Йәшая 22
1 Аламәт көрүнүш берилгән җилға тоғрисида жүкләнгән вәһий: — Силәр һәммиңлар өгүзләрниң үстигә чиқивалғиниңлар зади немә қилғиниңлар?
Raajii waaʼee Sulula Mulʼataa: Amma maaltu isin rakkisee isin hundi fiixee manaatti ol baatan?
2 Силәр хошаллиқ дәбдәбисини көтиридиған, Вараң-чуруңға толған жут, Шатлинидиған шәһәр; Силәрдин өлтүрүлгәнләр қилич билән чепилған әмәс, Яки җәңләрдә өлгән әмәс;
Yaa magaalaa wacaan guutamte, yaa magaalaa jeeqamtuu fi fandalaltuu, namoonni si jalaa qalaman goraadeedhaan hin ajjeefamne yookaan waraana keessatti hin dhumne.
3 Әмирлириңларниң һәммиси бирақла қечишти; Улар оқясиз әсир болди; Жираққа қачқан болсиму, Силәрдин тепивелинғанларниң һәммиси бирликтә әсир болди.
Hooggantoonni kee hundi walumaan baqatan; isaan utuma xiyya hin darbatin qabaman. Isin utuma diinni fagoo jiruu baqattan iyyuu warri qabamtan hundi walumaan mana hidhaatti galfamtaniirtu.
4 Шуңа мән: — «Нәзириңларни мениңдин елиңлар; Мени қаттиқ жиғлашқа қоюңлар; Хәлқимниң булинип кетиши тоғрилиқ маңа тәсәлли беришкә алдирап өзүңларни упратмаңлар» — дедим.
Kanaafuu ani, “Ana irraa garagalaa; ani hiqqifadhee nan booʼa. Badiisa saba koo irratti na jajjabeessuu hin yaalinaa” nan jedhe.
5 Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигардин «Аламәт көрүнүш берилгән җилға»ниң бешиға бир күн чүшиду, У болса аваричилик болидиған, Аяқ асти қилинип петиқдилидиған, Адәмләр қаймуқтурулидиған, Сепил соқулуп чеқилидиған, Тағларға қарап ялвуруп чирқирайдиған бир күни болиду.
Gooftaan, Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu, Sulula Mulʼataa keessatti, guyyaa jeequmsaa, dhidhiitamuutii fi burjaajii, akkasumas guyyaa itti dallaa diiguutii fi tulluuwwanittis iyyuu qaba.
6 Елам җәң һарвулири вә адәмлири билән, атлиқ әскәрлири билән оқданни көтирип келиду, Кир болса қалқанни ечип тәйяр қилиду.
Eelaam manʼee xiyyaa qabattee gaariiwwanii fi abbootii fardaa fudhattee baati; Qiiris gaachana ishee qabatti.
7 Вә шундақ болидуки, Әң гөзәл җилғилириң җәң һарвулири билән толуп кетиду, Атлиқ әскәрләр дәрвазаң алдида сәп тартип туриду.
Sululawwan kee filatamoon gaariiwwaniin guutamaniiru; abbootiin fardaas karra magaalattii irratti ramadamaniiru.
8 Улар Йәһуданиң үстидики қалқанни елип ташлайду; Бирақ сән [Зион] шу күнидә «Орман сарайи»дики қуралларға үмүт бағлиғансән;
Gooftaan ittisa Yihuudaa irraa mulqeera. Atis gaafas miʼa lolaa kan Masaraa Bosonaa keessa jiru sana abdatta.
9 Силәр Давутниң шәһириниң бөсүлгән җайлириниң көп екәнлигини көрүп, Пәстики көлчәк сулирини бир йәргә жиғип су амбири қилдиңлар;
Dallaan Magaalaa Daawit karaa baayʼee akka urame argitaniirtu; Haroo Gad aanaa keessattis bishaan kuufattaniirtu.
10 Йерусалимдики өйләрни санап, улардин бәзилирини бузуп сепилни мустәһкәмләш үчүн ишләттиңлар,
Isin manneen Yerusaalem lakkooftan; dallaa ishee dhagaa jabeessuuf jettaniis manneen sana diigdan.
11 Шундақла кона көлчәктики суларни икки сепил оттурисиға жиғип амбар қилдиңлар; Бирақ мошуларни Яратқучиға һеч қаримидиңлар, Бурундин бурун буларни Шәкилләндүрүп Бекиткүчигә һеч үмүт бағлимидиңлар!
Bishaan Haroo Moofaatiif dallaa lamaan gidduutti kuusaa bishaanii tolchitan; garuu isin gara Isa waan sana hojjetee hin ilaalle; yookaan Isa bara dheeraan dura waan sana karoorseef ulfina hin kennine.
12 Шу күни самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар силәрни жиғлап матәм тутушқа, Чачни чүшүрүп пайнәкбаш болушқа, Бөз кийим кийишкә мураҗиәт қилди.
Gooftaan, Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu, akka ati boossee wawwaattuuf, akka ati rifeensa mataa keetii of irraa cirtee wayyaa gaddaa uffatuuf guyyaa sana si waame.
13 Бирақ буларниң орнида, мана хошаллиқ вә шатлиқ, Калиларни союш, қойларни боғузлаш, Гөшләрни йейиш, шарапларни ичиш, «йәйли, ичәйли, чүнки әтә дуниядин кетимиз» — дейишләр болди!
Qooda kanaa garuu gammachuu fi fandalaluu, loon gorraʼuu fi hoolota qaluu, foon nyaachuu fi daadhii wayinii dhuguutu jira! Isin, “Kottaa ni nyaannaa; ni dhugnas; bor ni duunaatii!” jettu.
14 Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар тәрипидин қулиқимға аян қилиндики, «Бәрһәқ, мошу гуна силәр өлмигичә кәчүрүлмәйду» — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар.
Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu utuma gurri koo dhagaʼuu waan kana naa ibse: “Hamma guyyaa duʼa keessaniitti cubbuun kun isin irraa hin haqamu” jedha Gooftaan, Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu.
15 Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар мана шундақ дәйду: — «Барғин, мошу ғоҗидар, Ордини башқуридиған мошу Шәбнаниң йениға киргин, униңға: —
Gooftaan, Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu akkana jedha: “Dhaqiitii itti gaafatamaa kanaan, Shebnaa, bulchaa masaraa mootummaatiin akkana jedhi:
16 Саңа мошу йәрдә немә бар? Яки мошу йәрдә кимиң бар? Бириси егизликкә өзи үчүн бир гөр қазғандәк, Өзи қорам таштин бир қоналғуни йонуғандәк, Өзүң үчүн бир гөр колидиңму?
Ati maal asii hojjetta? Akka ati iddoo kanatti iddoo awwaalaa qopheeffattu, akka iddoo ol kaʼaa irratti boolla awwaala keetii qotattu, akka kattaa keessatti iddoo boqonnaa keetii tolchattu eenyutu eeyyama siif kenne?
17 Мана һәй палван, Пәрвәрдигар сени өз чаңгилиға елип, чиң сиқимдап,
“Yaa nama jabaa kunoo, Waaqayyo jabeessee qabee si darbachuuf jira.
18 Андин помдақтәк сени бепаян, жирақ бир зиминға ташливетиду. Сән әшу йәрдә өлисән, Һәм әшу йәрдә һәйвәтлик җәң һарвулириңму қалиду, И ғоҗаңниң җәмәтигә шәрмәндилик кәлтүргүчи!
Inni akkuma kubbaa furuursee biyya balʼaa tokko keessa si buusa. Yaa salphina mana gooftaa keetii, ati achitti duuta; gaariiwwan kee mimmiidhagoonis achitti hafu!
19 Мән сени мәнсивиңдин еливетимән, Шуниң билән сени орнуңдин чүшүриветимән.
Ani aangoo kee irraa sin buusa; atis taayitaa kee irraa ni ariʼamta.
20 Шу күниму шундақ болидуки, Мән Һилқияниң оғли Өз қулум болған Елиакимни чақиримән;
“Ani gaafas garbicha koo Eliiyaaqiimin ilma Hilqiyaa nan waama.
21 Сениң тонуңни кийдүримән, Сениң потаң билән униң белини чиң қилимән; Һөкүмранлиғиңни униң қолиға тапшуримән; Шуниң билән у Йерусалимдикиләргә вә Йәһуда җәмәтигә ата болиду.
Ani uffata kee isatti nan uffisa; sabbata kee mudhii isaatti nan hidha; aangoo kees dabarsee isaaf nan kenna. Inni warra Yerusaalem keessa jiraatanii fi mana Yihuudaatiif abbaa ni taʼa.
22 Давут җәмәтиниң ачқучини мән униң мүрисидә қойимән; У ачса, һеч ким етәлмәйду, Әтсә, һеч ким ачалмайду.
Ani furtuu mana Daawit gatiittii isaa irra nan kaaʼa; waan inni banu namni tokko iyyuu cufuu hin dandaʼu; waan inni cufus namni tokko iyyuu banuu hin dandaʼu.
23 Мән уни муқим бир җайға қозуқ қилип бекитимән; У болса атисиниң җәмәти үчүн шәрәплик һоқуқ-тәхт болиду;
Ani akkuma fannoo waa itti fannisan tokkootti iddoo jabaa irra isa nan dhaaba; innis mana abbaa isaatiif teessoo ulfinaa ni taʼa.
24 Хәлиқ униң үстигә атисиниң җәмәтиниң барлиқ шөһрәтлирини жүкләйду; Йәни барлиқ уруқ-нәсиллирини, Барлиқ кичик қача-қучиларни, Пиялә-җамлардин тартип барлиқ күп-едишларғичә асиду.
Isaanis kabaja mana abbaa isaa hunda, ijoollee isaatii fi ijoollee ijoollee isaa, miʼa xixinnaa kan waciitiidhaa jalqabee hamma okkoteetti jiru hunda isatti fannisu.”
25 Шу күнидә — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар: — муқим җайға бекитилгән қозуқ болса, егилип кетиду вә кесип ташлиниду; Униң үстигә есилған жүкләр үзүп ташлиниду», — Чүнки Пәрвәрдигар шундақ дегән еди.
Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu akkana jedha; “Gaafas qofoon iddoo jabaa dhaabame sun ni buqqaʼa; muramee lafa buʼa; baʼaan isatti fannifame sun harcaʼee caccaba.” Waaqayyo waan kana dubbateeraatii.
