Паалийәтлири 5
1 Әнди Ананияс исимлиқ йәнә бир адәмму аяли Сафира билән бир парчә йерини сатти.
Екх мануш, савэ акхарэнас Анания, їтханэ пэхкиря ромняґа Сапфираґа, битинда епаш хулаимо
2 Ананияс пулниң бир қисмини өзигә қалдурди, йәни бир қисмини елип келип, расулларниң айиғи алдиға қойди. Аялиму буниңдин толуқ хәвәрдар еди.
и ловэндар, савэ лиля пала хулаимо, епаш ачявда пэсти, тай лэхкири ромни джянэлас пала кода. А епаш ловэ вов анда и тховда паша пурэн апостолонэндэ.
3 Бирақ Петрус униңға: — Ананияс, немишкә қәлбиңни Шәйтанниң илкигә тапшуруп, Муқәддәс Роһқа ялған ейтип, йәр сатқан пулниң бир қисмини өзүңгә қалдурдуң?
Пётро пхэнда лэсти: — Анания, сар када выджиля, со сатана залиля тиро їло пэ скацик, со ту пхэндан начячимо Свэнтонэ Фаности и ачявдан пэсти ловэ, кала битиндан пэхкири пхув?
4 Йәр сетилмиғанда, сениңки әмәсмиди? Сетилғандин кейин, пулму өз ихтияриңда болмамти? Шундақ туруқлуқ, немишкә қәлбиңдә бу ишни нийәт қилдиң? Сән инсанларға әмәс, бәлки Худаға ялған ейттиң! — деди.
Пхув, сави ту битиндан, и кади сля тири, и ловэ, савэ ту лилян пала ла, всавэрэ тирэ сле. Пэ со ту лилян када пэсти дэ гындо? Ту пхэндан начячимо на манушэнди, нэ Дэвлэсти.
5 Ананияс бу сөзләрни аңлиған һаман жиқилип җан үзди. Бу ишни аңлиғучиларни қаттиқ қорқунуч басти.
Сар кацик Анания шунда кадэла лава, вов тэлэдэня тай выджиля лэстар води. Всавэрэ, ко сле котэ, фартэ пэрэдаравдэпэ.
6 Әнди яш жигитләр орнидин туруп җәсәтни кепәнләп, сиртқа апирип дәпнә қилди.
Поджиле тэрнэ мануша, залашардэ лэхкоро трупо, вылиджялдэ тай гаравдэ лэ.
7 Тәхминән үч сааттин кейин, [Ананиясниң] аяли кирип кәлди; бирақ у болған вақиәдин хәвәрсиз еди.
Проджиля пашэ трин чясуря, тай авиля лэхкири ромни, сави на джянэлас, со котэ тердапэ.
8 Петрус униңдин: — Маңа ейтқин, силәр йәрни мошу пулға саттиңларму? — дәп сориди. — Шундақ, мошунчилик пулға саттуқ, — дәп җавап бәрди у.
Пётро пхучля латар: — Пхэн манди, тумэ ромэґа пала скацик ловэ битиндэ пхув? — Нэ, — пхэнда вой, — пала скацик.
9 Петрус: — Силәр немә үчүн Муқәддәс Роһни синашқа тил бириктүрдүңлар? Қара, ериңни дәпнә қилип кәлгәнләрниң путлири ишик түвидә туриду, улар сениму әкетиду! — деди.
Пётро пхэнда лати: — Со када тумэ сдэдуманепэ тэ зумавэ Раехкоро Фано? Ту шунэх пасуря паша вудара? Када джян павпалэ кодэла, савэ гаравдэ тирэ ромэ. Вонэ и тут вылиджяна.
10 Уму шуан униң аяқлири алдиға жиқилип, җан бәрди. Һелиқи яш жигитләр кирип, униң өлгәнлигини көрди; улар униму елип берип ериниң йениға дәпнә қилди.
Тай дэ кодыя вряма вой тэлэдэня лэхкэрэ пурэндэ тай выджиля латар води. Тэрнэ мануша заджиле, аракхле ла муляґа, вылиджялдэ тай гаравдэ паша лакоро ром.
11 Пүтүн җамаәтни, шундақла бу ишни аңлиғанларниң һәр бирини қаттиқ қорқунуч басти.
Пэ всавиря кхандиря и кодэлэн, ко шунда пала када, сджиля бари дар.
12 Расулларниң қоли арқилиқ хәлиқ ичидә нурғун мөҗизилик аламәтләр вә карамәтләр көрситилди. (Барлиқ [етиқатчилар] бир нийәттә болуп ибадәтханидики «Сулайман пешайвини»да дайим җәм болатти.
Апостолэнгэрэ вастэнца терэнаспэ баро допхэнимо тай дывуря машкар манушэн. Всавэрэ ж сиклярнэ стидэнаспэ їтханэ дэ Соломонохкоро пусын.
13 Бирақ башқа кишиләр уларға қошулушқа җүръәт қилалмайтти; амма халайиқ уларни интайин һөрмәтләйтти.
И аврэ манушэндар даранас лэндэ тэ прыаче, нэ дэ патива вонэ сле всавэрэ манушэндэ.
14 Шундақтиму, етиқат қилғучилар барғансери көпийип, һәм әрләр һәм аяллар топ-топ болуп Рәбгә қошулғили турди).
А кодэлэн, ко патялас дэ Рае, ачелас будэр и будэр, муршэн тай джювлен.
15 Шуниң билән кишиләр һәтта Петрус өтүп кетиватқанда һеч болмиғанда униң сайиси болсиму үстигә чүшсун дәп, кесәлләрни кочиларға елип чиқип көрпә вә зәмбилләргә ятқузуп қоятти.
Мануша вылиджянас пэ гаса насвалэн, тховэнас лэн пэ патуря тай пэ париндора, соб шалин Петрохкири тэлэдэлас пэ лэн, кала вов авэла тэ проджя пашэ.
16 Йәнә топ-топ кишиләр Йерусалим әтрапидики шәһәр-йезилардин кесәлләрни вә напак роһлар чаплишивалған кишиләрни елип келәтти. Уларниң һәммиси сақийип қайтишатти.
Тай форонэндар, савэ сле паша Ерусалимо, авэнас фартэ бут манушэн. Вонэ анэнас насвалэн тай кодэлэн, дэ ка бэшэнас нажужэ фануря, и всавэрэ састярэнаспэ.
17 Баш каһин вә униң тәрәпдарлири, йәни Садуқий мәзһәпидикиләр қозғилип бу ишларға ғәзәплинип,
Англуно рашай и всавэрэ паша лэ саддукея ханас пэ лэн данда.
18 расулларни тутқун қилип, қамақханиға қамиди.
Вонэ пхангле апостолонэн тай бэшардэ лэн дэ форохкэрэ барунэ.
19 Лекин шу кечә, Рәбниң бир пәриштиси қамақханиниң дәрвазилирини ечип, расулларни елип чиқип, уларға:
Нэ ангело Раехкоро отрисарда рятяґа вудара барунэстар тай вылиджялда лэн котарь.
20 — Силәр ибадәтхана һойлисиға кирип, халайиққа бу һаятлиқ тоғрисидики һәммә сөзләрни җакалаңлар — дәп тапилиди.
— Джян тай ачен дэ храмо, — пхэнда вов, — тай дэдумэн манушэнди вса пала кадэва нэво джювимо.
21 Расуллар бу сөзни аңлап, таң атқанда ибадәтхана һойлисиға кирип, кишиләргә тәлим беришкә башлиди. Баш каһин вә униң тәрәпдарлири кәлгәндә, алий кеңәшмидикиләр вә Исраилларниң барлиқ ақсақаллирини җәм болушқа чақирди. Андин [расулларни] елип кәлсун дәп қамақханиға адәм әвәтти.
Вонэ кандэне лэ, авиле дэнзор дэ храмо тай ачиле тэ сиклярэ. Кала авиле англуно рашай и всавэрэ паша лэ, вонэ акхардэ Синедрионо и всавэрэн Израилёхэкэрэн пхурэдэрэн тай бичалдэ дэ барунэ пала апостолуря.
22 Лекин сипаһлар зинданға йетип барғанда, расулларниң у йәрдә йоқлуғини байқап қайтип берип, кеңәшмидикиләргә:
Нэ кала бутярнэ авиле дэ барунэ, апостолонэн котэ на сля. Вонэ рисардэпэ и допхэндэ:
23 — Биз барсақ, зиндан мәһкәм тақақлиқ турупту, қаравулларму дәрвазилирида күзәттә турупту. Лекин дәрвазиларни ечип қарисақ, ичидә бирму адәм йоқ! — дәп мәлумат бәрди.
— Вудара дэ барунэ мишто затердэ, паша лэн ачен халавдэ, нэ кала амэ заджиле пордэ, амэ ника котэ на аракхле.
24 Бу хәвәрни аңлиған ибадәтханидики [мәсъул] каһин һәм қаравулларниң башлиғи вә баш каһинлар: — «Әнди бу иш зади қандақ болуп кетәр?» дейишип алақзадиликкә чөмди.
Халавдэнгоро пхурэдэр дэ храмо и англунэ рашая вышундэ лэн, тай нико на полиля, со ж када сля.
25 Дәл шу чағда, бир киши кирип: — Қараңлар, силәр зинданға қамиған адәмләр ибадәтхана һойлисида туруп халайиққа тәлим бериватидиғу! — дәп хәвәр қилди.
Тунчи кось авиля и пхэнда лэнди: — Мануша, савэн тумэ тховдэ дэ барунэ, ачен дэ храмо тай сиклярэн кодэлэн, ко стидэняпэ котэ.
26 Буниң билән, һелиқи қаравуллар башлиғи сипаһлирини башлап берип, [расулларни] елип кәлди. Бирақ улар халайиқ бизни чалма-кесәк қилиши мүмкин дәп қорқуп, уларға зорлуқ ишләтмиди.
Тунчи халавдэнгоро пхурэдэр джиля бутярнэнца тай анда апостолонэн. Нэ вонэ на тердэ кода зораґа. Вонэ даранас, со мануша помарэна лэн барэнца.
27 Улар [расулларни] елип кәлгәндин кейин, уларни кеңәшмидикиләр алдида турғузди. Баш каһин уларни сорақ қилип:
Апостолонэн андэ и тховдэ англа Синедрионо. Англуно рашай пхэнда лэнди:
28 — Биз әсли силәрни бу намда кишиләргә тәлим бәрмәңлар, дәп қаттиқ агаһландурған едуқ. Лекин мана, силәр йәнә шу тәлимиңлар билән пүткүл Йерусалимни қаплидиңлар һәмдә бу кишиниң қан қәрзини бизгә артмақчи болуватисиләр! — деди.
— Амэ тумэнди прыпхэндэ, соб тумэ тэ на сиклярэн пала кадэва лав. Нэ тумарэ розлиджян пэхкоро сикляримо пав всаворо Ерусалимо тай чувэн пэ амэн дош дэ мэрима Кадэлэ Манушэхкэрэ.
29 Лекин Петрус вә [башқа] расуллар җавап берип мундақ деди: — Инсанға әмәс, Худаға итаәт қилиш керәк!
Пётро тай авэр апостолуря пхэндэ: — Амэнди трэбуни будэр тэ кандэ Дэвлэ, а на манушэн.
30 Силәр тутуп яғачқа есип өлтүргән Әйсани, ата-бовимизниң Худаси тирилдүрди.
Дэвэл амарэ дадэнгоро отджювдярда Исусо, Савэ тумэ умардэ тай амблавдэ пэ каштунэ трушулэ.
31 Худа Исраил хәлқини товва қилишқа вә гуналириниң кәчүрүлишикә муйәссәр қилиш үчүн, уни улуқлап Йетәкчи һәм Қутқузғучи сүпитидә Өзиниң оң йениға көтирип олтарғузди.
Нэ Дэвэл ваздэня Лэ и бэшарда пав чячё васт Пэстар сар Пхурэдэрэ и Фирисаре, соб Израили тэ ачявэл пэхкоро бэзимо, и Дэвэл тэ отмукэл лэхкири дош.
32 Биз бу ишларға гувачилармиз; шундақла Худа Өзигә итаәт қилғучиларға ата қилған Муқәддәс Роһму бу ишларға гувачидур.
Допхэнимаря кадэлэсти — амэ тай Свэнто Фано, Савэ Дэвэл дэня кодэлэнди, ко кандэл Лэ.
33 Улар бу сөзләрни аңлап қәлбигә санҗилғандәк болуп [расулларни] өлтүрүшкә мәслиһәтләшти.
Кала кодэла, савэ сле котэ, шундэ када, вонэ ачиле мижэ и камле тэ умарэ апостолонэн.
34 Лекин кеңәшмә ичидә пүтүн хәлиқниң һөрмитигә сазавәр болған Пәрисий мәзһипидики Гамалийәл исимлиқ бир Тәврат өлимаси бар еди. У орнидин туруп: — Уларни бирдәм сиртқа чиқирип туруңлар, — дәп буйруди.
Нэ тунчи вщиля екх мануш, саво вджялас дэ Синедрионо. Лэ акхарэнас Гамалиило, вов сля сиклимари пав Упхэнима и дэ патива всавэрэндэ. Вов прыпхэнда тэ вылиджя апостолонэн пэ набут вряма.
35 Андин у [кеңәшмидикиләргә] мундақ деди: — Әй Исраиллар, силәр бу кишиләрни бир тәрәп қилишта өзүңларға еһтият қилиңлар!
Тунчи вов пхэнда: — Израильтянуря, мишто думисарэн пала кода, со тумэ камэн тэ терэ кадэла манушэнца.
36 Илгири, һелиқи Тәвдас исимлиқ өзини чоң тутуп оттуриға чиққан еди. Униңға тәхминән төрт йүз адәм қошулди. Бирақ у өзи өлтүрүлди вә барлиқ әгәшкүчилири тарқилип кетип, униң иши йоққа чиқти.
Надэмут катэ подлиляпэ Февда, вов выдэлас пэ пала савэсь барэ манушэ. Пала лэ джянас пашэ штаршэла манушэн. Нэ кала лэ умардэ, всавэрэ, ко джиле пала лэ, розпрастэнепэ, и вса упалэ ачиля пэ пэхкэрэ тханэ.
37 Андин кейин нопус тизимлаш күнлиридә, Галилийәлик Йәһудаму баш көтирип чиқип, бир топ кишини топлап өзигә әгәштүргән. Уму йоқитилип, барлиқ әгәшкүчилириму тарқитиветилгән.
А пала лэ сля Иуда Галилеятар. Вов авиля дэ кодыя вряма, кала искриисарэнас манушэн, тай улиджялда бутэн пала пэ. Вов кади ж хасиля, тай всавэрэ, ко джиле пала лэ, кади ж розпрастэнепэ.
38 Әнди силәргә нәсиһитим шуки: Бу кишиләр билән кариңлар болмисун! Уларни ихтияриға қоюп бериңлар. Чүнки әгәр бу еқим яки бу иш пәқәт инсандин кәлгән болса, җәзмән йоққа чиқиду.
Колэсти мэ пхэнав тумэнди екхатар: ачявэн кадэлэн манушэн. Отмукэн лэн. Кала када вса исин манушэндар, тунчи када хасявэла.
39 Лекин әгәр Худадин болса, силәр уларни йоқиталмайсиләр! Һәтта өзүңлар Худаға һуҗум қилғучилар болуп чиқисиләр!
А сар када Дэвлэстар, тумэ нисо на терэна, кацик еджинэ ачена врыжымашы Дэвлэсти. И лэхкири дума прылиле дэ їлэн кодэла, ко котэ сля.
40 Алий кеңәшмидикикиләр несиһәтни қобул қилди; улар расулларни чақиртип кирип, уларни қамчилитип, уларға һәргиз Әйсаниң намида сөзлимәсликни агаһландурди. Андин уларни қоюп бәрди.
Вонэ прыакхардэ апостолонэн и прыпхэндэ лэн тэ марэ чукненца. Тунчи инте екхвар запхэндэ лэнди тэ дэдумэ Исусохкэрэ лавэґа тай отмукле лэн.
41 Расуллар әнди кеңәшминиң оттурисидин чиқип, өзлириниң мубарәк нам үчүн хорлуқ азави чекишкә лайиқ көрүлгәнлигидин шатланди.
Апостолуря ачявдэ Синедрионо тай лошавэнас колэсти, со лэнди сля дэно тэ прылэ ладжь пала Исусохкоро лав.
42 Улар йәнила һәр күни ибадәтхана һойлисида вә өйму-өй берип тәлим бериштин вә «Әйса — Мәсиһдур!» дегән хуш хәвәрни җакалаштин һеч тохтимиди.
Тай кожно диво дэ храмо тай пав цэрэн вонэ на пэрэаченас тэ сиклярэ и тэ пхэнэ Бахтало Лав пала Исусо Христосо.
