Паалийәтлири 1
1 И [һөрмәтлик] Теофилос, мән дәсләп язған баян Әйса өзи таллиған расулларға Муқәддәс Роһ арқилиқ әмирләрни тапшуруп асманға көтирилгән күнгичә болған униң барлиқ әмәллири һәм барлиқ тәлим беришлириниң башланмиси тоғрисида еди.
Пативало Феофило, дэ муро англуно лил мэ искриисардом пала вса, со терэлас Исусо и сости Вов сиклярэлас
ды колэ дивэ, кала Свэнтонэ Фаноґа прыпхэнда вытидэне апостолонэнди кода, со лэнди трэбуни тэ терэ, и сля лито дэ болыбэн.
3 У азап-оқубәтләрни тартқандин кейин, уларға көп испатлар билән өзиниң тирик екәнлигини көрсәткән; у уларға қириқ күн ичидә көрүнгән болуп, Худаниң падишалиғиға аит ишлар тоғрилиқ сөзләп бәргән;
Пала Пэхкири бари грыжа Вов сикавдапэ лэнди джювдэґа тай допхэнда, со кода чячимо. Исусо сикавэласпэ лэнди саранда дивэ и дэдумэлас пала Дэвлэхкоро Тхагаримо.
4 вә улар билән җәм қилинғанда мундақ әмир қилди: — «Йерусалимдин айрилмай, силәр мәндин аңлиған, Атиниң вәдисини күтүңлар.
Екхвар, кала вонэ сле їтханэ, Исусо прыпхэнда лэнди тэ на уджян Ерусалимостар, нэ тэ дожутярэн кода, со Дад камля лэнди тэ дэ. — Акэ, терэлпэ кода, со тумэ шундэ Мандар.
5 Чүнки Йәһя суда чөмүлдүргән, лекин силәр болсаңлар көп күнләр өтмәй Муқәддәс Роһта чөмүлдүрүлисиләр».
Иоанно болдэня панеґа, нэ тумэ сиго авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа.
6 Расуллар [униң билән] җәм қилинғанда, униңдин: — И Рәб, сән мошу вақитта Исраилниң падишалиғини әслигә кәлтүрмәкчимусән? — дәп сорашқа башлиди.
Тунчи кодэла, савэ котэ сле, пхучле Лэстар: — Рае, на дэ кадыя вряма Ту камэх тэ ваздэ упалэ Израилёхкоро тхагаримо?
7 У уларға мундақ деди: — Ата Өз һоқуқиға асасән бекиткән вақит-пәйтләрни силәрниң билиш несивәңлар йоқ.
Вов пхэнда лэнди: — На тумаро рындо тэ джянэ вряма и чясо, савэ Дад тховда Пэхкиря зораґа.
8 Бирақ Муқәддәс Роһ үстүңларға чүшкәндә силәр күч-қудрәткә егә болисиләр, Йерусалим, пүтүн Йәһудийә вә Самарийә бойичә һәм җаһанниң чәтлиригичә маңа гувачи болисиләр.
Нэ кала пэ тумэн сджяла Свэнто Фано, тумэ лэна зор и авэна тэ розпхэнэ пала Ман дэ Ерусалимо, пав всавири Иудея, дэ Самария и пав всавири люмля.
9 У бу сөзләрни қилип болуп, улар қарап турғанда көтирилди, бир парчә булут уни ариға алди-дә, у уларниң нәзиридин ғайип болди.
Кала Вов пропхэнда када, вонэ дыкхле, сар Вов ваздэняпэ упрал, и хмара затерда Лэ лэнгэрэ якхэндар.
10 У асманға көтирилгәндә, улар көзлирини көккә тикип қарашқанда, мана туюқсиз уларниң йенида ақ кийим кийгән икки адәм пәйда болуп:
Вонэ на пэрэаченас тэ дыкхэ пэ болыбэн, кала Вов ваздэласпэ. Тай акэ, паша лэн ачиле дуй мануша дэ парни їда.
11 — Әй Галилийәликләр, немишкә өрә турғиниңларчә асманға қарап қалдиңлар? Силәр силәрдин айрилип әршкә көтирилгән шу Әйсаниң асманға қандақ көтирилгинини көргән болсаңлар, йәнә шу һалда қайтип келиду, — деди.
— Галилеянуря, — пхэндэ вонэ, — сости тумэ ачен и дыкхэн дэ болыбэн? Кадэва Исусо, Саво сля лито тумэндар дэ болыбэн, рисявэла кади ж, сар тумэ дыкхле Лэ, кала уджялас.
12 Андин улар Йерусалимға йеқин, униңдин бир чақиримчә жирақлиқтики Зәйтун теғидин Йерусалимға қайтип кәлди.
Тунчи вонэ рисиле дэ Ерусалимо плаестар, саво акхарэлпэ «Оливково». Вов сля надур форостар, дром, саво домукэнас тэ проджя дэ суббота.
13 Улар шәһәргә кирип, өзлири туруватқан өйниң үстүнки қәвитидики бир өйгә чиқти. Шу йәрдә Петрус, Юһанна, Яқуп, Андирияс, Филип, Томас, Бартоломай, Матта, Алфайниң оғли Яқуп, «милләтпәрвәр» Симон вә [йәнә бир] Яқупниң оғли Йәһуда бар еди.
Кала вонэ авиле дэ цэр, дэ саво джювдэ набари вряма, тунчи ваздэнепэ дэ упралуни цэра. Котэ сле Пётро тай Иоанно, Иаково тай Андреи, Филиппо тай Фома, Варфоломеи тай Матфеи, Иаково, Алфеёхкоро чяво, Симоно Зилото тай Иуда, Иаковохкоро чяво.
14 Булар бир җан бир дил болуп үзүлдүрмәй берилип дуа-тилавәт қилишти; бу ишта бир йәргә җәм болғанлардин бир қанчә аял, җүмлидин Әйсаниң аниси Мәрйәм һәмдә Әйсаниң инилириму бар еди.
Всавэрэ вонэ їтханэ сле дэ мангима. Лэнца сле набут джювлен, дэй Исусохкири, Мария, тай Лэхкэрэ пхрала.
15 Шу күнләрниң биридә, Петрус қериндашлар оттурисида өрә туруп (җәм болушқанлар бир йүз жигирмигә йеқин еди) мундақ деди:
Дэ кодыя вряма Пётро вщиля машкар патякунэн (а лэн стидэняпэ паша шэл тай биш мануш) и пхэнда:
16 — Қериндашлар, Әйсани тутқанларға йол башлиғучи болған Йәһуда һәққидә Муқәддәс Роһниң бурун Давут арқилиқ алдин-ала ейтқан муқәддәс язмилардики сөзлири әмәлгә ешиши муқәррәр еди.
— Мурша! Пхралалэ! Трэбуни сля, соб тэ стерэлпэ кода, со чиндо дэ Лилэн, тев Свэнто Фано пхэнда чэрез Давидо пала Иуда, саво лиджялас колэн, савэ пхангле Исусо.
17 Чүнки [Йәһуда]му аримиздин бири һесапланған вә [Худаниң] бу хизмитидин несивиси бар еди
Иуда сля екх амэндар, саво терэлас амэнца екх бути.
18 (у қилған қәбиһликниң инъамидин еришкән пулға бир парчә йәр сетивалған еди, у шу йәрдә бешичилап жиқилип, үчәй-қерини чувулуп кәтти;
(Пэ ловэ, савэ вов затерда пала пэхкоро вурыто рындо, вов тинда маля. Нэ тэлэдэня и кади фартэ замардапэ, со пхариля лэхкоро води и выґульдэ лэстар всавэрэ пора.
19 бу иш пүткүл Йерусалимдикиләргә мәлум болуп, улар у йәрни өз тили билән «Һақәлдәма» дәп аташти. Буниң мәнаси «қан төкүлгән йәр» дегәнликтур)
Пала кода уджянгле всавэрэ, ко джювдэ дэ Ерусалимо, и проакхардэ маля пав пэхкири чиб Акелдама, ай пав аврэ — «Ратэхкири маля».)
20 Чүнки Зәбурда [Йәһудаға] [қаритилған] муну сөзләр пүтүлгән: — «Униң туралғуси чөлгә айлансун, Униңда һеч турғучи болмисун!» Вә: — «Униң йетәкчилик орниға башқа бириси чиқсун!»
Дэ лил «Псалмы» искриисардо: «Мэк лэхкоро цэр тэ авэл шушо, и мэк котэ нико на джювэл». Тай инте: «Мэк авэр лэхкоро тхан залэла».
21 Шуниң үчүн, Рәб Әйсаниң тирилгәнлигигә биз билән тәң гувалиқ бериши үчүн, бир кишини таллишимиз керәк. Бу киши Әйса аримизда жүргән күнләрдә, Йәһя [пәйғәмбәр]дин чөмүлдүрүшни қобул қилған күндин башлап таки асманға көтирилгән күнгичә биз билән баштин-ахир биллә болған кишиләрдин болуши керәк, — деди.
Колэсти амэнди трэбуни тэ вытидэ екхэ кодэла манушэндар, ко пхирэлас амэнца всавири вряма, тев бы тэ на джял Рай Исусо,
кодэла вряматар, кала Иоанно болдэня Лэ ды колэ дивэ, кала Исусо сля лито амэндар. Кадэва мануш, сар и амэ, трэбуни тэ авэл допхэнимари пала Исусохкоро отджюндивимо.
23 Шуниң билән улар Йүсүп (йәнә Барсабас дәпму аталған, йәнә бир исми Юстус) билән Маттияс дегән икки кишини бекитип, мундақ дуа қилишти:
Вытидэне дон: Иосифо, савэ инте акхарэнас Варсавва, а кади ж — Иусто, тай Матфие.
24 — Сән, и һәммә адәмниң қәлбини билгүчи Пәрвәрдигар! Йәһуда тейилип бу хизмәт вә расуллуқтин мәһрум болуп өзигә хас болған йәргә кәтти. Әнди у ташлап қойған хизмәт вә расуллуқниң несивисигә егә болушқа бу иккиләндин қайсисини таллиғанлиғиңни көрсәткәйсән!
Тай поманглепэ: — Рае, Ту джянэх їло кожнонэхкоро; сикав екхэ кадэлэндар дондар, ка Ту вытидэнян
тэ лиджя бути апостолэнгири, соб вов тэ парувэл Иуда, саво ачявда амэн и джиля дэ тхан, тев трэбуни лэсти тэ авэ.
26 Андин улар бу икки кишигә чәк ташливиди, чәк Маттиясқа чиқти. Шуниң билән у он бир расул билән бир қатардин орун алған һесапланди.
Тунчи вонэ чутэ жребии, тай вов выпэля пэ Матфие, саво прыачиля дэшуекхэ апостолонэндэ.
