Ибранийларға 4
1 Әнди Униң арамлиғиға кирип бәһримән болуш тоғрисидики вәдиси [бизгә] қалдурулғандин кейин, араңлардики бирәрсиниңму униң несивисидин чүшүп қелишидин қорқунучта еһтият қилайли.
LET us fear then lest, though a promise be left of entering into his rest, any one of you should appear to fail of obtaining it.
2 Чүнки хуш хәвәр худди [чөлдики Исраилларға] аңлитилғандәк бизләргиму аңлитилди. Лекин уларниң аңлиғанлири етиқат билән жуғурулмиғанлиқтин, сөз-каламниң уларға һеч қандақ пайдиси болмиған еди.
For we are hearing the same gospel preached as they did; but the word heard did not profit them, not being incorporated by faith with those who heard it.
3 Чүнки бу арамлиққа киргәнләр болса — етиқат қилған бизләрмиз. Худди Худаниң ейтқинидәк: «Шуңа мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар Мениң арамлиғимға қәтъий кирмәйду — дегән». Худаниң әмәллири болса дуния апиридә болғандила һәммиси тамамланған еди;
For we who have believed, have entered into the rest, even as he said, “So, I sware in my wrath, that they shall not enter into my rest;” and that notwithstanding the works were done from the foundation of the world.
4 чүнки яритилишниң йәттинчи күни һәққидә муқәддәс язмиларниң бир йеридә мундақ дейилгән: «Йәттинчи күни кәлгәндә, Худа һәммә әмәллиридин арам алди».
For he said in a certain passage concerning the seventh day to this purport, “And God rested on the seventh day from all his works.”
5 Йәнә келип жуқурида ейтилғандәк Худа: «Улар Мениң арамлиғимға қәтъий кирмәйду» дегән еди.
And in this passage again, “They shall not enter into my rest.”
6 Буниңдин көрүнәрликки, Худаниң арамлиғиға кирәләйдиғанлар бар, амма униң тоғрисидики хуш хәвәрни авал аңлиғанлар итаәтсизлик қилғанлиғи үчүн, униңға кирәлмиди.
Forasmuch therefore as it remaineth for some to enter into it, and they who first had the gospel preached to them entered not in because of unbelief;
7 Шуниң үчүн, Худа әнә шу [арамлиқ тоғрисида] узақ вақиттин кейинки мәлум бир күнни «бүгүн» дәп бекитип, Давут [пәйғәмбәр] арқилиқ йәнә шундақ ейтқан: — «Бүгүн униң авазини аңлисаңлар, Жүригиңларни қаттиқ қилмаңлар!»
again he limiteth a certain day, saying by David, To-day, after so long a time; as it is said, “To-day if ye will hear his voice harden not your hearts.”
8 Әгәр Йәшуа [пәйғәмбәр] [Исраилларни] арамлиққа киргүзгән болса еди, Худа кейин йәнә бир [арамлиқ] күни тоғрилиқ демигән болатти.
For if Joshua had given them the rest, he would not afterwards have spoken of another day.
9 Қисқиси, шабат күнидики бир арамлиқ Худаниң хәлқини күтмәктә.
A sabbatical rest then still remaineth for the people of God.
10 Чүнки Худаниң арамлиғиға киргүчиләр худди Худа «Өз әмәл-ишлиридин арам алған»дәк, өзлириниң ишлиридин арам алиду.
For he that is entered into his rest, he also hath rested from his works, as God did from his own.
11 Шуңа һеч қайсимизниң әнә шу [Исраиллардәк] итаәтсизлик қилған һалитидә жиқилип чүшмәслиги үчүн, һәр биримиз бу арамлиққа киришкә интиләйли.
Let us then earnestly endeavour to enter into that rest, lest any person fall after the same example of unbelief.
12 Чүнки Худаниң сөз-калами җанлиқтур вә күчкә егидур, һәтта җан билән роһни, илик билән боғумларни бир-биридин айриветәлигидәк дәриҗидә, һәр қандақ қош бислиқ қиличтин иштиктур, қәлбдики ой-пикир вә арзу-нийәтләрниң үстидин һөкүм чиқарғучидур.
For the word of God is quickening, and energetic, and sharper than every two-edged sword, and piercing through and through, so as to divide both soul and spirit, both joints and spinal marrow, and critically judges the thoughts and intents of the heart.
13 Униң алдида һеч қандақ мәвҗудат ғайип әмәстур; бәлки биздин һесап Алғучиниң көзлири алдида һәммә иш очуқ-ашкаридур.
Even creation is not invisible before him, but all things are naked, and fully displayed before his eyes, to whom we must give our account.
14 Шундақ болған екән, шундақла әрш-асманлардин өтүп чиққан улуқ Баш Қаһинимиз, йәни Худаниң Оғли Әйса болған екән, биз етирап қилған етиқатимизда чиң турайли.
Having then a great high-priest passed through the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast the confession.
15 Чүнки бизгә тайинланған баш каһинимиз аҗизлиқлиримизға һесдашлиқ қилмиғучи әмәс, бәлки бизгә охшаш һәр хил аздуруш-синақларға дуч кәлгән, лекин гуна садир қилип бақмиғучидур.
For we have not an high-priest incapable of a fellow-feeling with our infirmities, but one tempted in all points, in exact resemblance with ourselves, sin excepted.
16 Шуңа жүригимиз тоқ һалда рәһим-шәпқәткә еришиш вә ярдәмгә еһтияҗлиқ вақтимизда шапаәт тепиш үчүн меһри-шәпқәт [аян қилинғучи] тәхткә йеқинлишайли.
Let us therefore approach with boldness the throne of grace, that we may receive mercy, and find grace for seasonable help.
