Қанун шәрһи 33
1 Худаниң адими болған Мусаниң өлүмидин илгири Исраилларни бәрикәтләшкә тилигән бәхит-тиләклири мунулар: —
And this is the blessing, wherewith Moses, the man of God, blessed the children of Israel before his death.
2 У мундақ деди: — «Пәрвәрдигар Өзи Синай теғидин келип, Сеирдин чиқип [Исраил] үстигә парлиди; Паран теғидин пәйда болуп чақниди, У түмәнлигән муқәддәсләрниң оттурисидин чиқип кәлди; Оң қолидин Исраилға аталған отлуқ бир қанун чиқти.
And he said, The Lord came from Sinai, and rose up from Seir unto them: he shone forth from mount Paran, and he came from among myriads of saints; from his right hand he gave a fiery law unto them.
3 Дәрһәқиқәт, У хәлиқни сөйиду; Сениң барлиқ муқәддәс бәндилириң қолуңдидур; Уларниң һәр бири айиғиң алдида олтирип, Сөзлириңгә муйәссәр болиду.
Yea, thou also lovedst the tribes; all their saints were in thy hand; and they, prostrate before thy feet, received thy words.
4 Муса бизгә бир қанун буйруп, Буни Яқупниң җамаитигә мирас қилип бәрди;
“The law which Moses commanded us, is the inheritance of the congregation of Jacob.”
5 Хәлиқниң сәрдарлири җәм болуп, Исраилниң қәбилилири бир йәргә жиғилғанда, У Йәшурунниң оттурисида падишадәк болди.
Thus became he king in Yeshurun, when the heads of the people were assembled, as one the tribes of Israel.
6 «Рубән болса, адәмлири өлүп кәтмәй, һаят турсун; Униң адәмлири аз болмисун».
May Reuben live, and not die; and may not his men be few.
7 [Муса]ниң Йәһуда тоғрисида тилигән бәхити мундақ: — «Йәһуданиң авазини аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Уни өз хәлқигә қобул қилдурғайсән; Униң қоллири улар үчүн күрәш қилсун; Әнди өзини әзгүчиләргә қарши турушқа униңға мәдәт болғайсән».
And this is [the blessing] of Judah, and he said, Hear, Lord, the voice of Judah, and bring him unto his people: let the power of his hands contend for him; and be thou a help to him from his adversaries.
8 У Лавий тоғрисида мундақ деди: — «Сениң урим вә туммим ташлириң Сениң бу муқәддәс бәндәңгә тапшурулған; Сән уни Массаһда синидиң, Мәрибаһниң сулириниң йенида униң билән талаштиң.
And of Levi he said, Thy Thummim and thy Urim are with thy holy man, whom thou didst prove at Massah, and with whom thou didst strive at the waters of Meribah;
9 У өз ата-аниси тоғрисида: «Уларға йүз-хатирә қилмаймән», дәп ейтти, Өз қериндашлириниң һеч йүзини қилмай, Өз балилириниму тонушни халимай, Бәлки Сениң сөзүңгә әмәл қилип, әһдәңни чиң тутти.
Who said of his father and of his mother, I have not seen him; and who did not acknowledge his brothers, nor regarded his own children; for they observe thy word, and thy covenant they keep.
10 Мана, [Лавийлар] Яқупқа һөкүмлириңни уқтуриду, Улар Исраилға қанунуңни үгитиду; Улар димиғиңға хушбуйни суниду, Қурбангаһиңға пүтүн көйдүрмә қурбанлиқларни кәлтүриду.
They shall teach thy ordinances unto Jacob, and thy law unto Israel: they shall put incense before thee, and whole burnt-sacrifice upon thy altar.
11 И Пәрвәрдигар, униң тәәллуқатини бәрикәтлигәйсән, Униң қоллириниң әҗри Сени хуш қилғидәк болғай, Униңға қарши чиққанлар вә униңдин нәпрәтләнгәнләр болса, Уларни қопалмиғидәк һалда бәллирини сундурғайсән!»
Bless, O Lord, his substance, and receive favorably the work of his hands: crush the loins of those that rise up against him, and those that hate him, that they cannot rise again.
12 У Бинямин тоғрисида мундақ деди: — «Пәрвәрдигарниң сөйгини болса, У Униң йенида бехәтәр макан қилиду, Пәрвәрдигар сайә болуп пүтүн күн уни сақлайду, У уни мүриси оттурисида маканлаштуриду»
And of Benjamin he said, The beloved of the Lord [is he], he shall dwell in safety by him: he will shield him all the day long, and between his shoulders will he dwell.
13 Йүсүп тоғрисида у мундақ деди: — «Униң зимини Пәрвәрдигар тәрипидин бәрикәтлик болғай! Асманларниң есил немәтлири билән, Шәбнәм билән, Йәр тегидики немәтлири билән,
And of Joseph he said, Blessed of the Lord be his land, through the precious gift of heaven, through the dew, and through the deep that coucheth beneath,
14 Күндин һасил болидиған есил мәһсулатлири билән, Айдин һасил болидиған есил немәтлири билән,
And through the precious fruits brought forth by the sun, and through the precious things put forth by the moon,
15 Қедимки тағларниң алий немәтлири билән, Мәңгүлүк дөңләрниң есил немәтлири билән,
And through the best things of the ancient mountains, and through the precious things of the everlasting hills,
16 Йәрниң есил немәтлири вә униңға толған һәммә мәвҗудатлири билән, Азғанлиқта турғучи Затниң шапаити билән бәрикәтләнсун! Буларниң һәммиси Йүсүпниң бешиға, Йәни өз қериндашлиридин айрилғанниң чоққисиға чүшсун.
And through the precious things of the earth and its fulness, and through the goodwill of him that dwelt in the thorn-bush: may this blessing come upon the head of Joseph, and upon the crown of the head of him that was separated from his brothers.
17 Униң һәйвиси өз буқисиниң тунҗисидәктур; Униң мүңгүзлири явайи калиниң мүңгүзлиридәктур, Улар билән у әл-жутларниң һәммисини бирақла йәр йүзиниң чәтлиригичә үсиду. Мана Әфраимниң түмәнлигән адәмлири, Манассәһниң миңлиған адәмлири шундақ болиду».
His first-born steer is adorned with glory, and his horns are like the horns of reem; with them shall he push nations together to the ends of the earth: and they are the myriads of Ephraim, and they are the thousands of Menasseh.
18 Зәбулун тоғрисида у мундақ деди: — «Әй Зәбулун, сән чиққиниңда шатланғин; Әй сән Иссакар, өз чедирлириңда хуш болғин!
And of Zebulun he said, Rejoice, Zebulun, in thy going out; and, Issachar, in thy tents.
19 Мана улар хәлиқләрни таққа чақириду, Шу йәрдә улар һәққанийлиқниң қурбанлиқлирини суниду, Чүнки улар деңиздики мол дөләтләрни, Қумға көмүлгән гөһәрләрни сүмүрүп уларға муйәссәр болиду».
They will call the tribes unto the mountain; there will they offer sacrifices of righteousness; for they will suck the abundance of the seas, and the treasures hid in the sand.
20 Гад тоғрисида у мундақ деди: — «Гадниң зиминини кеңәйткүчигә бәхит-бәрикәт болғай; Гад болса чиши ширдәк олтирақлашти; У биләк һәм баш терисини титма-титма қиливетиду;
And of Gad he said, Blessed be he that enlargeth Gad: like a lioness lieth he down, and teareth off the arm with the crown of the head.
21 Шу йәрдә у әң есил несивини талливалди; Чүнки шу йәрдиму у һөкүм бекиткүчиниң үлүши болған җай сақлақлиқтур; У хәлиқниң сәрдарлири билән келип, Исраил билән биргә Пәрвәрдигарниң адалити билән һөкүмлирини жүргүзди».
And he provided the first part for himself, because there is the field of the law-giver, of the hidden; and he went forth at the head of the people: he executed the justice of the Lord, and his judgments with Israel.
22 Дан тоғрисида у мундақ деди: — «Дан болса яш бир ширдур; У Башандин тақлап өтиду».
And of Dan he said, Dan is a lion's whelp, that leapeth forth from Bashan.
23 Нафтали тоғрисида у мундақ деди: — «Әй Нафтали, илтипатқа тоюнғансән, Пәрвәрдигар тәрипидин кәлгән бәхит-бәрикәткә толуп, Мәғрип билән җәнупни өзүңгә мүлүк қилип егиләйсән».
And of Naphtali he said, O Naphtali, satisfied with favor, and full of the blessing of the Lord, take thou possession of the west and the south.
24 Ашир тоғрисида у мундақ деди: — «Ашир оғуллар билән бәрикәтлиниду; У қериндашлири арисида илтипат көрсун; Пути майға чилансун.
And of Asher he said, More than [all] the children be Asher blessed: he shall be the most favored of his brethren, and bathe his foot in oil.
25 Дәрваза балдақлириң төмүр билән мистин болиду; Күнлириң қандақ болса, күчүңму шуниңға мувапиқ тәң болиду».
Iron and copper shall be thy bolts; and as thy [younger] days so shall thy old age be.
26 «— Әй Йәшурун, Тәңриңдәк башқа һеч ким йоқтур; У саңа ярдәмгә асманлар үстигә, Зор һәйвиси билән булутларниң үстигә минип келиду.
There is none like unto the God of Yeshurun, who rideth to help thee upon the heavens, and in his excellency upon the skies.
27 Әзәлий Худа сениң башпанаһиңдур, Астиңда әбәдий биләкләр туриду. У сениң алдиңдин дүшмәнни һайдап: — «Уларни һалак қилғин!» дәп [саңа] буйруйду.
Thy refuge is the eternal God, and here beneath, the everlasting arms; and he thrust out the enemy from before thee; and he said, Destroy.
28 Шуниң билән Исраил ашлиқ билән йеңи шарап мол болған бир зиминда туруп, Ялғуз аман-есән макан тутиду, Яқупниң булиқи охшашла аман-есән болиду; Униң асманлириму шәбнәм темитип туриду.
And then dwelt Israel in safety, alone, the fountain of Jacob; in a land of corn and wine; also its heavens shall drop down dew.
29 Бәхитликсән, и Исраил! Сәндәк Пәрвәрдигарниң Өзи қутқузған хәлиқтин йәнә ким бар? У болса сениң мәдәткар қалқиниң, Һәйвәтлик қиличиңдур! Сениң дүшмәнлириң саңа зәиплишип бойсуниду; Сән уларниң егиз җайлирида дәссәп маңисән».
Happy art thou, O Israel! who is like unto thee, O people, saved by the Lord, the Shield of thy help, and who is the Sword of thy excellency! and thy enemies shall fawn upon thee; and thou shalt tread upon their high-places.
