Мисирдин чиқиш 15

1 Шу чағда Муса билән Исраиллар Пәрвәрдигарға мәдһийә оқуп муну күйни ейтти: — «Мән Пәрвәрдигарни мәдһийиләп күй ейтай, Чүнки У карамәт улуқлуғини көрсәтти; У ат вә мингүчини деңизға ташливәтти.

Then Moses and the children of Israel sang this song to God, and said, "I will sing to YHWH, for he has triumphed gloriously. The horse and his rider he has thrown into the sea.

2 Мениң күчүм һәм мениң күйүм Яһ Өзидур; У маңа ниҗат болди; У мениң Тәңримдур, мән Уни улуқлаймән; У мениң атамниң Худасидур, мән Уни алий дәп мәдһийиләймән.

YAH is my strength and my song, and he has become my salvation. This is my God, and I will praise him; my father's God, and I will exalt him.

3 Пәрвәрдигар җәңчидур, Яһвәһ Униң намидур.

YHWH is a warrior. YHWH is his name.

4 Пирәвнниң җәң һарвулирини һәм қошунлирини деңизға ташливәтти; Униң алий ләшкәр башлиқлири Қизил Деңизда ғәриқ қилинди.

Pharaoh's chariots and his army he hurled into the sea. His elite officers were drowned in the Red Sea.

5 Чоңқур сулар уларни көмүвәтти, Улар худди таштәк деңиз тегигә чөкүп кәтти.

The depths covered them. They went down into the depths like a stone.

6 Сениң оң қолуң, әй Пәрвәрдигар, Қудрити билән шан-шәрәп тапти; Сениң оң қолуң, әй Пәрвәрдигар, Дүшмәнни кукум-талқан қиливәтти.

Your right hand, YHWH, is glorious in power. Your right hand, YHWH, shattered the enemy.

7 Өз улуқлуғуңниң һәйвиси билән өзүңгә қарши чиққанларни набут қилдиң, Сән отлуқ ғәзивиңни әвәттиң, У саманни көйдүргән оттәк уларни жутувәтти.

In the greatness of your majesty you overthrew those who rise up against you. You sent forth your wrath. It consumed them like stubble.

8 Димиғиңниң нәпәси билән сулар дөң болуп өрлиди, Җушқунлиған долқунлар дөң кәби тик турди, Деңизниң оттурисидики чоңқур сулар қатуруп қоюлди.

With the blast of your nostrils the waters piled up. The surging waters stood upright like a wall. The depths solidified in the heart of the sea.

9 Дүшмән деди: «Мән уларни қоғлаймән, йетишимән, олҗа елип үләштүримән, Улардин дәрдимни чиқиримән, Қиличимни суғуруп, өз қолум билән уларни набут қилимән».

The enemy said, 'I will pursue. I will overtake. I will divide the spoil. My desire shall be satisfied on them. I will draw my sword, my hand shall destroy them.'

10 Лекин Сән нәпәсиң билән пүвлидиң, Деңиз уларни көмүвәтти; Улар җушқунлуқ суларда қоғушундәк чөкүп кәтти.

You blew with your breath. The sea covered them. They sank like lead in the mighty waters.

11 Илаһларниң арисида, әй Пәрвәрдигар, Ким Сениң тәңдишиң болсун? Пак-муқәддәслик ичидә Өз һәйвитиңни көрситидиған, Һәмд-мәдһийиләр арисида дәһшәтлик туридиған, Мөҗизә-карамәт яритидиған, Сәндәк ким болсун?

Who is like you, YHWH, among the gods? Who is like you, majestic in holiness, fearful in praises, working wonders?

12 Сән оң қолуңни узитишиң билән, Йәр-зимин уларни жутувәтти.

You stretched out your right hand. The earth swallowed them.

13 Лекин Өзүңгә һәмҗәмәт қилип қутқузған қовмни рәһимдиллиғиң билән башлап чиқтиң; Сән уларни Өз муқәддәс маканиңға қудритиң билән һидайәт қилип йетәклидиң.

"In your loving kindness you will lead the people that you have redeemed. You will guide them by your strength to your holy dwelling.

14 Ят хәлиқләр буни аңлап, титришип кәтти; Филистийәдә туруватқанларни толғақтәк азап тутти.

When the peoples hear, they will tremble. Anguish will grip the inhabitants of Philistia.

15 Андин Едомниң әмирлири дәккә-дүккигә чүшти; Моабниң палванлирини болса, раса титрәк басти; Қанаан зиминидикиләрниң жүриги су болуп ақти;

Then the chiefs of Edom will be terrified. Trembling will seize the leaders of Moab. All the inhabitants of Canaan will melt away.

16 Қорқунуч вә дәһшәт уларни басти; Билигиңниң һәйвити билән улар худди таштәк мидирлалмай қалди; Хәлқиң өтүп кәткичә, и Пәрвәрдигар, Өзүң рәнә төләп һөр қилған хәлқиң өтүп болғичә.

Terror and dread will fall on them. By the greatness of your arm they will be as still as a stone, until your people pass over, YHWH, until the people pass over whom you have purchased.

17 Уларни башлап кирип, Өз мирасиң болған тағда көчәттәк тикисән, Өз маканиң қилған җайға, и Пәрвәрдигар, Өз қоллириң тәйярлиған муқәддәс җайға, и Рәб, уларни елип барисән.

You shall bring them in, and plant them in the mountain of your inheritance, the place, YHWH, which you have made for yourself to dwell in; the sanctuary, YHWH, which your hands have established.

18 Пәрвәрдигар әбәдил-әбәткичә падиша болуп һөкүм сүриду!

YHWH shall reign forever and ever."

19 Чүнки Пирәвнниң атлири, Җәң һарвулири атлиқлири билән биллә деңизға кирип болди; Пәрвәрдигар деңизниң сулирини уларниң үстигә яндурди, Лекин Исраиллар болса деңизниң оттурисидин қуруқ йәрдин меңип өтүп кәтти».

For the horses of Pharaoh went in with his chariots and with his horsemen into the sea, and YHWH brought back the waters of the sea on them; but the children of Israel walked on dry land in the midst of the sea.

20 Андин Һарунниң һәдиси пәйғәмбәр Мәрйәм қолиға дапни алди, барлиқ қиз-аялларму қолиға дап елип, уссул ойнишип униңға әгәшти.

Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a tambourine in her hand; and all the women went out after her with tambourines and with dances.

21 Мәрйәм уларға җававән мундақ күйни оқуди: — «Пәрвәрдигарни мәдһийиләп күй ейтиңлар, Чүнки У зор улуқлуғини көрсәтти; У ат вә мингүчини деңизға ташливәтти!».

Miriam answered them, "Sing to YHWH, for he has triumphed gloriously. The horse and his rider he has thrown into the sea."

22 Андин Муса Исраилларни Қизил Деңиздин башлап, Шур чөлигә елип барди. Улар уда үч күн чөлдә жүрүп, су тапалмиди.

Moses led Israel onward from the Red Sea, and they went out into the wilderness of Shur; and they went three days in the wilderness, and found no water.

23 Андин улар Мараһқа йетип кәлди; лекин у йәрниң сүйи аччиқ болуп, сүйини ичкили болмайтти; шуңа у җайниң нами «Мараһ» дәп қоюлған.

When they came to Marah, they couldn't drink from the waters of Marah, for they were bitter. Therefore its name was called Marah.

24 У вақитта халайиқ: — Биз немә ичимиз? — дәп Мусадин ағринип ғотулдашқили турди.

The people murmured against Moses, saying, "What shall we drink?"

25 У Пәрвәрдигарға пәряд көтәрди; Пәрвәрдигар униңға бир дәрәқни көрсәтти; у дәрәқ яғичини елип, суға ташливиди, су татлиқ суға айланди. У йәрдә Пәрвәрдигар уларға һөкүм-бәлгүлимә бекитип, уларни синап, мундақ деди: —

Then he cried to YHWH. YHWH showed him a tree, and he threw it into the waters, and the waters were made sweet. There he made a statute and an ordinance for them, and there he tested them;

26 «Әгәр силәр көңүл қоюп Худайиңлар Пәрвәрдигарниң сөзини аңлап, Униң нәзиридә дурус болғанни қилип, әмирлиригә қулақ селип, барлиқ һөкүмлирини тутсаңлар, ундақта, Мән мисирлиқларниң үстигә салған кесәлләрдин һеч бирини үстүңгә салмаймән; чүнки Мәнки силәргә шипалиқ бәргүчи Пәрвәрдигардурмән».

and he said, "If you will diligently listen to the voice of YHWH your God, and will do that which is right in his eyes, and will pay attention to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of the diseases on you, which I have put on the Egyptians; for I am YHWH who heals you.

27 Андин улар Елимға йетип кәлди. Шу йәрдә он икки булақ билән йәтмиш хорма дәриғи бар еди; улар шу йәрдә суларниң бойида чедир тикти.

They came to Elim, where there were twelve springs of water, and seventy palm trees: and they camped there by the waters.