Йәшая 4

1 Шу күни йәттә аял бир әрни тутувелип, униңдин: — «Биз өз ненимизни йәймиз, өз кийим-кечәклиримизни кийимиз; пәқәт бизни рәсвалиқтин халас қилиш үчүн, бизни намиңизға тәвә қилишиңизни өтүнимиз!» — дәйду.

És megragad hét asszony egy férfit ama napon, mondván: A magunk kenyerét eszszük és a mi ruhánkba öltözködünk, csak hadd neveztessünk a te nevedről, és vedd le rólunk gyalázatunkat!

2 Шу күни «Пәрвәрдигарниң шехи» униң гөзәллиги һәм шәривини көрсәткүчи болиду, Зимин бәргән мевә болса, Қечип қутулған Исраилдикиләргә шөһрәт вә гөзәллик кәлтүриду.

És ama napon az Úrnak csemetéje ékes és dicsőséges lészen, és a földnek gyümölcse nagyságos és díszes Izráel maradékának.

3 Һәм шундақ иш болидуки, Зионда қалғанлар, Йерусалимда тохтитилғанлар, Йәни Йерусалимда һаят дәп тизимланғанларниң һәммиси пак-муқәддәс дәп атилиду.

És lészen, hogy a ki Sionban meghagyatik, és Jeruzsálemben megmarad, szentnek mondatik, minden, valaki Jeruzsálemben az élők közé beiratott.

4 Шу чағда Рәб адаләт жүргүзгүчи роһ һәм көйдүргүчи роһ билән, Зион қизлириниң пасиқлиғини жуюп, Йерусалимниң қан дағлирини тазилайду.

Ha elmosta az Úr Sion leányainak undokságát, és Jeruzsálem vérét eltisztítá belőle az ítélet lelkével, a megégetés lelkével:

5 Шу чағда Пәрвәрдигар күндүздә Зион теғидики һәр бир өй, Шундақла барлиқ ибадәт сорунларниң үстигә ис-түтәк вә булут, Кәчтә болса от ялқуниниң җуласини яритиду; Чүнки шан-шәрәпниң үстидә сайивән бар болиду.

Akkor teremteni fog az Úr Sion hegyének minden helye fölé és gyülekezetei fölé nappal felhőt és ködöt, s lángoló tűznek fényességét éjjel; mert ez egész dicsőségen oltalma lészen;

6 Шу күни, күндүздә томуз иссиққа сайә қилидиған, Хәтәрдин панаһлинидиған, боран-ямғурларға далда болидиған бир сайивәнлик кәпә болиду».

És sátor lészen árnyékul nappal a hőség ellen, s oltalom és rejtek szélvész és eső elől.