

18 Шу күнләрдә Йәһуда җәмәти Исраил җәмәти билән бирликтә маңиду; улар шимал зиминидин биллә чиқип Мән ата-бовилириға мирас болушқа тәқдим қилған зиминға келиду.

Ын зилеле ачеля, каса луй Иуда ва умбла ку каса луй Исраел ши вор вени ымпреунэ дин цара де ла мязэноапте ын цара пе каре ам дат-о ын стэпынире пэринцилор воштри.

19 Мән: «Мән сени балилирим қатириға қоюп, саңа гөзәл зиминни, йәни көплигән әлләрниң зиминлири арисидики әң көркәм җайни мирас қилип ата қилишни шунчилик халайттим!» — дедим, вә: «Сән Мени «мениң атам» дәйсән, вә Мәндин йүз өрүмәйсән!» — дедим.

Еу зичям: ‘Кум сэ те пун принтре копиий Мей ши сэ-ць дау о царэ плэкутэ, о моштенире, подоабэ ынтре подоабеле нямурилор?’ Мэ гындям кэ Мэ вей кема: ‘Татэ!’ ши ну те вей май абате де ла Мине.

20 Лекин бәрһәқ, асийлиқ қилған аял өз җөрисидин айрилғандәк, силәр Маңа асийлиқ қилғансиләр, и Исраил җәмәти, — дәйду Пәрвәрдигар.

Дар, кум есте некрединчоасэ юбитулуй сэу о фемее, аша Мь-аць фост некрединчошь вой, каса луй Исраел”, зиче Домнул.

21 Жуқири җайлардин бир аваз аңлиниду! У болса Исраил җәмәтидикиләрниң жиға-пәрядлири; чүнки улар өз йолини бурмилиған, Пәрвәрдигар Худасини унтуған.

Ун вует се ауде пе ынэлцимь: сунт плынсетеле ши ругэминциле де ертаре але копиилор луй Исраел, кэч шь-ау сучит каля ши ау уйтат пе Домнул Думнезеул лор.

22 — Қайтип келиңлар, әй йолдин чиққучи балилар; Мән силәрниң йолдин чиқип кетишиңларға шипа болимән. — «Мана, биз йениңға баримиз; чүнки Сән Пәрвәрдигар Худайимиздурсән» — дәңлар!

„Ынтоарчеци-вэ, копий рэзврэтиць, ши вэ вой ерта абатериле.” – „Ятэ-не, веним ла Тине, кэч Ту ешть Домнул Думнезеул ностру.

23 — Бәрһәқ, егизликләрдә һәм тағларда аңлитилған [бутпәрәсликниң] қийқас-сүрәнлири беһудә иштур! Бәрһәқ, Исраилниң қутқузуш-ниҗати Пәрвәрдигар Худайимиздинладур.

Ын адевэр, задарник се аштяптэ мынтуире де ла дялурь ши де ла мулцимя мунцилор; ын адевэр, ын Домнул Думнезеул ностру есте мынтуиря луй Исраел.

24 Лекин яшлиғимиздин тартипла, ата-бовилиримизниң әҗрини, йәни уларниң кала-қой падилирини, қиз-оғуллирини әшу уят-номус йәп кәткән;

Идолий, димпотривэ, ау мынкат родул мунчий пэринцилор ноштри дин тинереця ноастрэ: оиле ши боий лор, фиий ши фийчеле лор.

25 Нәтиҗидә биз уят-хиҗиллиқ ичидә яттуқ, қалаймиқанчилиқ вә алақзадилик бизни қапливалди; чүнки яшлиғимиздин тартип бүгүнки күнгә қәдәр биз вә ата-бовилиримиз һәммимиз Пәрвәрдигар Худайимиз алдида гуна садир қилип кәлдуқ, Пәрвәрдигар Худайимизниң авазиға һеч қулақ салмидуқ.

Сэ не кулкэм ын рушиня ноастрэ ши сэ не ынвелим ку окара ноастрэ, кэч ам пэкэтуит ымпотрива Домнулуй Думнезеулуй ностру, ной ши пэринций ноштри, дин тинереця ноастрэ ши пынэ ын зиуа де азь, ши н-ам аскултат гласул Домнулуй Думнезеулуй ностру.”