Паалийәтлири 7
1 Баш каһин Истипандин: — Буларниң ейтқанлири растму? — дәп сориди.
ತತಃ ಪರಂ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಏಷಾ ಕಥಾಂ ಕಿಂ ಸತ್ಯಾ?
2 Истипан мундақ җавап бәрди: — Қериндашлар вә ата-бовилар, сөзүмгә қулақ селиңлар! Атимиз Ибраһим техи Месопотамийә районида туруватқанда, йәни Һаран шәһиригә көчүп маканлишиштин илгири, шан-шәрәпниң Егиси Худа униңға аян болуп:
ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪಿತರೋ ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲಾಕಾ ಮನಾಂಸಿ ನಿಧದ್ಧ್ವಂ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಹಾರಣ್ನಗರೇ ವಾಸಕರಣಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯದಾ ಅರಾಮ್-ನಹರಯಿಮದೇಶೇ ಆಸೀತ್ ತದಾ ತೇಜೋಮಯ ಈಶ್ವರೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ವಾ
3 «Сән өз жутуң вә уруқ-җәмәтиңдин айрилип чиқип, Мән саңа көрситидиған зиминға барғин» дегән еди.
ತಮವದತ್ ತ್ವಂ ಸ್ವದೇಶಜ್ಞಾತಿಮಿತ್ರಾಣಿ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಯಂ ದೇಶಮಹಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತಂ ದೇಶಂ ವ್ರಜ|
4 Буниң билән у Калдийләрниң зиминини ташлап, Һаран шәһиригә берип олтирақлашти. Атиси өлгәндин кейин, Худа уни бу зиминға, йәни силәр һазир туруватқан зиминға йөткәп кәлди.
ಅತಃ ಸ ಕಸ್ದೀಯದೇಶಂ ವಿಹಾಯ ಹಾರಣ್ನಗರೇ ನ್ಯವಸತ್, ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಪಿತರಿ ಮೃತೇ ಯತ್ರ ದೇಶೇ ಯೂಯಂ ನಿವಸಥ ಸ ಏನಂ ದೇಶಮಾಗಚ್ಛತ್|
5 У вақитта, [Худа] униңға бу зиминдин мирас бәрмиди, һәтта униңқа тәвә пут қойғидәкму бир йәр бәрмигән еди. Гәрчә у техичә пәрзәнт көрмигән болсиму, [Худа] бу зиминни униңға вә униң нәслигә егилиги болуш үчүн беришкә вәдә қилди.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಸ್ಮೈ ಕಮಪ್ಯಧಿಕಾರಮ್ ಅರ್ಥಾದ್ ಏಕಪದಪರಿಮಿತಾಂ ಭೂಮಿಮಪಿ ನಾದದಾತ್; ತದಾ ತಸ್ಯ ಕೋಪಿ ಸನ್ತಾನೋ ನಾಸೀತ್ ತಥಾಪಿ ಸನ್ತಾನೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಏತಸ್ಯ ದೇಶಸ್ಯಾಧಿಕಾರೀ ತ್ವಂ ಭವಿಷ್ಯಸೀತಿ ತಮ್ಪ್ರತ್ಯಙ್ಗೀಕೃತವಾನ್|
6 Андин Худа униңға мундақ деди: «Сениң нәсиллириң яқа жутта мусапир болуп туриду, шу жуттикиләр уларни қул қилип төрт йүз жил хорлайду.
ಈಶ್ವರ ಇತ್ಥಮ್ ಅಪರಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್ ತವ ಸನ್ತಾನಾಃ ಪರದೇಶೇ ನಿವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ ತತಸ್ತದ್ದೇಶೀಯಲೋಕಾಶ್ಚತುಃಶತವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ತಾನ್ ದಾಸತ್ವೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕುವ್ಯವಹಾರಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ|
7 Бирақ уларни қуллуққа салған әлни җазалаймән», деди Худа, «вә униңдин кейин, [нәсиллириң] у йәрдин чиқип, бу йәрдә Мениң ибадәт-хизмитимдә болиду».
ಅಪರಮ್ ಈಶ್ವರ ಏನಾಂ ಕಥಾಮಪಿ ಕಥಿತವಾನ್, ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ದಾಸತ್ವೇ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ ತಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಅಹಂ ದಣ್ಡಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ತತಃ ಪರಂ ತೇ ಬಹಿರ್ಗತಾಃ ಸನ್ತೋ ಮಾಮ್ ಅತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಸೇವಿಷ್ಯನ್ತೇ|
8 Кейин Худа Ибраһим билән бәлгүси хәтнә болған әһдини түзгән, шуниң билән Исһақ униңдин төрәлди; [Ибраһим] уни сәккизинчи күни хәтнә қилди; шундақ қилип Исһақтин Яқуп [төрәлди], Яқуптин он икки «қәбилә атиси» [төрәлди].
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಸ್ಮೈ ತ್ವಕ್ಛೇದಸ್ಯ ನಿಯಮಂ ದತ್ತವಾನ್, ಅತ ಇಸ್ಹಾಕನಾಮ್ನಿ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಏಕಪುತ್ರೇ ಜಾತೇ, ಅಷ್ಟಮದಿನೇ ತಸ್ಯ ತ್ವಕ್ಛೇದಮ್ ಅಕರೋತ್| ತಸ್ಯ ಇಸ್ಹಾಕಃ ಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್, ತತಸ್ತಸ್ಯ ಯಾಕೂಬೋಽಸ್ಮಾಕಂ ದ್ವಾದಶ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಅಜಾಯನ್ತ|
9 Кейин, «қәбилә атилири» иниси Йүсүпкә һәсәт қилип, уни Мисирға қуллуққа сетивәтти. Лекин Худа униң билән биллә болуп,
ತೇ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಈರ್ಷ್ಯಯಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾ ಮಿಸರದೇಶಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ಯೂಷಫಂ ವ್ಯಕ್ರೀಣನ್|
10 уни барлиқ җәбир-җапалардин қутқузуп, уни Мисир падишаси Пирәвнниң нәзиридә илтипатқа егә қилип, униңға данишмәнлик ата қилди. Падиша уни Мисирға баш вәзир, ордисиға баш ғоҗидар қилди.
ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯೋ ಭೂತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ಯಾ ದುರ್ಗತೇ ರಕ್ಷಿತ್ವಾ ತಸ್ಮೈ ಬುದ್ಧಿಂ ದತ್ತ್ವಾ ಮಿಸರದೇಶಸ್ಯ ರಾಜ್ಞಃ ಫಿರೌಣಃ ಪ್ರಿಯಪಾತ್ರಂ ಕೃತವಾನ್ ತತೋ ರಾಜಾ ಮಿಸರದೇಶಸ್ಯ ಸ್ವೀಯಸರ್ವ್ವಪರಿವಾರಸ್ಯ ಚ ಶಾಸನಪದಂ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತವಾನ್|
11 Кейин, еғир ачарчилиқ пүткүл Мисир вә Қанаан йәрлирини бесип, зор қийинчилиқ болди. Ата-бовилиримиз озуқ-түлүк тапалмиди.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಮಿಸರ-ಕಿನಾನದೇಶಯೋ ರ್ದುರ್ಭಿಕ್ಷಹೇತೋರತಿಕ್ಲಿಷ್ಟತ್ವಾತ್ ನಃ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಂ ನಾಲಭನ್ತ|
12 Яқуп әнди Мисирда ашлиқ барлиғини аңлиған болуп, [оғуллирини], йәни ата-бовилиримизни у йәргә биринчи қетим әвәтти.
ಕಿನ್ತು ಮಿಸರದೇಶೇ ಶಸ್ಯಾನಿ ಸನ್ತಿ, ಯಾಕೂಬ್ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರಥಮಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾನ್ ಮಿಸರಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
13 Иккинчи қетим барғанда, Йүсүп акилириға өзини ашкарилиди. Шуниң билән Йүсүпниң җәмәтидикиләр Пирәвн падишаға мәлум болди.
ತತೋ ದ್ವಿತೀಯವಾರಗಮನೇ ಯೂಷಫ್ ಸ್ವಭ್ರಾತೃಭಿಃ ಪರಿಚಿತೋಽಭವತ್; ಯೂಷಫೋ ಭ್ರಾತರಃ ಫಿರೌಣ್ ರಾಜೇನ ಪರಿಚಿತಾ ಅಭವನ್|
14 Андин Йүсүп атиси Яқупниң алдиға хәвәр йәткүзүп, уни пүтүн аилә-җәмәти билән, җәмий йәтмиш бәш кишини Мисирға өзигә чақирди.
ಅನನ್ತರಂ ಯೂಷಫ್ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಪ್ರೇಷ್ಯ ನಿಜಪಿತರಂ ಯಾಕೂಬಂ ನಿಜಾನ್ ಪಞ್ಚಾಧಿಕಸಪ್ತತಿಸಂಖ್ಯಕಾನ್ ಜ್ಞಾತಿಜನಾಂಶ್ಚ ಸಮಾಹೂತವಾನ್|
15 Шуниң билән Яқуп Мисирға чүшти вә шу йәрдә өлди; кейин [униңдин болған] ата-бовилиримизму шу йәрдә өлди.
ತಸ್ಮಾದ್ ಯಾಕೂಬ್ ಮಿಸರದೇಶಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಶ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇಽಮ್ರಿಯನ್ತ|
16 Уларниң җәсәтлири кейин Шәкәм шәһиригә қайтурулуп, Ибраһим бурун Һаморниң оғуллиридин мәлум пулға сетивалған, Шәкәмдики бир йәрликкә қоюлди.
ತತಸ್ತೇ ಶಿಖಿಮಂ ನೀತಾ ಯತ್ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ್ ಮುದ್ರಾದತ್ವಾ ಶಿಖಿಮಃ ಪಿತು ರ್ಹಮೋರಃ ಪುತ್ರೇಭ್ಯಃ ಕ್ರೀತವಾನ್ ತತ್ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
17 Лекин Худа Ибраһимға әсли қилған вәдиниң вақти йеқинлашқанда, Мисирда туруватқан [Исраил] хәлқиниң нопуси хелә көпәйгән еди.
ತತಃ ಪರಮ್ ಈಶ್ವರ ಇಬ್ರಾಹೀಮಃ ಸನ್ನಿಧೌ ಶಪಥಂ ಕೃತ್ವಾ ಯಾಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯಾಃ ಫಲನಸಮಯೇ ನಿಕಟೇ ಸತಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾ ಸಿಮರದೇಶೇ ವರ್ದ್ಧಮಾನಾ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾ ಅಭವನ್|
18 У вақитта, Йүсүптин хәвири болмиған йеңи бир падиша Мисирда тәхткә чиқти.
ಶೇಷೇ ಯೂಷಫಂ ಯೋ ನ ಪರಿಚಿನೋತಿ ತಾದೃಶ ಏಕೋ ನರಪತಿರುಪಸ್ಥಾಯ
19 Бу падиша қовмимизға һейлә-микирләр билән муамилә қилип, ата-бовилиримизни езип хорлиди, һәтта уларни өз бовақлирини һаят қалдурмаслиғи үчүн ташливетишкә мәҗбур қилди.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಜ್ಞಾತಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಧೂರ್ತ್ತತಾಂ ವಿಧಾಯ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕುವ್ಯವಹರಣಪೂರ್ವ್ವಕಂ ತೇಷಾಂ ವಂಶನಾಶನಾಯ ತೇಷಾಂ ನವಜಾತಾನ್ ಶಿಶೂನ್ ಬಹಿ ರ್ನಿರಕ್ಷೇಪಯತ್|
20 Муса мана шу чағларда туғулған еди. У Худаниң алдида алаһидә йеқимлиқ бала болуп, атисиниң өйидә үч ай беқилди.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಮೂಸಾ ಜಜ್ಞೇ, ಸ ತು ಪರಮಸುನ್ದರೋಽಭವತ್ ತಥಾ ಪಿತೃಗೃಹೇ ಮಾಸತ್ರಯಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಪಾಲಿತೋಽಭವತ್|
21 Кейин у сиртқа қоюп қоюлғанда, Пирәвнниң қизи уни [судин] елип, өз оғли қилип чоң қилди.
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಮಿನ್ ಬಹಿರ್ನಿಕ್ಷಿಪ್ತೇ ಸತಿ ಫಿರೌಣರಾಜಸ್ಯ ಕನ್ಯಾ ತಮ್ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ನೀತ್ವಾ ದತ್ತಕಪುತ್ರಂ ಕೃತ್ವಾ ಪಾಲಿತವತೀ|
22 Муса Мисирлиқларниң барлиқ билим-һекмити билән тәрбийилинип, сөздә вә әмәлдә интайин қабилийәтлик адәм болуп чиқти.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಮೂಸಾ ಮಿಸರದೇಶೀಯಾಯಾಃ ಸರ್ವ್ವವಿದ್ಯಾಯಾಃ ಪಾರದೃಷ್ವಾ ಸನ್ ವಾಕ್ಯೇ ಕ್ರಿಯಾಯಾಞ್ಚ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಅಭವತ್|
23 Лекин униң туғулғиниға қириқ жил тошқанда, өз қериндашлири болған Исраилларниң һалиға йетиш нийитигә кәлди.
ಸ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರವಯಸ್ಕೋ ಭೂತ್ವಾ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯವಂಶನಿಜಭ್ರಾತೃನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತುಂ ಮತಿಂ ಚಕ್ರೇ|
24 У улардин бириниң увал қилинип бозәк қилиниватқанлиғини көрүп, уни қоғдап, харланған киши үчүн интиқам елип харлиғучи Мисирлиқни өлтүрди.
ತೇಷಾಂ ಜನಮೇಕಂ ಹಿಂಸಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಪಕ್ಷಃ ಸನ್ ಹಿಂಸಿತಜನಮ್ ಉಪಕೃತ್ಯ ಮಿಸರೀಯಜನಂ ಜಘಾನ|
25 Чүнки у өз қериндашлирини: — Худа мениң қолум арқилиқ бизгә қутқузуш йолини ачқан дәп чүшинидиғу, дәп ойлиған еди. Лекин улар буни чүшәнмиди.
ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೇನೇಶ್ವರಸ್ತಾನ್ ಉದ್ಧರಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತೃಗಣ ಇತಿ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ ಸ ಇತ್ಯನುಮಾನಂ ಚಕಾರ, ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಬುಬುಧಿರೇ|
26 Әтиси, Муса уларниң арисидики бир уруш-җедәлни көрүп, арисиға кирип яраштурмақчи болуп: Силәр қериндаш туруп, немишкә бир-бириңларға йолсизлиқ қиливатисиләр? — деди.
ತತ್ಪರೇ ಽಹನಿ ತೇಷಾಮ್ ಉಭಯೋ ರ್ಜನಯೋ ರ್ವಾಕ್ಕಲಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಮೂಸಾಃ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ತಯೋ ರ್ಮೇಲನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮತಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಮಹಾಶಯೌ ಯುವಾಂ ಭ್ರಾತರೌ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅನ್ಯಾಯಂ ಕುತಃ ಕುರುಥಃ?
27 Бирақ қериндишини йолсиз бозәк қилған киши уни чәткә иштириветип: — Ким сени бизгә баш һәм сорақчи болсун дәпту?!
ತತಃ ಸಮೀಪವಾಸಿನಂ ಪ್ರತಿ ಯೋ ಜನೋಽನ್ಯಾಯಂ ಚಕಾರ ಸ ತಂ ದೂರೀಕೃತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಅಸ್ಮಾಕಮುಪರಿ ಶಾಸ್ತೃತ್ವವಿಚಾರಯಿತೃತ್ವಪದಯೋಃ ಕಸ್ತ್ವಾಂ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್?
28 Мениму түнүгүнки Мисирлиқни өлтүргәндәк өлтүрмәкчимусән? — деди.
ಹ್ಯೋ ಯಥಾ ಮಿಸರೀಯಂ ಹತವಾನ್ ತಥಾ ಕಿಂ ಮಾಮಪಿ ಹನಿಷ್ಯಸಿ?
29 Муса бу сөзни аңлап қорқуп, Мисирдин қечип Мидиян зиминиға берип, у йәрдә мусапир болуп туруп қалди. У шу йәрдә икки оғул пәрзәнт көрди.
ತದಾ ಮೂಸಾ ಏತಾದೃಶೀಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪಲಾಯನಂ ಚಕ್ರೇ, ತತೋ ಮಿದಿಯನದೇಶಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರವಾಸೀ ಸನ್ ತಸ್ಥೌ, ತತಸ್ತತ್ರ ದ್ವೌ ಪುತ್ರೌ ಜಜ್ಞಾತೇ|
30 Қириқ жил тошқандин кейин, Синай теғиниң йенидики чөлдә, көйүватқан бир чатқаллиқниң от ялқунида бир пәриштә униңға көрүнди.
ಅನನ್ತರಂ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರೇಷು ಗತೇಷು ಸೀನಯಪರ್ವ್ವತಸ್ಯ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಪ್ರಜ್ವಲಿತಸ್ತಮ್ಬಸ್ಯ ವಹ್ನಿಶಿಖಾಯಾಂ ಪರಮೇಶ್ವರದೂತಸ್ತಸ್ಮೈ ದರ್ಶನಂ ದದೌ|
31 Бу ғайипанә көрүнүшни көргән Муса униңға интайин һәйран болуп қалди; буниң қандақ иш екәнлигини биләй дәп йеқинрақ барғанда Пәрвәрдигарниң авази аңлинип:
ಮೂಸಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದರ್ಶನೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮತ್ವಾ ವಿಶೇಷಂ ಜ್ಞಾತುಂ ನಿಕಟಂ ಗಚ್ಛತಿ,
32 «Мән сениң ата-бовилириңниң Худаси, йәни Ибраһим, Исһақ вә Яқупниң Худасидурмән» деди. Муса қорқунучта титрәп, қарашқиму җүръәт қилалмиди.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ, ಅಹಂ ತವ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಣಾಮ್ ಈಶ್ವರೋಽರ್ಥಾದ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬ ಈಶ್ವರಶ್ಚ, ಮೂಸಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯೈತಾದೃಶೀ ವಿಹಾಯಸೀಯಾ ವಾಣೀ ಬಭೂವ, ತತಃ ಸ ಕಮ್ಪಾನ್ವಿತಃ ಸನ್ ಪುನ ರ್ನಿರೀಕ್ಷಿತುಂ ಪ್ರಗಲ್ಭೋ ನ ಬಭೂವ|
33 Пәрвәрдигар униңға йәнә: — Айиғиңни селивәт; чүнки сән туруватқан йәр муқәддәстур.
ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ತವ ಪಾದಯೋಃ ಪಾದುಕೇ ಮೋಚಯ ಯತ್ರ ತಿಷ್ಠಸಿ ಸಾ ಪವಿತ್ರಭೂಮಿಃ|
34 Мән дәрһәқиқәт Мисирда туруватқан хәлқимниң харлиниватқанлиғини көрдүм, уларниң налә-пәрядлирини аңлидим. Шуңа мән уларни елип чиққили чүштүм. Әнди барғин, мән сени Мисирға әвәтәй!» деди.
ಅಹಂ ಮಿಸರದೇಶಸ್ಥಾನಾಂ ನಿಜಲೋಕಾನಾಂ ದುರ್ದ್ದಶಾಂ ನಿತಾನ್ತಮ್ ಅಪಶ್ಯಂ, ತೇಷಾಂ ಕಾತರ್ಯ್ಯೋಕ್ತಿಞ್ಚ ಶ್ರುತವಾನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ತಾನ್ ಉದ್ಧರ್ತ್ತುಮ್ ಅವರುಹ್ಯಾಗಮಮ್; ಇದಾನೀಮ್ ಆಗಚ್ಛ ಮಿಸರದೇಶಂ ತ್ವಾಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಿ|
35 Мана һелиқи кишиләр: «Ким сени бизгә баш һәм сорақчи болсун дәпту!?» дәп рәт қилған дәл мошу Мусани, Худа униңға чатқаллиқта көрүнгән пәриштиниң қоли билән Исраилларға һәм баш һәм қутқузғучи болушқа әвәтти.
ಕಸ್ತ್ವಾಂ ಶಾಸ್ತೃತ್ವವಿಚಾರಯಿತೃತ್ವಪದಯೋ ರ್ನಿಯುಕ್ತವಾನ್, ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತ್ವಾ ತೈ ರ್ಯೋ ಮೂಸಾ ಅವಜ್ಞಾತಸ್ತಮೇವ ಈಶ್ವರಃ ಸ್ತಮ್ಬಮಧ್ಯೇ ದರ್ಶನದಾತ್ರಾ ತೇನ ದೂತೇನ ಶಾಸ್ತಾರಂ ಮುಕ್ತಿದಾತಾರಞ್ಚ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
36 Әнә шу Муса хәлиққә йетәкчилик қилип, уларни [Мисирдин] чиқарди һәмдә Мисир зиминида, Қизил деңизниң бойида вә қириқ жилни өткүзгән чөлдә карамәтләрни вә мөҗизилик аламәтләрни көрсәтти.
ಸ ಚ ಮಿಸರದೇಶೇ ಸೂಫ್ನಾಮ್ನಿ ಸಮುದ್ರೇ ಚ ಪಶ್ಚಾತ್ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರಾನ್ ಯಾವತ್ ಮಹಾಪ್ರಾನ್ತರೇ ನಾನಾಪ್ರಕಾರಾಣ್ಯದ್ಭುತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಲಕ್ಷಣಾನಿ ಚ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಸಮಾನಿನಾಯ|
37 Әнә шу Муса өзи Исраилларға: «Худа қериндашлириңлар арисидин маңа охшаш бир пәйғәмбәрни тикләйду» дегән еди.
ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಭ್ರಾತೃಗಣಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಮಾದೃಶಮ್ ಏಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತಾರಮ್ ಉತ್ಪಾದಯಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಯ ಕಥಾಯಾಂ ಯೂಯಂ ಮನೋ ನಿಧಾಸ್ಯಥ, ಯೋ ಜನ ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಸನ್ತಾನೇಭ್ಯ ಏನಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ಸ ಏಷ ಮೂಸಾಃ|
38 Чөл-баявандики җамаәткә һәмраһ болған, Синай теғида өзигә сөз қилған пәриштә билән биллә болған, ата-бовилиримиз билән биллә болған һәмраһ дәл әнә шу еди; һаятлиқ бәхш йәткүзидиған вәһийләрни бизгә йәткүзүш үчүн қобул қилғучи болған дәл әнә шу еди;
ಮಹಾಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಮಣ್ಡಲೀಮಧ್ಯೇಽಪಿ ಸ ಏವ ಸೀನಯಪರ್ವ್ವತೋಪರಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸಂಲಾಪಿನೋ ದೂತಸ್ಯ ಚಾಸ್ಮತ್ಪಿತೃಗಣಸ್ಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥಃ ಸನ್ ಅಸ್ಮಭ್ಯಂ ದಾತವ್ಯನಿ ಜೀವನದಾಯಕಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಲೇಭೇ|
39 шундақ болсиму, ата-бовилиримиз униңға итаәт қилишни халимай, уни чәткә қеқип, көңлидә Мисирға қайтишни арзу қилди;
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಸ್ತಮ್ ಅಮಾನ್ಯಂ ಕತ್ವಾ ಸ್ವೇಭ್ಯೋ ದೂರೀಕೃತ್ಯ ಮಿಸರದೇಶಂ ಪರಾವೃತ್ಯ ಗನ್ತುಂ ಮನೋಭಿರಭಿಲಷ್ಯ ಹಾರೋಣಂ ಜಗದುಃ,
40 шуңа улар Һарунға: — «Бизгә йол башлайдиған илаһларни ясап бәргин! Чүнки бизни Мисир зиминидин елип чиққан һелиқи Мусаниң немә болуп кәткәнлигини биләлмидуқ» деди.
ಅಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಗ್ರೇಽಗ್ರೇ ಗನ್ತುಮ್ ಅಸ್ಮದರ್ಥಂ ದೇವಗಣಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಹಿ ಯತೋ ಯೋ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಮಿಸರದೇಶಾದ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾನೀತವಾನ್ ತಸ್ಯ ಕಿಂ ಜಾತಂ ತದಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಜ್ಞಾಯತೇ|
41 Шуниң билән шу күнләрдә улар мозай шәклидә бир бут ясап, бу мәбудқа атап қурбанлиқ сунди. Шундақ қилип улар өз қоллири билән ясиған бир нәрсини хошал-хурамлиқ билән тәбрикләшкә киришти.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತೇ ಗೋವತ್ಸಾಕೃತಿಂ ಪ್ರತಿಮಾಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ತಾಮುದ್ದಿಶ್ಯ ನೈವೇದ್ಯಮುತ್ಮೃಜ್ಯ ಸ್ವಹಸ್ತಕೃತವಸ್ತುನಾ ಆನನ್ದಿತವನ್ತಃ|
42 Лекин Худа улардин йүзини өрүп, уларни асмандики юлтуз қошунлириға чоқунушқа қоюп бәрди. Шуниң билән пәйғәмбәрләрниң муқәддәс язмисида пүтүлгәдәк, [Худа уларни мундақ әйиплиди]: — «Силәр чөл-баяванда болған қириқ жил җәрянида қилған қурбанлиқ-һәдийәләрни һәқиқәтән Маңа елип кәлгәнмусиләр, и Исраил җәмәти?
ತಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ತೇಷಾಂ ಪ್ರತಿ ವಿಮುಖಃ ಸನ್ ಆಕಾಶಸ್ಥಂ ಜ್ಯೋತಿರ್ಗಣಂ ಪೂಜಯಿತುಂ ತೇಭ್ಯೋಽನುಮತಿಂ ದದೌ, ಯಾದೃಶಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಗ್ರನ್ಥೇಷು ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯವಂಶಾ ರೇ ಚತ್ವಾರಿಂಶತ್ಸಮಾನ್ ಪುರಾ| ಮಹತಿ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಸಂಸ್ಥಾ ಯೂಯನ್ತು ಯಾನಿ ಚ| ಬಲಿಹೋಮಾದಿಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವನ್ತಸ್ತು ತಾನಿ ಕಿಂ| ಮಾಂ ಸಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪ್ರಕೃತಾನೀತಿ ನೈವ ಚ|
43 Бәрһәқ, силәр чоқунуш үчүн ясиған мәбудлар, йәни «Молоқ»ниң чедири һәм бутуң болған «Рәмфан»ниң юлтуз бәлгүсини көтирип маңдиңлар; әнди Мән силәрни әсир қилип Бабилдин жираққа сүргүн қилдуримән».
ಕಿನ್ತು ವೋ ಮೋಲಕಾಖ್ಯಸ್ಯ ದೇವಸ್ಯ ದೂಷ್ಯಮೇವ ಚ| ಯುಷ್ಮಾಕಂ ರಿಮ್ಫನಾಖ್ಯಾಯಾ ದೇವತಾಯಾಶ್ಚ ತಾರಕಾ| ಏತಯೋರುಭಯೋ ರ್ಮೂರ್ತೀ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪರಿಪೂಜಿತೇ| ಅತೋ ಯುಷ್ಮಾಂಸ್ತು ಬಾಬೇಲಃ ಪಾರಂ ನೇಷ್ಯಾಮಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ|
44 Ата-бовилиримиз чөлдин кәзгән вақтида, «һөкүм-гувалиқ» чедири уларниң оттурисида тикләнгән еди; у дәл Мусаға сөз-калам Йәткүзгүчиниң буйруғинидәк, көрситилгән өрнәк бойичә ясалған еди.
ಅಪರಞ್ಚ ಯನ್ನಿದರ್ಶನಮ್ ಅಪಶ್ಯಸ್ತದನುಸಾರೇಣ ದೂಷ್ಯಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಹಿ ಯಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರೋ ಮೂಸಾಮ್ ಏತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಬಭಾಷೇ ತತ್ ತಸ್ಯ ನಿರೂಪಿತಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಸ್ವರೂಪಂ ದೂಷ್ಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೈಃ ಸಹ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ತಸ್ಥೌ|
45 Шу ибадәт чедирини ата-бовилиримиз илгиридикиләрдинму егидарчилиғиға тапшуруп, Йәшуаниң йетәкчилигидә, Худа уларниң алдидила қоғлиған әлләрниң зиминлирини бесивалғинида, уни бу йәргә елип кәлгән; чедир шундақла [падиша] Давутниң заманиғичә турған.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಯಿಹೋಶೂಯೇನ ಸಹಿತೈಸ್ತೇಷಾಂ ವಂಶಜಾತೈರಸ್ಮತ್ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೈಃ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸಮ್ಮುಖಾದ್ ಈಶ್ವರೇಣ ದೂರೀಕೃತಾನಾಮ್ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾನಾಂ ದೇಶಾಧಿಕೃತಿಕಾಲೇ ಸಮಾನೀತಂ ತದ್ ದೂಷ್ಯಂ ದಾಯೂದೋಧಿಕಾರಂ ಯಾವತ್ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನ ಆಸೀತ್|
46 Давут Худаниң шапаитигә еришип, Яқупниң Худаси үчүн бир муқим макан селишқа иҗазәт сориған.
ಸ ದಾಯೂದ್ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯಾಕೂಬ್ ಈಶ್ವರಾರ್ಥಮ್ ಏಕಂ ದೂಷ್ಯಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾತುಂ ವವಾಞ್ಛ;
47 Бирақ кейин, [Худа] үчүн ибадәтхана салған [Давут әмәс], әмәлийәттә Сулайман болди.
ಕಿನ್ತು ಸುಲೇಮಾನ್ ತದರ್ಥಂ ಮನ್ದಿರಮ್ ಏಕಂ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್|
48 Һалбуки, Һәммидин Алий Болғучи инсанниң қоллири билән ясиған маканларда турмайду; худди пәйғәмбәр мундақ дегинидәк: —
ತಥಾಪಿ ಯಃ ಸರ್ವ್ವೋಪರಿಸ್ಥಃ ಸ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿದ್ ಹಸ್ತಕೃತೇ ಮನ್ದಿರೇ ನಿವಸತೀತಿ ನಹಿ, ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಯತಿ, ಯಥಾ,
49 «Асманлар Мениң тәхтим, Зимин болса аяқлиримға тәхтипәрдур, Әнди Маңа қандақ өй-имарәт ясимақчисиләр? Маңа қандақ йәр арамгаһ болалайду?
ಪರೇಶೋ ವದತಿ ಸ್ವರ್ಗೋ ರಾಜಸಿಂಹಾಸನಂ ಮಮ| ಮದೀಯಂ ಪಾದಪೀಠಞ್ಚ ಪೃಥಿವೀ ಭವತಿ ಧ್ರುವಂ| ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಕೃತೇ ಮೇ ಕಿಂ ಪ್ರನಿರ್ಮ್ಮಾಸ್ಯಥ ಮನ್ದಿರಂ| ವಿಶ್ರಾಮಾಯ ಮದೀಯಂ ವಾ ಸ್ಥಾನಂ ಕಿಂ ವಿದ್ಯತೇ ತ್ವಿಹ|
50 Буларниң һәммисини Мениң қолум яратқан әмәсмиди?»
ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ವಸ್ತೂನಿ ಕಿಂ ಮೇ ಹಸ್ತಕೃತಾನಿ ನ||
51 — Әй, бойни қаттиқ, жүриги вә қулиқи хәтнисиз болғанлар! Силәр Муқәддәс Роһ билән дайим қаршилишисиләр; силәр ата-бовилириңлар немә қилған болса, шуни охшаш қиливатисиләр!
ಹೇ ಅನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಕಾ ಅನ್ತಃಕರಣೇ ಶ್ರವಣೇ ಚಾಪವಿತ್ರಲೋಕಾಃ ಯೂಯಮ್ ಅನವರತಂ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯಮ್ ಆಚರಥ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾ ಯಾದೃಶಾ ಯೂಯಮಪಿ ತಾದೃಶಾಃ|
52 Пәйғәмбәрләрдин зади қайсисиға ата-бовилириңлар зиянкәшлик қилип бақмиған? Шундақ қилип улар «Һәққаний Болғучи»ниң келидиғанлиғини алдин җакалиғучиларни өлтүрүшкән. Әнди у өзи һазир кәлгәндә, силәр униңға сатқунлуқ қилғучи вә қатил болуп чиқтиңлар,
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಾಃ ಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ನಾತಾಡಯನ್? ಯೇ ತಸ್ಯ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಸ್ಯ ಜನಸ್ಯಾಗಮನಕಥಾಂ ಕಥಿತವನ್ತಸ್ತಾನ್ ಅಘ್ನನ್ ಯೂಯಮ್ ಅಧೂನಾ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತಿನೋ ಭೂತ್ವಾ ತಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಂ ಜನಮ್ ಅಹತ|
53 И силәр Тәврат қанунини пәриштиләрниң әмри-тапилиғанлири билән тапшурувелип туруп, униңға әмәл қилмиғучилар!»
ಯೂಯಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಗಣೇನ ವ್ಯವಸ್ಥಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯಾಪಿ ತಾಂ ನಾಚರಥ|
54 [Истипанниң] бу сөзлирини аңлиған [алий кеңәшмидикиләр] жүригигә [хәнҗәр] санҗилғандәк болуп, униңға чишлирини ғучурлатти.
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಮನಃಸು ಬಿದ್ಧಾಃ ಸನ್ತಸ್ತಂ ಪ್ರತಿ ದನ್ತಘರ್ಷಣಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್|
55 Лекин у болса Муқәддәс Роһқа толған, көзлирини көккә тикип, Худаниң җуласини, шундақла униң оң йенида Әйсаниң турғанлиғини көрүп,
ಕಿನ್ತು ಸ್ತಿಫಾನಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪೂರ್ಣೋ ಭೂತ್ವಾ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ಸ್ಥಿರದೃಷ್ಟಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಂ ಯೀಶುಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್;
56 — Қараңлар! Асманлар ечилип, Инсаноғлиниң Худаниң оң йенида турғанлиғини көрүватимән! — деди.
ಪಶ್ಯ, ಮೇಘದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣೇ ಸ್ಥಿತಂ ಮಾನವಸುತಞ್ಚ ಪಶ್ಯಾಮಿ|
57 Улар буниңға қулақлирини қоллири билән етивелип, авазини қаттиқ көтирип вақиришип бирликтә униңға йопурулуп келивиди,
ತದಾ ತೇ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ಕರ್ಣೇಷ್ವಙ್ಗುಲೀ ರ್ನಿಧಾಯ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ತಮ್ ಆಕ್ರಮನ್|
58 уни шәһәрниң сиртиға иштирип чиқирип, чалма-кесәк қилишқа башлиди. [Уни әрз қилған] гувачилар [уни чалма-кесәк қилиштин авал] чапанлирини Саул исимлиқ бир яшниң пути алдида қоюп қоюшти.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತಂ ನಗರಾದ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಲಾಕಾಃ ಶೌಲನಾಮ್ನೋ ಯೂನಶ್ಚರಣಸನ್ನಿಧೌ ನಿಜವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ|
59 Улар Истипанни чалма-кесәк қилғинида у: — И Рәб Әйса, мениң роһумни қобул қилғайсән! — дәп нида қилди.
ಅನನ್ತರಂ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯೀಶೇ ಮದೀಯಮಾತ್ಮಾನಂ ಗೃಹಾಣ ಸ್ತಿಫಾನಸ್ಯೇತಿ ಪ್ರಾರ್ಥನವಾಕ್ಯವದನಸಮಯೇ ತೇ ತಂ ಪ್ರಸ್ತರೈರಾಘ್ನನ್|
60 Андин у тизлинип туруп қаттиқ аваз билән: — И Рәб, бу гунаниң һесавини улардин алмиғайсән, — деди. У бу сөзни қилип болупла җан үзүп ухлап кәтти.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಜಾನುನೀ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ, ಹೇ ಪ್ರಭೇ ಪಾಪಮೇತದ್ ಏತೇಷು ಮಾ ಸ್ಥಾಪಯ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಮಹಾನಿದ್ರಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್|
