Әзакиял 28
1 Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
主の言葉がわたしに臨んだ、
2 И инсан оғли, турниң шаһзадисигә мундақ дегин: — Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Сениң өзүңни чоң тутуп: «Мән бир илаһтурмән; Мән Худаниң тәхтигә, йәни деңиз-океанларниң бағрида олтиримән», дегәнсән; (Бирақ сән инсан, Худа әмәссән!) Сән өз көңлүңни Худаниң көңли дәп ойлап қалдиң.
「人の子よ、ツロの君に言え、主なる神はこう言われる、あなたは心に高ぶって言う、『わたしは神である、神々の座にすわって、海の中にいる』と。しかし、あなたは自分を神のように賢いと思っても、人であって、神ではない。
3 Мана, сән Даниялдин данасән; Һеч қандақ сир сәндин йошурун әмәс;
見よ、あなたはダニエルよりも賢く、すべての秘密もあなたには隠れていない。
4 Даналиғиң вә әқлиң билән сән байлиқларға егә болдуң, Алтун-күмүчни ғәзнилириңгә топлап қойдуң;
あなたは知恵と悟りとによって富を得、金銀を倉にたくわえた。
5 Тиҗарәттә болған зор даналиғиң билән байлиқлириңни авуттуң; Байлиқлириң түпәйлидин өзүңни чоң туттуң: —
あなたは大いなる貿易の知恵によってあなたの富を増し、その富によってあなたの心は高ぶった。
6 Шуңа Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Сән өз көңлүңни Худаниң көңли дәп ойлап кәткәнлигиңдин,
それゆえ、主なる神はこう言われる、あなたは自分を神のように賢いと思っているゆえ、
7 Әнди мана, Мән ят адәмләр, Йәни әлләрниң дәһшитини үстүңгә епкелимән; Улар даналиғиңниң парлақлиғини йоқитишқа қиличлирини суғуруп, Шан-шәривиңни булғайду;
見よ、わたしは、もろもろの国民の最も恐れている異邦人をあなたに攻めこさせる。彼らはつるぎを抜いて、あなたが知恵をもって得た麗しいものに向かい、あなたの輝きを汚し、
8 Улар сени һаңға чүшүриду; Шуниң билән сән деңиз-океанларниң қойнида өлтүрүлгәнләрниң өлүмидә өлисән.
あなたを穴に投げ入れる。あなたは海の中で殺された者のような死を遂げる。
9 Әнди сени өлтүргүчиниң алдида: «Мән Худа» — дәмсән? Бирақ сән өзүңни санҗип өлтүридиғанниң қоли астида Тәңри әмәс, инсан болуп чиқисән.
それでもなおあなたは、『自分は神である』と、あなたを殺す人々の前で言うことができるか。あなたは自分を傷つける者の手にかかっては、人であって、神ではないではないか。
10 Сән ят адәмләрниң қолида хәтнә қилинмиғанларға лайиқ болған өлүм билән өлисән; Чүнки Мән шундақ сөз қилған», — дәйду Рәб Пәрвәрдигар.
あなたは異邦人の手によって割礼を受けない者の死を遂げる。これはわたしが言うのであると、主なる神は言われる」。
11 Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
また主の言葉がわたしに臨んだ、
12 И инсан оғли, Турниң падишаси тоғрилиқ авазиңни көтирип бу мәрсийәни ағзиңға елип униңға мундақ дегин: — Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Сән, камаләтниң җәвһири болған, Даналиққа толған, гөзәлликтә камаләткә йәткән едиң;
「人の子よ、ツロの王のために悲しみの歌をのべて、これに言え。主なる神はこう言われる、あなたは知恵に満ち、美のきわみである完全な印である。
13 Сән Ерәм бағчиси, йәни Худаниң бағчисида болғансән; Һәр бир қиммәтлик ташлар, йәни қизил яқут, сериқ гөһәр вә алмас, берил яқут, ақ һеқиқ, анарташ, көк яқут, зумрәт вә көк қашташ саңа йөгәк болған; Яқут көзлириң вә нәққашлириң алтун ичигә ясалған; Сән яритилған күнүңдә улар тәйярланған еди.
あなたは神の園エデンにあって、もろもろの宝石が、あなたをおおっていた。すなわち赤めのう、黄玉、青玉、貴かんらん石、緑柱石、縞めのう、サファイヤ、ざくろ石、エメラルド。そしてあなたの象眼も彫刻も金でなされた。これらはあなたの造られた日に、あなたのために備えられた。
14 Сән болсаң мәсиһләнгән муһапизәтчи керуб едиңсән, Чүнки Мән сени шундақ бекиткән едим; Сән Худаниң муқәддәс теғида болғансән; Сән отлуқ ташлар арисида жүрәттиң;
わたしはあなたを油そそがれた守護のケルブと一緒に置いた。あなたは神の聖なる山にいて、火の石の間を歩いた。
15 Сән яритилған күндин бери, сәндә қәбиһлик пәйда болғичә, йоллириңда мукәммәл болуп кәлгән едиң.
あなたは造られた日から、あなたの中に悪が見いだされた日まではそのおこないが完全であった。
16 Қилған содилириңниң көп болғанлиғидин сән зорлуқ-зумбулуқ билән толуп, гуна садир қилған; Шуңа Мән сени Худаниң теғидин һарам нәрсә дәп ташливәткәнмән; Мән сени, и муһапизәтчи керуб, отлуқ ташлар арисидин һайдап йоқатқанмән;
あなたの商売が盛んになると、あなたの中に暴虐が満ちて、あなたは罪を犯した。それゆえ、わたしはあなたを神の山から汚れたものとして投げ出し、守護のケルブはあなたを火の石の間から追い出した。
17 Сениң көңлүң гөзәллигиң билән тәкәббурлишип кәтти; Парлақлиғиң түпәйлидин сән даналиғиңни булғиғансән; Мән сени йәргә ташливәттим; Падишаһлар сени көрүп йетиши үчүн Мән сени улар алдида ятқуздум.
あなたは自分の美しさのために心高ぶり、その輝きのために自分の知恵を汚したゆえに、わたしはあなたを地に投げうち、王たちの前に置いて見せ物とした。
18 Сениң қәбиһликлириңниң көплүги түпәйлидин, Қилған содаңниң адилсизлиғи түпәйлидин, Өз муқәддәс җайлириңни булғиғансән; Мән өзүңдин бир отни чиқардим, У сени көйдүрүп йәвәтти; Шуниң билән саңа қарап турғанларниң һәммисиниң көз алдида, Мән сени йәрдә қалған күлләргә айландурувәттим.
あなたは不正な交易をして犯した多くの罪によってあなたの聖所を汚したゆえ、わたしはあなたの中から火を出してあなたを焼き、あなたを見るすべての者の前であなたを地の上の灰とした。
19 Сени тонуғанларниң һәммиси саңа қарап сарасимидә қалиду; Сән өзүң бир вәһшәт болуп қалдиң, әнди қайтидин болмайсән».
もろもろの民のうちであなたを知る者は皆あなたについて驚く。あなたは恐るべき終りを遂げ、永遠にうせはてる」。
20 Пәрвәрдигарниң сөзи маңа келип мундақ дейилди: —
主の言葉がわたしに臨んだ、
21 И инсан оғли, йүзүңни Зидонға қаритип уни әйипләп бешарәт берип мундақ дегин: —
「人の子よ、あなたの顔をシドンに向け、これに向かって預言して、
22 Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Мән саңа қарши, и Зидон; Өзүм араңда улуқлинимән; Мән униң үстигә һөкүм чиқирип җазалиқинимда, Өзүмни униңда пак-муқәддәс екәнлимни көрсәткинимдә, Улар Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни тонуп йетиду.
言え。主なる神はこう言われる、シドンよ、見よ、わたしはあなたの敵となる、わたしはあなたのうちで栄えをあらわす。わたしがシドンのうちにさばきをおこない、そのうちにわたしの聖なることをあらわす時、彼らはわたしが主であることを知る。
23 Мән уларға вабани әвитип, рәстә-кочилирида қан аққузимән; Униңға қарши чиққан қиличниң һәр әтрапида болғанлиғидин оттурисида өлтүрүлгәнләр жиқилиду; Шуниң билән улар Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни тонуп йетиду;
わたしは疫病をこれに送り、そのちまたに流血を送る。その四方からこれに臨むつるぎによって殺される者がその中に倒れる時、彼らはわたしが主であることを知る。
24 Улар йәнә Исраил җәмәтини көзгә илмиған әтрапидикиләр арисида, Исраил үчүн адәмни санҗиғучи җиған яки дәрд-әләмлик тикән болмайду; Шуниң билән улар Мениң Рәб Пәрвәрдигар екәнлигимни тонуп йетиду».
イスラエルの家には、もはや刺すいばらはなく、これを卑しめたその周囲の人々のうちには、苦しめるとげもなくなる。こうして彼らはわたしが主であることを知るようになる。
25 Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән улар тарқитилған әлләр арисидин Исраил җәмәтини қайтидин жиққинимда, уларда әлләрниң көз алдида Өзүмниң пак-муқәддәс екәнлигимни көрсәткинимдә, әнди улар Мән Өз қулум болған Яқупқа тәқдим қилған, өзиниң зиминида олтириду;
主なる神はこう言われる、わたしがイスラエルの家の者を、その散らされたもろもろの民の中から集め、もろもろの国民の目の前で、彼らにわたしの聖なることをあらわす時、彼らはわたしが、わがしもべヤコブに与えた地に住むようになる。
26 улар униңда теч-аманлиқ ичидә яшап, өйләрни селип үзүмзарларни тикиду; Мән уларни көзгә илмайдиған әтрапидикиләрниң һәммисиниң үстигә һөкүм чиқирип җазалиқинимда, улар теч-аманлиқ ичидә туриду; шуниң билән улар Мениң Пәрвәрдигар, уларниң Худаси екәнлигимни билип йетиду».
彼らはそこに安らかに住み、家を建て、またぶどう畑を作る。かつて彼らを卑しめたすべての隣り人たちに対して、わたしがさばきを行う時、彼らは安らかに住む。こうして彼らは、わたしが彼らの神、主であることを知る」。
