Йәшая 4

1 Шу күни йәттә аял бир әрни тутувелип, униңдин: — «Биз өз ненимизни йәймиз, өз кийим-кечәклиримизни кийимиз; пәқәт бизни рәсвалиқтин халас қилиш үчүн, бизни намиңизға тәвә қилишиңизни өтүнимиз!» — дәйду.

И имутся седмь жен за мужа единаго, глаголющя: хлебы наш ясти будем и в ризы нашя одеватися, точию имя твое да наречется на нас, отими укоризну нашу.

2 Шу күни «Пәрвәрдигарниң шехи» униң гөзәллиги һәм шәривини көрсәткүчи болиду, Зимин бәргән мевә болса, Қечип қутулған Исраилдикиләргә шөһрәт вә гөзәллик кәлтүриду.

В день оный возсияет Бог в совете со славою на земли, еже вознести и прославити останок Израиля.

3 Һәм шундақ иш болидуки, Зионда қалғанлар, Йерусалимда тохтитилғанлар, Йәни Йерусалимда һаят дәп тизимланғанларниң һәммиси пак-муқәддәс дәп атилиду.

И будет останок в Сионе и останок во Иерусалиме, святи нарекутся вси написаннии в жизнь во Иерусалиме:

4 Шу чағда Рәб адаләт жүргүзгүчи роһ һәм көйдүргүчи роһ билән, Зион қизлириниң пасиқлиғини жуюп, Йерусалимниң қан дағлирини тазилайду.

яко отмыет Господь скверну сынов и дщерей Сионских и кровь Иерусалимску очистит от среды их духом суда и духом зноя.

5 Шу чағда Пәрвәрдигар күндүздә Зион теғидики һәр бир өй, Шундақла барлиқ ибадәт сорунларниң үстигә ис-түтәк вә булут, Кәчтә болса от ялқуниниң җуласини яритиду; Чүнки шан-шәрәпниң үстидә сайивән бар болиду.

И приидет Господь, и будет все место горы Сиони, и вся яже окрест ея осенит облак во дни, и яко дыма и света огненна горяща в нощи, всею славою покрыется:

6 Шу күни, күндүздә томуз иссиққа сайә қилидиған, Хәтәрдин панаһлинидиған, боран-ямғурларға далда болидиған бир сайивәнлик кәпә болиду».

и будет в сень от зноя и в покров и в сокровение от жестости и дождя.