Әстәр 6
1 Шу күни кечиси падишаниң уйқиси қечип, тарих-тәзкиринамини әкәлдүрди вә булар униң алдида оқуп берилди.
That night the king could not sleep. He commanded servants to bring the records of the events of his reign, and they were being read aloud to the king.
2 Бир йәрдә: «Падишаһниң Бигтана, Тәрәш дәйдиған орда дәрвазисини бақидиған икки һәрәмъағиси бар еди, улар падиша Аһашверошқа қол селишқа қәстлигәндә, Мордикай бу ишни паш қилип хәвәр йәткүзгән, дәп пүтүлгән еди.
It was found recorded there that Mordecai had told about Bigthana and Teresh, two of the king's officials who guarded the entrance, who had tried to harm King Ahasuerus.
3 Падишаһ: — Бу иш үчүн Мордикайға қандақ нам-шөһрәт вә иззәт-икрам наил қилинди? — дәп сориди. — У һеч немигә еришмиди, — дәп җавап беришти падишаниң йенидики хизмәттә болған ғуламлири.
The king asked, “What was done to give honor or recognition to Mordecai for doing this?” Then the king's young men who served him said, “Nothing was done for him.”
4 — Орда һойлисида ким бар? — дәп сориди падиша. Бу чағда Һаман падишадин Мордикайни өзи тәйярлап қойған дарға есишни тәләп қилғили келип, ординиң ташқириқи һойлисиға киргән еди.
The king said, “Who is in the courtyard?” Now Haman had entered the outer courtyard of the king's house to speak to him about hanging Mordecai on the gallows he set up for him.
5 — Мана, Һаман һойлида туриду, — дейишти падишаниң ғуламлири униңға. — Кирсун, — деди падиша.
The king's servants said to him, “Haman is standing in the courtyard.” The king said, “Let him come in.”
6 Һаман киривиди, падиша униңдин: — Падиша иззәт-һөрмитини қилишни яхши көргән кишигә немә ишларни қилиши керәк? — дәп соривиди, Һаман көңлидә: «Падиша иззәт-һөрмитини қилишни яхши көргән киши мениңдин башқа йәнә ким болатти?» — дәп ойлиди-дә
When Haman entered, the king said to him, “What should be done for the man whom the king takes pleasure in honoring?” Now Haman said in his heart, “Whom would the king take pleasure in honoring more than me?”
7 падишаға: — Падиша иззәт-һөрмитини қилишни яхши көргән кишигә
Haman said to the king, “For the man whom the king takes pleasure in honoring,
8 падишасим дайим кийидиған шаһанә кийим-кечәк вә дайим минидиған арғимақ, йәни бешиға шаһанә таҗ-бәлгү тақалған арғимақ елип келинип,
let royal robes be brought, robes that the king has worn, and a horse that the king has ridden and on whose head is the royal crest.
9 шаһанә кийим билән арғимақни падишаниң әң муһтәрәм әмирлиридин биригә тутқузсун, у кийимни падишасим иззәт-һөрмитини қилишни яхши көргән кишигә кийгүзүп вә уни арғимаққа миндүрүп шәһәр мәйдан-кочилирини айландурсун вә униң алдида: «Қараңлар! Падиша иззәт-һөрмитини қилишни яхши көргән кишигә мошундақ муамилә қилиниду!» дәп җакалап маңсун, — деди.
Then let the robes and the horse be given to one of the king's most noble officials. Let them dress the man whom the king takes pleasure in honoring, and let them lead him on the horse through the city streets. Let them proclaim before him, 'This is what is done to the one whom the king takes pleasure in honoring!'”
10 Шуниң билән падиша Һаманға: — Тез берип дегиниңдәк шаһанә кийим билән арғимақни әпкәл, орда дәрвазисиниң алдида олтарған аву Йәһудий Мордикайға дәл сөзүңдәк қилғин; сениң дегәнлириңниң бирәрсиму кам болуп қалмисун! — деди.
Then the king said to Haman, “Hurry, take the robes and the horse, as you have said, and do this for Mordecai the Jew who sits at the king's gate. Do not fail in a single matter of what you have said.”
11 Шундақ қилип Һаман шаһанә кийим билән арғимақни әкелип, алди билән Мордикайға шаһанә кийимни кийгүзди, андин уни арғимаққа миндүрүп, шәһәр мәйдан-кочилирини айландурди вә униң алдида: — «Мана, падиша иззәт-һөрмитини қилишни яхши көргән кишигә мошундақ муамилә қилиниду!» дәп җакалап маңди.
Then Haman took the robe and the horse. He dressed Mordecai and led him on the horse through the city streets. He proclaimed before him, “This is what is done for a man whom the king takes pleasure in honoring!”
12 Мордикай йәнила орда дәрвазисиниң алдиға қайтип барди; Һаман болса ғәм-қайғуға петип, бешини чүмкигән һалда алдирап-тенәп өз өйигә қайтип кәтти.
Mordecai returned to the king's gate. But Haman hurried to his house, mourning, with his head covered.
13 Һаман хотуни Зәрәшкә вә барлиқ дост-ағинилиригә бешиға кәлгәнлириниң һәммисини ейтип бәрди. Андин униң данишмәнлири билән хотуни Зәрәш буни аңлап униңға: — Мордикайниң алдида йеңилишқа башлаптила; у әгәр Йәһудийларниң нәслидин болса, уни йеңәлмәйла, әксичә сөзсиз униң алдида мәғлуп болидила, дейишти.
Haman told Zeresh his wife and all his friends everything that happened to him. Then his men who were known for their wisdom, and Zeresh his wife, said to him, “If Mordecai, before whom you have begun to fall, is Jewish, you will not overcome him, but you will certainly fall before him.”
14 Улар техи Һаман билән сөзлишиватқан чеғида, падишаниң һәрәмъағилири келип Һаманни Әстәр тәйярлиған зияпәткә беришқа алдиратти.
While they were talking with him, the king's officials arrived. They hurried to bring Haman to the feast that Esther had prepared.
