Паалийәтлири 23
1 Павлус алий кеңәшмә һәйәтлиригә тикилип туруп: Қериндашлар, мән бүгүнгичә Худаниң алдида пак виҗданда меңип кәлдим, — деди.
Павло вхаляпэ якхэнца пэ кодэлэн, ко сля дэ Синедрионо, тай пхэнда: — Пхралалэ! Ды авдивутно диво мэ всавэрэ їлэґа теравас бути Дэвлэсти.
2 Буни аңлиған баш каһин Ананияс [Павлусниң] йенида турғанларға униң ағзиға урушни буйруди.
Катэ англуно рашай Анания прыпхэнда кодэлэнди, ко ачелас пашэ, тэ марэ Павло пав уштэн.
3 Павлус униңға: — Худа сени уриду, әй ақартилған там! Сән у йәрдә мени Тәврат қануни бойичә сораққа тартишқа олтирисән, лекин Тәврат қануниға хилап һалда мени уруңлар дәп буйрудиңғу?! — деди.
Тунчи Павло пхэнда: — Дэвэл тут марэла, мануш домуенгоро! Ту бэшэх катэ, соб тэ сундисарэ ман пав Упхэнима. А еджино пэрэхукэх Упхэнимо, кала прыпхэнэх ман тэ марэ!
4 — Сән Худаниң баш каһиниға ашундақ һақарәт кәлтүрәмсән?! — дейишти йенида турғанлар.
Кодэла, савэ аченас паша Павло, пхэнда лэсти: — Сости ту кошэх англунэ рашае?
5 Павлус: — И қериндашлар, мән униң баш каһин екәнлигини билмәптимән. Чүнки Тәвратта: «Хәлқиңни идарә қилғучиниң яман гепини қилма!» дейилгән, — деди.
Павло пхэнда: — Пхралалэ, мэ на джянавас, со вов англуно рашай. Колэсти со искриисардо: «На дэдумэ бибахт пала пхурэдэрэ тирэ народостар».
6 Лекин Павлус уларниң бир қисминиң Садуқий, йәнә бир қисминиң Пәрисийләр екәнлигини билип, алий кеңәшмидә жуқури аваз билән: — Қериндашлар, мән болсам Пәрисийләрдин болимән вә Пәрисийләрниң пәрзәнтимән. Мән өлгәнләр қайта тирилишқа бағлиған үмүт тоғрилиқ бу йәрдә сораққа тартиливатимән! — дәп вақириди.
Павло джянгля, со дэ Синедрионо екх лэндар сле саддукея, ай авэр — фарисея. Колэсти вов зоралэ ґласоґа пхэнда: — Пхралалэ, мэ фарисеи, чяво фарисеехкоро. Ман сундисарэн пала кода, со мандэ исин надия пэ отджюндивимо мулэндар.
7 У бу сөзни дейиши биләнла, Пәрисийләр билән Садуқийлар арисида җедәл-ғовға қозғилип, кеңәшмидикиләр иккигә бөлүнүп кәтти
Кала вов када пхэнда, машкар фарисея тай саддукея ваздэняпэ баро гвалто, тай всавэрэ розджилепэ дэ дума.
8 (чүнки Садуқийлар өлгәнләрниң қайта тирилиши, яки пәриштә яки роһлар мәвҗут әмәс, дәйду. Лекин Пәрисийләр һәммисини етирап қилиду).
Саддукея пхэнэн, со нэнай ни отджюндивимо, ни ангелонэн, ни фано, нэ фарисея патян, со када вса исин.
9 Буниң билән қаттиқ бир чуқан-сүрән көтирилип, Пәрисий тәрәпдари болған бәзи Тәврат устазлири орнидин туруп: — Биз бу адәмдин һеч қандақ әйип тапалмидуқ! Бир роһ яки пәриштә униңға сөз қилған болса немә бопту! — дәп қаттиқ муназириләшти.
Ваздэняпэ баро типимо, койсавэ сиклимаря пав Упхэнима фарисеендар вщиле тай пхэндэ: — Амэ на аракхах дэ кадэлэ манушэ нисави дош. Со, кала лэсти дэдумэлас фано чи ангело?
10 Чуқан-сүрән техиму күчийип кәткәчкә, миң беши [Йәһудийларниң] Павлусни тартиштуруп титма-титма қиливетишидин қорқуп, қисимға залға чүшүп уни уларниң арисидин зорлуқ билән тартип чиқип, қәлъәгә әкирип кетишини буйруди.
Гвалто фартэ розпхабиляпэ, и пханглякоро пхурэдэр пэрэдаравдапэ, со Павло розчинэна поепаш. Вов прыпхэнда халавдэнди тэ залэ лэ котарь зораґа тай тэ отлиджя дэ халавдэнгоро цэр.
11 Шу күни кечиси, Рәб Павлусниң йенида туруп: — Җасарәтлик бол! Чүнки Йерусалимда Мән тоғрамдики ишларға толуқ гувалиқ бәргиниңдәк, Рим шәһиридиму шундақ гувалиқ қилишиң муқәррәр болиду! — деди.
Пэ авэр рят англа Павло ачиля Рай тай пхэнда: — На дара! Сар ту допхэнэґас пала Ман дэ Ерусалимо, кади авэґа тэ допхэнэ дэ Римо.
12 Әтиси әтигәндә, Йәһудийлар Павлусни өлтүрүшни қәстләп, уни өлтүрмигичә һеч нәрсә йемәймиз, ичмәймиз, дәп өзлиригә ләнити бир қәсәмни қилишти.
Дэнзор койсавэ иудея стидэнепэ тай лиле солах нисо тэ на хан и тэ на пэн ды колэ, сар умарэна Павло.
13 Бу сүйқәст қәсимини ичкәнләр қириқ нәччә киши еди.
Кади здэдуманепэ пашэ саранда манушэн.
14 Улар баш каһинлар вә ақсақалларниң алдиға берип: — Биз Павлусни өлтүрмигичә һеч нәрсә тетимаслиққа қаттиқ қәсәм ичтуқ.
Вонэ джиле англунэ рашаендэ тай пхурэдэрэндэ и пхэндэ: — Амэ солахане нисо тэ на ха и тэ на пэ ды колэ, сар умараґа Павло.
15 Һазир силәр вә алий кеңәшмә униң ишлирини техиму тәпсилий тәкшүрүшни банә қилип, вәкил әвитип уни кеңәшмигә елип келишни миң бешидин тәләп қилиңлар. У бу йәргә йеқин кәлмәйла уни җайливетишкә тәйяр туримиз, — деди.
Кана тумэ тай Синедрионо помангэн пханглякэрэ пхурэдэрэ тэ анэ лэ тумэндэ, соб пашэ тэ роздыкхэ кадэва рындо. Ай амэ стидаґапэ тай умараґа лэ инте ды колэ, сар вов доджяла кадэлэ тханэстэ.
16 Лекин Павлусниң сиңлисиниң оғли бөктүрмидин хәвәр тепип қәлъәгә кирип, Павлусқа мәлум қилип қойди.
Пала лэнгири дума уджянгля Павлохкиря пхэнякоро чяво. Вов джиля дэ халавдэнгоро цэр тай розпхэнда када Павлости.
17 Буниң билән Павлус йүз бешилиридин бирини чақиртип, униңға: — Бу балини миң беши билән көрүштүрүп қойсиңиз. Чүнки униңға мәлум қилидиған иши бар екән, — деди.
Тунчи Павло акхарда екхэ шэлякэрэ пхурэдэрэндар и пхэнда лэсти: — Отлиджян кадэлэ чявэ пханглякэрэ пхурэдэрэстэ, лэстэ исин койсо тэ пхэнэ.
18 Йүз беши уни елип миң бешиниң алдиға башлап кирип: — Мәһбус Павлус мени чақиртип, бу балини сиз билән көрүштүрүп қоюшумни тәләп қилди. Чүнки униң сизгә мәлум қилидиған иши бар екән, — деди.
Шэлякоро пхурэдэр отлиджялда чявэ пханглякэрэ пхурэдэрэстэ тай пхэнда: — Павло, савэ амэ схутилдэ, акхарда ман тай помангля тэ анэ тутэ кадэлэ чявэ. Лэстэ исин койсо тути тэ пхэнэ.
19 Миң беши уни қолидин тутуп, бир чәткә тартип: — Маңа мәлум қилидиған немә ишиң бар? — дәп сориди.
Пханглякоро пхурэдэр лиля чявэ пала вастэ, отлиджялда дэ рига тай пхучля: — Со ту камэх манди тэ розпхэнэ?
20 У җававән мундақ деди: — Йәһудийлар Павлусниң ишлирини тәпсилий тәкшүрәйли дәп сәвәп көрситип өзлиридин әтә уни алий кеңәшмигә елип беришни тәләп қилиш үчүн тил бириктүрүшти.
Чяво пхэнда: — Иудея прылиле дэ гындо тэ мангэ тут, соб ту тэ анэх атася Павло дэ Синедрионо. Вонэ пхэнэн, со камэн будэр тэ уджянэ пала лэхкоро рындо.
21 Уларға қайил болмиғайла, чүнки қириқтин артуқ адәм уни пайлап туриду. Улар Павлусни өлтүрмигичә һеч нәрсә йемәймиз, ичмәймиз, дегән қарғиш қәсимигә бағлинипту. Улар һазир өзлириниң уларниң тәливигә мақул болушлирини күтүп туриду.
Нэ ту на патя кадэлэсти, колэсти со пэ дром чёрял дожутярэн лэ саранда манушэн. Вонэ солахане тэ на ха тай тэ на пэ ды колэ, сар умарэна Павло. Важ када лэндэ вса исин. Вонэ дожутярэн кацик лав тутар.
22 Миң беши униңға: — Бу ишни маңа мәлум қилғанлиғиңни һеч кимгә тинма! — дәп тапилап, балини қайтурди.
Пханглякоро пхурэдэр отмукля чявэ тай прыпхэнда лэсти: — Никасти на розпхэн пала кода, со ту пхэндан манди.
23 Миң беши йүз бешидин иккини чақиртип: — Икки йүз пиядә ләшкәр, йәтмиш атлиқ ләшкәр вә икки йүз нәйзиваз ләшкәрни бүгүн кечә саат тоққузда Қәйсәрийә шәһиригә қарап йолға чиқишқа һазирлаңлар!
Тунчи пханглякоро пхурэдэр акхарда дон шэлякэрэн пхурэдэрэн и прыпхэнда лэнди: — Стидэн дуй шэла халавдэн, эфтадэша анклистарен тай дуй шэла аврэн халавдэн, соб вонэ тэ джян дэ Кесария, сар авэла еня чясо рятяґа.
24 Шуниң билән биллә, Павлусни валий Феликсниң йениға сақ-саламәт йәткүзүш үчүн, униң минишигә улақларни тәйярлаңлар! — дәп буйруди.
Дэн Павлости грастэ тай дыкхэн, соб лэґа тэ на авэл бибахт. И отлиджян лэ барэдэрэстэ Феликсостэ.
25 Миң беши [Феликскә] мундақ бир хәт язди: —
Тунчи вов искриисарда кацаво лил:
26 «Һөрмәтлик валий Феликс җанаблириға Клавдиюс Лисиястин салам!
«Клавдии Лисии Пативалэ барэдэрэсти Феликсости: Тэ авэх бахтало!
27 Ушбу адәмни Йәһудийлар тутувалған болуп, уни өлтүрмәкчи болғанда, униң Рим пухраси екәнлигини билип йетип, қисимни башлап берип уни қутқуздум.
Кадэлэ манушэ схутилдэ иудея тай камле тэ умарэ. Нэ мэ поджилём халавдэнца и выхутилдом лэ лэнгэрэ вастэндар, сар уджянглём, со вов римско мануш.
28 Мән уларниң бу киши үстидин қилған шикайитиниң немә екәнлигини ениқлимақчи болуп, уни Йәһудийларниң алий кеңәшмисигә елип бардим.
Мэ закамлём тэ уджянэ, дэ со вонэ дошарэн лэ, тай андом лэ дэ лэнгоро Синедрионо.
29 Әмәлийәттә уларниң униң үстидин қилған шикайитиниң өзлириниң Тәврат қануниға даир дәталаш мәсилиләргә мунасивәтлик екәнлигини байқидим, бирақ униңдин өлүм җазаси беришкә яки зинданға ташлашқа лайиқ бирәр шикайәт қилғидәк ишни тапалмидим.
Мэ полилём, со вонэ дошарэн лэ важ лэнгоро Упхэнимо. И со лэ ни пала со тэ мулярэ чи тэ чувэ дэ барунэ.
30 Кейин, Йәһудийларниң уни өлтүрүветиш қәстидә жүрүватқанлиғи һәққидики ахбарат маңа мәлум қилинғанда, дәрһал уни силигә йоллаттим вә шуниң билән биллә, униңға әрз қилғучиларниң өзлириниң алдида шикайәтлирини ейтишини буйрудум. Хәйр!».
Мэ уджянглём, со лэ камэн чёрял тэ умарэ, и екхатар отбичалдом лэ тутэ. И прыпхэндом, соб лэ тэ дошарэн англа тут».
31 Ләшкәрләр әнди буйруқ бойичә Павлусни кечиләп Антипатрис шәһиригә йәткүзди.
Халавдэ тердэ, сар вов прыпхэнда, лиле Павло тай лиджялдэ рятяґа дэ Антипатрисо.
32 Әтиси, атлиқ ләшкәрләр Павлусни елип меңишқа қалдурулуп, қалған ләшкәрләр [Йерусалимдики] қәлъәгә қайтип кәлди.
Пэ авэр диво анклистаря лагле Павлоґа дурэдэр, ай кодэла, ко джянас пэза, рисиле дэ Ерусалимо.
33 Атлиқлар Қәйсәрийәгә кирип, хәтни валийға тапшурди вә Павлусниму униң алдида һазир қилди.
Кала анклистаря авиле дэ Кесария, вонэ отдэне барэдэрэсти лил тай пэрэдэне лэсти Павло.
34 Валий хәтни оқуғандин кейин, Павлусниң қайси өлкидин екәнлигини сорап, униң Киликийәдин кәлгәнлигини билип,
Барэдэр продинда лил тай пхучля Павло, савя вов пхуятар. Кала вов уджянгля, со Павло Киликиятар,
35 Униңға: — Үстүңдин әрз қилғучилар кәлгәндә ишлириңни толуқ аңлаймән, — деди вә уни Һерод ханниң ордисида нәзәрбәнд қилип қоюшни буйруди.
тунчи пхэнда: — Мэ вышунава тут, кала авэна кодэла, ко дошарэнас тут, — тай прыпхэнда, соб халавдэ тэ аракхэн тхан Павлости дэ райкано цэр, саво терда тхагари Иродо, тай тэ рицарэн лэ котэ.
