Йәшая 9

1 Бирақ, һәсрәт-надамәткә қалғанларға зулмәт боливәрмәйду; У өткән заманларда Зәбулун зиминини вә Нафтали зиминини хар қилдурған; Бирақ кәлгүсидә У мошу йәрни, йәни «ят әлләрниң макани» Галилийәгә, җүмлидин «деңиз йоли» бойидики җайлар вә Иордан дәриясиниң қарши қирғақлириға шан-шөһрәт кәлтүриду;

Toutefois, l’accablement ne persistera pas là où est maintenant la détresse: naguère, la honte atteignit la terre de Zabulon et la terre de Nephtali, mais finalement, l’honneur sera rendu au pays qui s’étend vers la mer, ou au delà du Jourdain, au district des gentils.

2 Қараңғулуқта меңип жүргән кишиләр зор бир нурни көрди; Өлүм сайисиниң жутида турғучиларға болса, Дәл уларниң үстигә нур парлиди.

Le peuple qui marchait dans l’obscurité voit une grande lueur; ceux qui habitaient une terre ténébreuse, la lumière rayonne sur eux.

3 — Сән әлни авуттуң, Уларниң шатлиғини зиядә қилдиң; Хәлиқләр һосул вақтида шатланғандәк, Җәң олҗисини үләштүргән вақитта хошаллиққа чөмгәндәк, Улар алдиңда шатлинип кетиду.

Tu élèves ce peuple, Seigneur, tu lui accordes de grandes joies: ils se réjouissent en ta présence comme on se réjouit au temps de la moisson, comme on exulte au partage du butin;

4 Чүнки Мидиянниң [үстидин ғәлибә қилған] күнгә охшаш, Сән униңға селинған боюнтуруқни, Мүрисигә чүшкән әпкәшни, Уларни әзгүчиниң тайиғини сундуруп ташливәттиң.

car le joug qui pesait sur lui, la barre qui courbait son épaule, la verge qui le fustigeait, tu les a brisés comme au jour de Madian.

5 Чүнки [ләшкәрләрниң] урушта кийгән һәр бир өтүклири, Қанға миләнгән һәр бир тонлири болса пәқәтла от үчүн йеқилғу болиду.

Tout l’attirail des guerriers bruyants, les vêtements souillés de sang, tout est consumé, devient la proie du feu.

6 Чүнки биз үчүн бир бала туғулди; Бизгә бир оғул ата қилинди; Һөкүмранлиқ болса униң зиммисигә қоюлиду; Униң нами: — «Карамәт Мәслиһәтчи, Қудрәтлик Тәңри, Мәңгүлүк Ата, аман-хатирҗәмлик Егиси Шаһзадә» дәп атилиду.

C’Est qu’un enfant nous est né, un fils nous est accordé: la souveraineté repose sur son épaule, et on l’a appelé Conseiller merveilleux, Héros divin, Père de la conquête, Prince de la Paix.

7 У Давутниң тәхтигә олтарғанда вә падишалиғиға һөкүмранлиқ қилғанда, Шу чағдин башлап та әбәдил-әбәткичә, Уни адаләт һәм һәққанийлиқ билән тикләйду, шундақла мәзмут сақлайду, Униңдин келидиған һөкүмранлиқ вә аман-хатирҗәмликниң ешиши пүтмәс-түгимәс болиду. Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң отлуқ муһәббити мошуларни ада қилиду.

Son rôle est d’agrandir l’empire, d’assurer une paix sans fin au trône de David et à sa dynastie, qui aura pour base et appui le droit et la justice, dès maintenant et à jamais. Le zèle de l’Eternel fera cela.

8 Рәб Яқуп җәмәтигә бир сөз әвәтти, У пат арида Исраилға чүшиду,

Le Seigneur a lancé une parole contre Jacob, elle est tombée en Israël.

9 Барлиқ хәлиқ, йәни Әфраим вә Самарийәдикиләр шу [сөзниң] тоғрилиғини билгән болсиму, Лекин көңлидә тәкәббурлишип йоғанлиқ қилип, улар: —

Le peuple tout entier la connaîtra, Ephraïm et les habitants de Samarie, qui ont dit avec orgueil et d’un cœur arrogant:

10 — «Хишлар чүшүп кәтти, Бирақ уларниң орниға ойулған ташлар билән қайта ясаймиз; Ерән дәрәқлири кесилип болди, Бирақ уларниң орнида кедир дәрәқлирини ишлитимиз» — дейишиду;

"Des briques sont tombées, nous bâtirons en pierres de taille; des sycomores sont coupés, nous les remplacerons par des cèdres."

11 Шуңа Пәрвәрдигар Рәзинниң күшәндилирини [Исраилға] қарши күчләндүрди, [Яқупниң] дүшмәнлирини қозғиди.

Mais le Seigneur fera triompher d’eux les adversaires de Recîn et mettra les ennemis à leurs trousses.

12 Шәриқтин Сурийәликләр, ғәрәбтә Филистийләр, Улар ағзини һаңдәк ечип Исраилни жутувалиду. Ишлар шундақ дейилгәндәк болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.

Le Syrien à l’Orient, le Philistin à l’Occident, ils mangeront Israël à pleine bouche… Malgré tout cela, sa colère ne s’apaise point et sa main reste étendue.

13 Бирақ хәлиқ өзлирини Урғучиниң йениға техи йенип кәлмиди, Улар самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарни издимәйватиду.

Or, le peuple ne retourne pas vers Celui qui te frappe, et ne recherche pas l’Eternel-Cebaot.

14 Шуңа Пәрвәрдигар бир күн ичидә Исраилниң беши вә қуйруғини, Палма шехи вә қомушини кесип ташлайду;

Aussi le Seigneur arrache-t-il d’Israël tête et queue, palme et roseau, en un seul jour.

15 Мойсипит вә мөһтәрәмләр болса баштур; Ялғанчилиқ үгитидиған пәйғәмбәр — қуйруқтур.

La tête ce sont les anciens et les notables, la queue ce sont les prophètes qui enseignent le mensonge.

16 Чүнки мошу хәлиқниң йетәкчилири уларни аздуриду, Йетәкләнгүчиләр болса жутувелинип йоқилиду.

Les guides de ce peuple le fourvoient, et ceux qu’ils guident vont à la ruine.

17 Шуңа Рәб уларниң жигитлиридин хурсәнлик тапмайду, Житим-йесирлири вә тул хотунлириға рәһим қилмайду; Чүнки һәр бири иплас вә рәзиллик қилғучи, Һәммә еғиздин чиққини пасиқлиқтур. Һәммиси шундақ болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.

C’Est pourquoi le Seigneur n’a aucune satisfaction de ses jeunes gens, ni n’éprouve aucune pitié pour ses veuves et ses orphelins, car tous, ils sont dépravés et malfaisants, toutes les bouches profèrent des propos honteux… Malgré tout cela, sa colère ne s’apaise point et sa main reste étendue.

18 Чүнки рәзиллик оттәк көйиду, У җиған вә тикәнләрни жутувалиду; У орманниң барақсан җайлири арисида тутишиду, Улар ис-түтәклик түврүк болуп пурқирап жуқуриға өрләйду;

Car la méchanceté brûle comme le feu, qui dévore ronces et épines, embrase les taillis de la forêt, d’où s’élèvent des tourbillons de fumée.

19 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң дәрғәзиви билән зимин көйдүрүп ташлиниду, Хәлиқ болса отниң йеқилғуси болиду, халас; Һеч ким өз қериндишини аяп рәһим қилмайду.

Par la colère de l’Eternel-Cebaot le pays est un brasier, et ses habitants deviennent comme un aliment pour le feu: le frère n’a plus pitié de son frère.

20 Бириси оң тәрәптә гөш кесип йәп, тоймайду, Сол тәрәптин ялмап йәпму, қанаәтләнмәйду; Һәр ким өз билигини йәйду;

On déchire à droite et on reste affamé; on dévore à gauche et on n’est pas rassasié; ils vont jusqu’à manger chacun la chair de leur propre bras.

21 Мәнассәһ Әфраимни, Әфраим болса мәнассәһни йәйду; Униң үстигә иккисиму Йәһудаға қарши туриду. Һәммиси шундақ болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.

Manassé contre Ephraïm, Ephraïm contre Manassé, et tous deux contre Juda!… Malgré tout cela, sa colère ne s’apaise point et sa main reste étendue.