Йәшая 54

1 — Тәнтәнә қил, и пәрзәнт көрмигән туғмас аял! Нахшиларни яңрат, шатлинип товла, и толғақ тутуп бақимиған аял! — Чүнки ғериб аялниң балилири ери бар аялниңкидин көптур! — дәйду Пәрвәрдигар, —

“Yaa dubartii dhabduu, kan takkumaa hin daʼin, amma faarfadhu; ati kan takkumaa ciniinsifattee hin beekin iyyii faarfadhu; guddisiitii ililchi. Ijoollee dubartii dhirsa qabduu caalaa ijoolleen dubartii gatamtee ni baayʼatu” jedha Waaqayyo.

2 Чедириңниң орнини кеңәйтип, Туралғулириңниң етиклирини улар яйсун; Күчүңни һеч айимай чедир танилириңни узартқин, Қозуқлириңни чиңайтқин;

“Iddoo dunkaana keetii balʼifadhu; golgaa dunkaana keetii balʼisii diriirsi; walitti hin dachaasin; funyoo kee dheereffadhu; qofoo kees jabeeffadhu.

3 Чүнки сән оң вә сол тәрәпкә кеңийисән; Сениң әвладиң башқа әлләрни егиләйду; Улар ғериб шәһәрләрни аһалилик қилиду.

Ati gara mirgaattii fi gara bitaatti ni babalʼattaatii; sanyiiwwan kee saboota ni dhaalu; magaalaawwan isaanii kanneen duwwaa hafan keessas ni qubatu.

4 Қорқма, чүнки сән һеч хиҗаләттә болмайсән, Һеч уятқа қалдурулмайсән, Чүнки йәргә һеч қаритилип қалмайсән, Чүнки яшлиғиңдики хиҗилчанлиқни унтуйсән, Туллуғуңниң аһанитини һеч есиңгә кәлтүрәлмәйсән.

“Hin sodaatin; ati hin qaanoftuutii. Hin yaaddaʼin; ati hin salphattuutii; Qaanii ijoollummaa keetii ni dagatta; tuffii dhirsi kee sirraa duunaan sirra gaʼes siʼachi hin yaadattu.

5 Чүнки сени яритип Шәкилләндүргүчиң болса сениң ериң, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Униң нами; Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң болса Исраилдики Муқәддәс Болғучи, У барлиқ йәр-зиминниң Худаси дәп атилиду.

Uumaan kee dhirsa keeti; maqaan isaas Waaqayyoo Waan Hunda Dandaʼuu dha; Qulqullichi Israaʼel Furii kee ti; innis Waaqa guutummaa lafaa jedhama.

6 Чүнки Пәрвәрдигар сени чақирди, — Худди ери өзидин ваз кәчкән, көңли сунуқ бир аялдәк, Яшлиғида ятлиқ болуп андин ташливетилгән бир аялни чақирғандәк чақирди» — дәйду сениң Худайиң;

Waaqayyo akka waan ati akkuma niitii gatamtee garaan ishee gaddee, akka niitii dargaggeessaa kan jibbamteetti deebisee ofitti si waama” jedha Waaqni kee.

7 Мән бир дәқиқә сәндин айрилип кәттим, Бирақ зор көйүмчанлиқ билән сени йенимға жиғимән;

“Ani yeroo muraasaafan si dhiise; garuu gara laafina guddaadhaan deebisee sin fida.

8 Ғәзивимниң тешиши билән Мән бир дәқиқила йүзүмни сәндин йошуруп қойдум; Бирақ мәңгүлүк меһир-муһәббитим билән саңа көйүмчанлиқ көрситимән» — дәйду Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң Пәрвәрдигар.

Ani dheekkamsa guddaadhaan yeroo muraasaaf fuula koo si dhokfadheen ture; garuu jaalala bara baraatiin, garaa siifin laafa” jedha Waaqayyo Furiin kee.

9 Мошу ишлар худди Нуһ [пәйғәмбәр] дәвридики топан сулиридәк болиду — Мән Нуһ дәвридики сулар иккинчи йәр йүзини бесип өтмәйду дәп қәсәм ичкинимдәк, — Мән шундақ қәсәм ичкәнмәнки, Сәндин иккинчи ғәзәпләнмәймән, Саңа иккинчи тәнбиһ бәрмәймән.

“Wanni kun anaaf akkuma bara Nohi, yeroo ani itti bishaan Nohi deebiʼee lafa irra hin garagalu jedhee kakadhe sanaa ti. Kanaafuu ani akkan sitti hin aarre, gonkumaas lammata akkan si hin ifanne kakadheera.

10 Чүнки тағлар йоқилиду, Дөңләрму йөткилип кетиду, Бирақ меһир-муһәббитим сәндин һәргиз кәтмәйду, Саңа арам-хатирҗәмлик бәргән әһдәмму сәндин нери болмайду» — дәйду саңа көйүмчанлиқ қилғучи Пәрвәрдигар.

Tulluuwwan raafamanii, gaarran buqqifaman iyyuu, jaalalli hin geeddaramne kan ani siif qabu garuu hin raafamu; yookaan kakuun koo kan nagaa hin diigamu” jedha Waaqayyo inni garaa siif laafu sun.

11 И хар болған, боранда уян-буян чайқалған, һеч тәсәлли қилинмиған [қиз], Мана, Мән ташлириңни рәңдар семонт лай билән қирлаймән, Көк яқутлар билән һулуңни салимән;

“Yaa magaalaa miidhamte kan dambaliidhaan garagalfamtee nama si jajjabeessu dhabde, ani dhagaa gatii guddaatiin si ijaaree sanpeeriidhaanis si hundeessa.

12 Пақирақ мунарлириңни ләәлләрдин, Дәрвазилириңни чақнақ яқутлардин, Барлиқ сепиллириңни җаваһиратлардин қилип ясаймән.

Ani fiixee kee lula diimaadhaan, karrawwan kee dooqa calaqqisuun, dallaa kee hunda immoo dhagaawwan gati jabeeyyiidhaan nan ijaara.

13 Сениң балилириңниң һәммиси Пәрвәрдигар тәрипидин үгитилиду; Балилириңниң арам-хатирҗәмлиги зор болиду!

Waaqayyo ilmaan kee hunda ni barsiisa; nagaan ijoollee keetiis guddaa taʼa.

14 Сән һәққанийлиқ билән тиклинисән; Сән зулумдин жирақ, (Чүнки сән һеч қорқмайсән) Вәһшәттинму жирақ турғучи болисән, Чүнки у саңа һеч йеқинлашмайду.

Ati qajeelummaadhaan hundeeffamta; cunqurfamuun sirraa fagaata; wanni si sodaachisu tokko iyyuu hin jiru. Gooliin sirraa fageeffama; sitti iyyuu hin dhiʼaatu.

15 Мана, бирәрси һаман жиғилип саңа һуҗум қилса, (Бирақ бу иш Мениң ихтияримда болған әмәс), Кимки жиғилип саңа һуҗум қилса сениң сәвәвиңдин жиқилиду.

Yoo namni tokko iyyuu lola sitti kaase ani keessaa hin qabu; namni lola sitti kaasu kam iyyuu harka sitti kennata.

16 Мана, көмүр отини йәлпүтүп, Өзигә мувапиқ бир қурални ясиғучи төмүрчини Мән яратқанмән, Һәм хар қилиш үчүн һалак қилғучиниму Мән яратқанмән;

“Kunoo, kan tumtuu sibiilaa kan cilee buufee ibidda bobeessee miʼa waraanaa tumee hojii isaatiif mijeessu sana uume anuma. Kan nama waa balleessu tokko akka inni balaa buusuuf uumes anuma;

17 Саңа қарши ясалған һеч қандақ қурал карға кәлмәйду; Саңа әрз-шикайәт қилғучи һәр бир тилни сән мат қилисән. Мана шулар Пәрвәрдигарниң қуллириниң алидиған мирасидур! Уларниң һәққанийлиғи болса мәндиндур!

meeshaan si miidhuuf tolfame kam iyyuu hin milkaaʼu; atis arraba si himatu hunda of irraa deebifta. Kun dhaala tajaajiltoota Waaqayyoo ti; innis qajeelummaa isaan narraa argatanii dha” jedha Waaqayyo.

A Dove is Sent Forth from the Ark